• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babamı üniversite için ikna edemiyorum :(

glnckn

Guru
Kayıtlı Üye
10 Eylül 2009
148
7
318
35
İstanbul
nerden başlasam bilemiyorum. Aile okul aşk bütün hayatım altüst. en başta okulum. ailemin maddi durumu kötü borçlarımız var diye geçen yıl okulumu dondurdum. babamı çok zor ikna ettim ama ettim sonunda ve kayıt olup dondurdum.buyıl başlamak üzere. gitmeme 1 ay kala evde çok büyük sorunlar yaşadık farklı sebeplerden geçim sıkıntısından ve babam bütün aileye zulm etti. konuşmadık ağladık sızladık bayramımız ramazanımız zehir oldu ama direndik . sonra okulada izin vermez diye çok korktum ama izin istedim git dedi ve eylülün ilk haftası okula gidecektim bavulumu topladım. ama gitmeme 1 gün kala babam gideceksen bidaha bu eve dönme ve annen ile ablanıda kovarım dedi. gözüm kararmıştı gidicektim ama annemin yalvarışına çok üzüldüm gdemedim. Babamın göndermemesindeki sebepte eğitimci olan kuzeninin arayıp okul bölümü kötü diye doldurması. çokta istemiyordu okutmayı zaten eline koz geçmiş oldu.babam hep çalış oku derdi istanbulda kalıp çalışıp okuycaktım özel üniversiteye gidip.çalıştıgım yerde kabul etti parttime çalışmamı.2.tercihleri bekliyodum heycanla ama babam bunada karıstı ve gitmiceksin okumuycaksın dedi. ondan nefret ettiğim halde sırf okula izin versin diye yüzüne güldüm dediklerini hizmetini yaptım ama hala evdeki huzursuzluk bitmedi. ben onu düşünüp 1 yılımı gözden cıkardım ve o yaptıgı haksızlıgı görmeden bana meydan okuyo gitmiceksin diyo.çok gücüme gidiyo.insan öz babasınada güvenmiycekse kime güvenicek daha. o eve dair herşeyi geride bırakıp alıpbasımı g,tmek istiyorum.ama güvenebilecegim kimsem yok. kendi başıma okumama bile izin vermiyo artık ve ben hala sbaırla susuyorum izin alabilmek için.üstüne 3 yıllık ilişkimde bitti. evdeki huzursuzluk , ayrılıgımı, okulum hepsi darmadağın. herkese karsı susmaktan içimdekileri söyleyememekyen yoruldum. bana yapılan haksızlıga karsı hesap bile soramıyorum. sürekli kendi kendime konuşuyorum , babama içimden söylemk istediklerimi söylüyorum. ben daha 19 yasındayım. ama ölmeyi hiç bukadar istememiştim. ailemden nefret ediyorum. artık içimde tutamıyorum her gece ağlayarak uyumaktan düşünmekten bunları gücüm kalmadı :(( ben okuluma devam edip hayatımı kurtarmak istiyorum. ama nasıl ikna ederim bunu bilmiyorum.. ama tek diceğim babama vebali sebep olanın ve onun boynuna.
 
Ekonomik şartların nelerdir bilmiyorum; yani babanın maddi desteğine ihtiyacın var mı, burs/kredi alıyor musun vs. Ama yerinde olsam, - maddi olarak bunun mümkün olduğunu varsayarak konuşuyorum - giderdim. Anneni filan evden kovacağını hiç sanmam, senin gözünü korkutmak için söylenmiş bir şey bana kalırsa. Ayrıca hiç kimse ya da hiçbir şey senin için kendinden daha önemli olmamalı. Kendi hayatını kendin kurtarmak durumundasın. Acı çekersen, üzülürsen de kendi hatalarının sonucu olsun. Başkalarının hatalarının bedelini ödemek bin kat daha güç, daha ağır. Şunu da unutma, eğer birileri yüzünden hayatını yaşamazsan o birileri ne derece yakının olursa olsun onları hiçbir zaman tam manasıyla sevemezsin, kendine bie itiraf etmesende onlara içten içe kin duyarsın.

Sana kendi yapmadığım bir şeyi yapmanı önermiyorum inan ve geriye dönüp baktığımda iyiki de öyle yapmışım diyorum. Tabii herkesin koşuları farklı, tek bir doğru da yok ama benim fikrim bu. Umarım sorunun bir an önce çözüme ulaşır ve çok mutlu olursun. Allah sana kolaylık versin canım.
 
çok teşekkürler canım.izin versede ben kendi başıma okuyacağım maddi olarak herşeyi çalışıp kendim yapacağım canım. zaten hep çalış oku benden bekleme demişti. şimdi bunu yapıcam ama buna bile razı olmuyo baskalarının dolduruşu yüzünden. bana söz verdi 1 yılımı heba ettim bu yılımıda böyle heba etmesini yediremiyorum. bana kalsa çoktan resti çeker okurdum hiç düşünmeden ama inadı için herşeyi yapar.buyüzden korkuyorum :(
 
Back
X