Babam. .

Doktor antidepresan verdiyse gerçekten bir sıkıntı var demektir. Bir şekilde ilaçlarını almaya ikna etmeniz lazım. Siz yapamıyorsanız bu konuda kardeşinizden yardım alın. Ya da nazının geçeceği birinden. İlaçlarını düzenli kullanmaz ise durum daha da kötüleşebilir.
Ayrıca depresyonda olan bir kişinin algısı da değişiyor. Kapı gibi yanınızda durması mümkün olamaz. Kişiliği bile değişebilir. Onun bu durumunu kabullenin, eleştirmeyin ve çözüm için çabalayın derim. Siz de zor durumdaysanız siz de gidin doktora, ihtiyacınız olan desteği şu dönem ailenizden değil de uzman kişilerden almaya çalışın.
Bundan sonra tartışmalarınızı geride bırakıp bu konuya odaklanın derim. Babanıza karşı da sabırlı olmaya çalışın. Bizim toplulumuzdaki erkekler depresyonu kabullenmekte zorlanabiliyor. Ne yazık ki şu dönemde ondan bir beklentiye giremezsiniz, girmemelisiniz. Tartışmak da sonuç vermez. Oturup konuşmak, onun gururunu kırmadan, yaşadığı şeyin çok sıradışı olduğunu hissettirmeden ailece ikna etmeye çalışmanız, yanında olduğunuzu hissettirmeniz gerekiyor. Tüm aile olarak. Umarım başarabilirsiniz... Geçmiş olsun..
Annem çocuk tavlar gibi konuşmaya çalışıyor yok tepki hastayım deyip odasında yatıyor eskiden camiye giderdi artık o da yok
 
Defalarca dra götürdüm checkup yaptırdım hicbirseyi yok inanın şu an duymak istedigim en son şeyi söylediniz ben katlanamm onların ölmesine istiyorum ki bu dünyayı mezar etmesin kendisine ve bize. ..
ya üzgünüm ama hayatın gerçekleri ben iki ay önce kaybettim o kadar pişmanlıklarım var ki, aynı şeyleri sen de yaşama diye hatırlatıyorum malesef ölümde var
 
Sanirim bu olay sarstı onu beni de çok etkiledi ama napayım mevlam neylerse onu gorcez bunu onun demesi gerekiyor yoruldum yaşadığın yer bunaltiyorsa uzaklas diyorum hiç birşeye onay vermiyor ben de hiç istemeden ve cok ihtiyacım varken ailemle mesafe koycam çünkü ona her baktığım da yüzümü one egdirdin fafama senin yüzünden hastayım diyormus gibi geliyor ki benim hislerim gerçekten gucludur
Bence babanızın zihnini okumaya çalışmayın. O size bunu açık açık derse oturup konuşursunuz. Ama kafanızda böyle bir yargı varken elbette patlarsınız. Doktor bir tedavi vermiş, yani bir teşhis söz konusu. Depresyon benzeri durumlarda mantığı biraz askıya almak, neden sonuç ilişkisini düşünmemek lazım. Çünkü sebebi her zaman olaylar olmuyor. Bazen yaş dönümü, bazen mevsimsel, bazen genetik yatkınlıklar ve daha pek çok başka nedeni olabiliyor, küçük olaylar bile tetikleyebiliyor. Önce kendinizi suçlamayı, sonra ona öfke duymayı bırakmaya çalışın. Dediğim gibi siz de bir doktora gidin ve ona da aile olarak destek olmanın yollarını arayın.
O akıl okuma meselesi çok önemli. Lütfen yapmayın, hem kendi ruh sağlığınızı kötü etkiler, hem de bu yargılarla bir çözüme varamazsınız.. Belki babanız sadece yaş dönümü yüzünden bu durumda, siz kendiniz üzerinize alınıyorsunuz. Belki de öyle düşünmüyor da, sizin için endişeleniyor, bir baba olarak. Bunlar normal kaygılar, ancak hep birlikte aşabilirsiniz. Sırf siz öyle düşünüyorsunuz diye ayağınızı kesmeyin derim.
 
yani inanırmısın başlığa bakıp tıkladım, şimdi nerelerde arasam bulamam onu, o kadar zor ki, gölgesi yeter derler ya öyle bişey ama benim için gölgesi bile yok şimdi, koskoca kadınım ama yetim hissediyorum, neyse bende içimi dökmüş oldum
 
Nişan attığınızdan dolayı
Babanız depresyona girmiş olabilir
Sizin adınıza üzüldüm
Umarım en kısa zamanda ilişkiniz
Normale döner
Sanırım sebep bu kim nişan atmak ister ki bana kaderin bir kazigiydi ve bu hepimize derin yaralar verdi ailemden uzaktaydim tehdit ediliyordum ayrilamazsin diyordu ben de beni bu kadar seviyorsa evleneyim dedim tek derdi reddedilmemekmis nişanı attı ve gitti 2 ay sonra evlendi. ..
 
Bence babanızın zihnini okumaya çalışmayın. O size bunu açık açık derse oturup konuşursunuz. ama kafanızda böyle bir yargı varken elbette patlarsınız. Doktor bir tedavi vermiş, yani bir teşhis söz konusu. Depresyon benzeri durumlarda mantığı biraz askıya almak, neden sonuç ilişkisini düşünmemek lazım. Çünkü sebebi her zaman olaylar olmuyor. Bazen yaş dönümü, bazen mevsimsel, bazen genetik yatkınlıklar ve daha pek çok başka nedeni olabiliyor, küçük olaylar bile tetikleyebiliyor. Önce kendinizi suçlamayı, sonra ona öfke duymayı bırakmaya çalışın. Dediğim gibi siz de bir doktora gidin ve ona da aile olarak destek olmanın yollarını arayın.
O akıl okuma meselesi çok önemli. Lütfen yapmayın, hem kendi ruh sağlığınızı kötü etkiler, hem de bu yargılarla bir çözüme varamazsınız.. Belki babanız sadece yaş dönümü yüzünden bu durumda, siz kendiniz üzerinize alınıyorsunuz. Belki de öyle düşünmüyor da, sizin için endişeleniyor, bir baba olarak. Bunlar normal kaygılar, ancak hep birlikte aşabilirsiniz. Sırf siz öyle düşünüyorsunuz diye ayağınızı kesmeyin derim.
Çok ama çok teşekkürler
 
yani inanırmısın başlığa bakıp tıkladım, şimdi nerelerde arasam bulamam onu, o kadar zor ki, gölgesi yeter derler ya öyle bişey ama benim için gölgesi bile yok şimdi, koskoca kadınım ama yetim hissediyorum, neyse bende içimi dökmüş oldum
Gölgesi yeter canım mutsuzlugu da yer bitirir insanı :KK61:
 
Benim dayimda cocuklarini gorunce hemen ilaclara sarilir hasta oluyorum der ama onun derdi para koparmak:(
 
Paraya ihtiyacı yok sevgiye ihtiyaci var sanırım ama onu da vermemize izin vermiyor
Sende biraz uzerine dusme bakalim.normal davran neyin var hastamisin felan deme.belki normale doner.nisna atmanizda normal demeki anlasamadiniz.bu yuden tavir sacma bence
 
Annenizle veya evdeki biriyle konuşsanız nedenini öğrenmek için?
 
Annenizle veya evdeki biriyle konuşsanız nedenini öğrenmek için?
Anneme sordum niye böyle diye herseyikafasina takıyor diyor benimde takiliyo ama tevekkül allah diyorum sen de öyle yepyeni demiş babama yani annemin bana soyleyemedigi bosluklar da bu kızın halini nolacak diye dusunuyor çünkü başka hiç sıkıntıları yok
 
Anneme sordum niye böyle diye herseyikafasina takıyor diyor benimde takiliyo ama tevekkül allah diyorum sen de öyle yepyeni demiş babama yani annemin bana soyleyemedigi bosluklar da bu kızın halini nolacak diye dusunuyor çünkü başka hiç sıkıntıları yok

Ah canım ya kuşak farkı olunca bazı şeyleri konuşabilmek çok zor aile ile. Zamana bırak kendini üzme..
 
Nişanı attığına üzülüyorsa bu kadar, bence bu onun sorunu. Hasta ise de tedavi olsun. Kısmet evlilik işi. Bazı ebeveynler çocukları evlenemeyince onları başarısız bulur maalesef. Anne baba sevgisi bununla ölçülmemeli. Seni de depresyona sokar. Kendi haline bırak bir süre. Gerçekten hasta değilse buna şantaj denir. Ne yapmanı bekliyor, yoldan geçen birine evlenme teklifi yapmanızı mı?
 
Nişanı attığına üzülüyorsa bu kadar, bence bu onun sorunu. Hasta ise de tedavi olsun. Kısmet evlilik işi. Bazı ebeveynler çocukları evlenemeyince onları başarısız bulur maalesef. Anne baba sevgisi bununla ölçülmemeli. Seni de depresyona sokar. Kendi haline bırak bir süre. Gerçekten hasta değilse buna şantaj denir. Ne yapmanı bekliyor, yoldan geçen birine evlenme teklifi yapmanızı mı?
Vallahi öyle napayım evlat olarak yapmam gerekeni yapıyorum bu kadar anormal bi ortamda da yok çıkmıyor benden de daha fazla özveri o bana uzuluyorsa da ben hem yasadiklarima hem de halime üzülüyorum babaysa da önce can demek yoksa benden gidiyor tahammulum kalmadi
 
Oturun karşısına konuşmak istemese de siz konuşun bi kırgınlığı vardır belki size
Yani o kadar konuşuyorum rahatsizim benle ugrasmayin olunca cevap ondan da vazgeciyorum yok ya ben kendim hasta olmaya başladım anne baba tamam da benim de bir sürü problemim var daha bişey yapamicam herkes nasıl yaşamak istiyorsa yasasin
 
Back
X