Babama mektubumdur

kardelen5270

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Haziran 2007
59
1
86
64
İstanbul
Sevgili babacığım,
Biliyor musun, bir kadının hayatındaki en önemli erkeklerden ilki BABASIdır. Hayatı boyunca karşılaşacağı ve seveceği erkeklerde babasının özelliklerini arar. İster ki, erkeği, babası gibi güçlü, otoriter ve dimdik olsun. İster ki, babası gibi koruyucu, şefkatli, sevgi dolu olsun. İster ki, babası gibi yol gösterici, çekip çevirici, düzgün olsun…İster ki sırtını dayayacağı sağlam bir direk olsun...

Farkında mısın, bazı insanlara hastalık ve ölüm yakışmaz. Sen kendine hastalığı yakıştıramazdın ya, biz sana ölümü hiç yakıştıramadık. Son gününe kadar topraktan ve çalışmaktan kopamayan, içten içe çürüdüğün halde, çektiğin acıları bizden saklayarak bizi üzmek istemeyen SEN, aslında ani gidişinle bizi nasıl bir boşluğa attın…
Görüyor musun, sana olan sevgim asla azalmadı. Seni bana hatırlatacak o kadar anı var ki. Baba evinde-sokakta-birlikte dolaştığımız semtlerde...Her akşam içmeyi adet edindiğin ayranı hazırlamak için aldığımız içi pervaneli bardağı her görüşümde seni özlerim. Yıllar önce aşıladığın bir gülü, diktiğin kayısıyı, budadığın dutları gördükçe seni hasretle anıyorum. Ada vapuruna her binişimde, Çengelköy'de Çınaraltı Çay bahçesini her ziyaret edişimde... Bu bayramda ziyaretine gelip başında dikileceğimiz toprak yığınının altında senin bedeninin çürümekte olduğunu asla düşünemiyorum.
Anlıyor musun baba, sana olan sevgim ve saygım asla tükenmeyecek. Bu bayram arifesinde yine seni özlemle anıyorum ve sana ulaşamayacağını bildiğim halde bu mektubu yazıyorum.
Nur içinde yat babacığım.

Not: Babası hala hayatta olan forum üyeleri, babanızın değerini bilin ve fırsatınız varken onlara saygınızı ve sevginizi sunmayı ihmal etmeyin.

Hepinize iyi bayramlar...
Kardelen5270
18/12/2007
 
başın sağolsun canım.benimde hayatımdaki en önemli insan babam.ama bana bu güzel duyguyu bikere daha yaşatttığın için tesekkur ederım bencede hepimiz bazı seylerı kaybetmeden değerını anlamalıyız.inan ağlayarak okudum iyi bayramlar canıma.s.senağlama
 
okurken ağladım canım benim senağlama allah rahmet eylesin :çok üzgünüm:
her bayram bir parçamız eksik oluyor ama elimizden bişey gelmiyor ancak sabır ...a.s.
 
babamı yakın bir zamanda kaybetmiş biri olarak acını,özlemini anlıyabiliyorum.
ben hala inanmıyorum,inanmakta istemiyorum...
senağlamasenağlamasenağlama
 
ben yazdıklarını okudugumda kendı babamı dusundum ondan nefret edıyorum ben 11 aylıkken bosanmıslar ve bızı hıc aramadı ben aradım telefonla benı tanımadı bıle goruselım dedım saatlerce bekledım ama o gelmedı evlıydı baskasıyla benı aramayın yuvamımı yıkacaksınız dedı 7 sen once öldü benım senınkı gıbı bır babam olmadı ama senın adına uzuldum allah rahmet eylesın canım basın sagolsun
 
Allah rahmet eylesin canım ben baba:a015::a015::a015:mı hiç görmedim 1 yaşındayken ölmüş.
Bazen tanımadığıma seviniyorum tanısaydım ve hatıralarım olsaydı şimdikinden belki daha çok üzülürdüm. Bazende onu tanımayı çok isterdim diye düşünüyorum. Çünkü baba sevgisini hiç bilmedim ve baba nasıl birşeydir hiç bilmiyorum
 

yazdığın mektubun her satırında her kelimesinde her harfinde kendimi buldum.7 ay oldu ama hala inanamıyorum mezarına gidip boş boş bakıyorum.hastalığın için okuduğum yasinleri öldükten sonra okuyamadım.bu sabah namazdan sonra 1 yasini zor okudum bana babamı hatırlatan herşeyden uzaklaştım artık kendimi toparlamam lazım olduğunu biliyorum ama kendimi sıkmama rağmen çok zorlanıyorum.ağlayamıyorum bile o kadar hissiz donuk bi insan oldum ki.artık şu ölmüş dediklerinde üzülmüyorum şu hasta dediklerinde donuk donuk bakıyorum.insani hislerimi kaybediyorum ama bismillah deyip hayata sarılmam lazım artık çünkü şu anda babamın ihtiyacı olan tek şey ne gözyaşı ne vah vah sadece okuyacağım yasinler fatihalar.Allah hepimizin yar ve yardımcısı olsunn
 
teyzecim bikere daha düşündüm ki benm babam bitane..dünya derdine düşüyoruz ve sevdiklerimizin değerini unutuyoruz ben birkere daha anladım..paylastığın için sağol..
 
Nekadar güzel bir anlatım size sabırlar diliyorum.İnanın okurken kendimi çok kötü hissettim.Kendimi ifade edecek söz bulamıyorum.Yüreğinize sağlık.
 



yaaaaa sen naptın ablacım yaa şu günlerde babam beyin içim emar çekilioo ve beyine giden damarlardan birisinden şüpheleniyolarr ablam yaaaaa keşke okumasaydım ben bu mektubuu offf hep bu meraklılığım yüzündennn yaaa kim durdurucak şimdi bendeki bu gözyaşı seliniii senağlama
 
Hayata ve sevdikleirne veda etmiş olan ebeveynlere Allah rahmet etsin şu mübarek bayram gecesi hurmetine
Hayatta olanlara hayırlı sğlklı uzun ömürler versin
Anne babalara evlat acısı yaşatmayacağı gibi bizlerede onların acısını göstermesin
Annem hep "Ata ölümü adettendir Allah evlat acısı göstermesin" der Ama tabi evlat içinde hangi yaşta olursa olsun ana baba acısı zordur
Dünyanın kuralı kanunu bu ama Allah gecinden versin
 
Sevgili arkadaşlar,
Yorumlarınız için teşekkür ediyorum.
Aslında, bu mektubu yazmaya başladığımda, ortaya bu kadar duygusal ve kederli birşey çıkacağını hesaplamamıştım. Bu kadar duygusallaşmamın, herhalde bayram arifesi oluşuyla ilgisi var. Yazdıktan sonra da, birkaç imla hatası dışında değişiklik yapmadan gönderdim. Bayram bittikten sonra tekrar okuduğumda, nasıl bir ruh haline düşmüş olduğumu izlemeyi kendim de istiyorum.

Serinin ilk mektubu, hatırlarsanız, HOŞGÖRÜ ve GÜVEN temasını işleyen 'Düşman Arkadaşıma Mektubumdur' idi.

Bu kez ana tema SAYGI ve GÜVEN...
Bundan sonraki mektubumu oğluma yazmak istiyorum.
Keşke bir kızım olsaydı, ona da yazardım. Ama maalesef yok. Gelinlerin gelmesine de nereden baksanız en az 10-15 sene var. Kızı olanlardan rica etsem, bana destek verebilirler mi?
Daha sonra, Dostluğu konu alan bir mektup yazacağım.
Belki seriyi: Anneme Mektubumdur, Öğretmenime mektubumdur, Patronuma mektubumdur, filan gibi uzatabilirim.

Burada yapmak istediğim sanırım anlaşılmıştır. CADIARZU
Sevgi, hoşgörü, saygı, sadakat, güven, itaat gibi bazı kavramların konuşulmasını, tartışılmasını, diğer nesillere aktarılmasını hedefliyorum. Sizden gelecek tepkilere göre, seriyi sonlandırabilirim.yerimseniben
 
çok güzel bir mektup...okurken göz yaşlarıma hakim olamadım...bende babamı kaybettim....gerçekten her bayram içim daha bir sızlar....onun yokluğuna hiç alışamadım....

bütün vefat etmiş annelere babalara Allah rahmet eylesin,,,geride kalanlara Allah sabır versin....
 
Her ne kadar konu bir bakıma kapanmış bile olsa ben de bişeyler yazmak istedim.
Baba,
Küçükken bizleri hep aşağıladığın için,
Ödev yaparken yazımız düzgün olmadığında ya da
Yemek yerken çocukluk hali işte sofraya bikaç parça ekmek kırıntısı döktüğümüzde,
TV izlerken, sohbet ederken güldüğümüzde ve daha bir sürü şey için yok yere canımızı acıttığın, vurduğun için,
İstisnasız herşeye avazın çıktığı kadar bağırıp, hiç ara vermeden küfür ettiğin için,
Hiçbirimizi istediğimiz okula göndermediğin, senin istediğin mesleği edinmemize sebep olduğun için,
İskambil kağıtlarının yerinin niye değiştiği gibi sudan bahanelerle bizim gözümüzün önünde anneme bağırdığın, vurduğun için,
Amcam pantolonunu yıkamadığı için anneme vurup çenesini kırdığında hiç bir tepki vermediğin için,
Annemin gözü önünde başka kadınlarla oynaştığın için,
Hepimizi sürekli rencide ettiğin, devamlı susturmaya çalıştığın için,
Karşı kaldırıma park eden araç sahipleriyle kanlı bıçaklı kavgalar ettiğin için,
64 yaşında olmana rağmen hala ve hala anneme dünyayı zindan ettiğin için,
Çocuklarının senden neredeyse nefret etmesine sebep olduğun için...
Evet belki de bunlardan çok daha fazlası için yazıyorum bu satırları.
Tek bir arkadaşın, tek bir sevenin yok baba, farkında mısın..
Herkes okuyunca ağladığını söylüyor baştaki mektubu...
Ben de bunları yazarken ağlıyorum ama keşkeler için ağlıyorum.
Keşke babam için de ağlayabilseydim diye ağlıyorum ben.
Sana teşekkür edebilmeyi ne çok isterdim baba.
Ben de babama duyduğum özlem için, sevgimden ağlayabilmeyi ne çok isterdim.
Ettirmedin baba, sevdirmedin.senağlama
 


Bu çok kötü bir baba örneği imiş.
Her zaman dediğim şudur: Babalık doğuştan gelen bir içgüdü değildir, sonradan edinilir. Sorumluluk alma bilinci ile yetiştirilen her erkek, babalığı kolayca öğreniyor.
Bazı erkekler bu eğitimi almadan evlenip çoluk çocuğa karışıyorlar ve eğitimsizliklerinin ceremesini eş ve çocukları çekiyor. Bu tür örnekler, çevremizde o kadar çok ki...

Ben, oğullarımın eşlerini üzen erkekler olmaması için, elimden geleni yapıyorum. Umarım başarırım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…