- 3 Ekim 2017
- 2.452
- 1.792
- 133
Merhaba kızlar :)
Durumu olduğu gibi anlatacağım çıldırma noktasına geldim artık. Kafam allak bullak.
Konu babam, babamla hiç hiç anlaşamayiz. Sabah kursa gidecektim hazırlanıyorum duş aldım. Annemle babam da kalkmış. Evde nakit para yoktu babam atmye gidecekti. Annemin kartından para cekecekmis. Kendi kartından neden cekmiyosun dedim. (Bunu dememin sebebi annemin kartını alır ve anneme resmen harclik verir. Annem fazladan yine eve bı şey alınca tartışma konusu olur. Her şeyin lafını yapar. Yok neden aldınız çok para harciyosunuz bilmem ne. Annem üstüne bı şey alsın hesabını sorar. Buna rağmen 2-3 ay önce bizden para saklayarak ruhsatlı silahı var ona mermi almak için para biriktirmiş kendi maaşından 1000 lira kadar. Ben de şimdi sinir oluyorum annemin parasıyla anneme kizmasina) Ben neden kendi kartindan cekmiyosun diyince bağırdı. Ben de yalan mı dedim dövmeye kalktı. Omzuma vurdu geri kaçarken yatağa düştüm. Kardeşim geldi ayırdı babamla beni. Ben de o arada babama vurdum. 22 yasindayim. çok sık değil ama babamdan hala dayak yiyorum. Küçükken sütü yanlışlıkla döktüm diye dönerdi, sokakta bı yere gidiyorduk saçım bozuldu saçımı bağlarken sokakta vurmuştu. Hep dönüyordu zaten çocukken. Aramızda hep bağırış çağırış var. Demedigimiz kalmıyor birbirimize. Bana sürekli bu evden gittiğin günleri görsem diyip duruyor. Ölmesini istiyorum. O evde olmadıği, gece çalıştığı zamanlar evde huzurluyuz güle güle yemek yeriz, sohbet ederiz. Bıktım artık. Bı keresinde kavga ederken eşyalarimi topladım gidecektim göndermediler tabi.
Bu evde kaldığım sürece zerre kadar iç huzurum yok. Sürekli kendimle savaş halindeyim. Aşırı tahammülsüz ve sinirliyim.
Seneye yüksek lisans yapmak istiyorum. Başka şehirde yapmak istiyorum altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Başka neyi bahane ederek bu evden çıkarım bilmiyorum.
Sorum şu kizlar nasil ikna edebilirim, nasıl çıkarım bu evden?
Durumu olduğu gibi anlatacağım çıldırma noktasına geldim artık. Kafam allak bullak.
Konu babam, babamla hiç hiç anlaşamayiz. Sabah kursa gidecektim hazırlanıyorum duş aldım. Annemle babam da kalkmış. Evde nakit para yoktu babam atmye gidecekti. Annemin kartından para cekecekmis. Kendi kartından neden cekmiyosun dedim. (Bunu dememin sebebi annemin kartını alır ve anneme resmen harclik verir. Annem fazladan yine eve bı şey alınca tartışma konusu olur. Her şeyin lafını yapar. Yok neden aldınız çok para harciyosunuz bilmem ne. Annem üstüne bı şey alsın hesabını sorar. Buna rağmen 2-3 ay önce bizden para saklayarak ruhsatlı silahı var ona mermi almak için para biriktirmiş kendi maaşından 1000 lira kadar. Ben de şimdi sinir oluyorum annemin parasıyla anneme kizmasina) Ben neden kendi kartindan cekmiyosun diyince bağırdı. Ben de yalan mı dedim dövmeye kalktı. Omzuma vurdu geri kaçarken yatağa düştüm. Kardeşim geldi ayırdı babamla beni. Ben de o arada babama vurdum. 22 yasindayim. çok sık değil ama babamdan hala dayak yiyorum. Küçükken sütü yanlışlıkla döktüm diye dönerdi, sokakta bı yere gidiyorduk saçım bozuldu saçımı bağlarken sokakta vurmuştu. Hep dönüyordu zaten çocukken. Aramızda hep bağırış çağırış var. Demedigimiz kalmıyor birbirimize. Bana sürekli bu evden gittiğin günleri görsem diyip duruyor. Ölmesini istiyorum. O evde olmadıği, gece çalıştığı zamanlar evde huzurluyuz güle güle yemek yeriz, sohbet ederiz. Bıktım artık. Bı keresinde kavga ederken eşyalarimi topladım gidecektim göndermediler tabi.
Bu evde kaldığım sürece zerre kadar iç huzurum yok. Sürekli kendimle savaş halindeyim. Aşırı tahammülsüz ve sinirliyim.
Seneye yüksek lisans yapmak istiyorum. Başka şehirde yapmak istiyorum altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Başka neyi bahane ederek bu evden çıkarım bilmiyorum.
Sorum şu kizlar nasil ikna edebilirim, nasıl çıkarım bu evden?