Merhaba arkadaşlar. Mesele şu, ablam ve eniştem araba almayı düşünüyorlardı, birikimleri vardı ama eniştem babama arabanın yarı parasını ver ortak alalım gibi bir teklifte bulundu. Babam da kabul etmiş. Ama benim sonradan haberim oldu bunlardan.Haliyle tepki gösterdim alınacaksa bile ortak olsun dedim yani babamın da üstüne olsun dedim. Babamla biraz tartıştk ve ortak alacağını söyledi. Şimdi babam arabanın yarı parasını vermiş ve araba eniştemin üzerine alınmış. Çok üzgünüm...Eniştem çok konuşkan ve ağzı laf yapan biridir babam da biraz saftır. Ve eniştem babamdan ne koprasak kar mantığında. Babam yurt dışında yaşıyor ve seneden seneye gelir.
Babam daha önce de ablama sürekli maddi yardımda bulunuyordu hatta dedemden hepimize miras kalmıştı ve babam kendi hakkını da ablama verdi, bizim de hakkımızı ablamıza vermemiz gerektiğini söyledi. Biz vermedik. Ki kardeşim zaten öğrenci, ben de o zamanlar nişanlıydım yani para bize de lazımdı. Ablam ev hanımı ve hayatında 1 gün bile çalışmamış birisi, çalışmayı da sevmiyor kendini hiç zorlamıyor eli ayağı tutuyor, ve eğitimi de var ama gayreti yok. Sürekli kendini babama acındırır durur. Bir yeğenim var ve onu kullanıyor bazen. Babam yardım ediyor ufak tefek ben karşı değilim etmesine ama böyle büyük meblağları hibe etmesine çok alındım. Evlat ayırdığını düşünüyorum. Bu konuları konuştuk ve babam bana kızdı seni okuttum vs vs. diye halbuki aynı imkanları ablama da sağladı ama ablam okumak yerine erkek arkadaş internet sigara vs. alışkanlıklar edindi 2 yıllık bir bölümü bile 10 yılda bitirdi, sülaleye adını çıkartıp rezil etti babamı, ama hala babamın kıymetlisi. O yaptıklarını da gençlik hatası diye görüyor.
Annem ben lisedeyken vefat etti, kardeşim ve ben kendi çabalarımızla okuduk ben çalışıyorum kardeşim de güzel bir bölümde okuyor mezun olmak üzere. Ablam o sürede bize hiç ablalık yapmadığı gibi yaşadı resmen. çok büyük hatalar yaptı az kalsın hayatına mal olacak hatalar. Günlerce eve gelmediği olurdu. Erkek arkadaşlarının sayısını hatırlamıyorum bile. Böyle böyle derken derken eniştemle tanıştı neyse ki eniştemle evlendi. Babam da bunlar olurken yine yurt dışındaydı ve akrabalarımız ilgilendiler ama onların ilgisiyle de ancak bu kadar olabildi. Para göndermekle babalık yaptığını savunuyor ve hala başıma kalkar seni ben okuttum diye. Kendimi övmek gibi olmasın, eğitimliyim ve gayet güzel bir mesleğim var, kendimi geliştirmeyi seviyorum çünkü. Kardeşim de iki üniversite birden okuyor. Ona da aynı şeyler hep ben okuttum ben okuttum...kimse yapmaz ben yaptım....halbu ki babam sadece ve sadece para yolladı başka da bir şey yok ve aynısını ablama da kat kat fazla yaptı. Nerde kaldım nerede okudum diye sorsam bilmez.
Babama söyledim bunu, miras konusunda da böyle araba alma konusunda da kırıldığımı söyledim ama benim param kime istiyorsam veririm dedi ve bir sürü laf saydı, çok kalbim kırık.
Ben evlenirken babam 1 tl bile vermedi, hiç sormadı kızım var mı ihtiyacın diye. Neden, çünkü ben çalışıyorum...Ve pek çok şeyi borçla yapmak zorunda kaldım. Kıskançlık mı ediyorum yoksa haklı mıyım ve en önemlisi de nasıl davranayım babama karşı ne tepki vereyim? Bundan sonra nasıl davranayım?
Babam daha önce de ablama sürekli maddi yardımda bulunuyordu hatta dedemden hepimize miras kalmıştı ve babam kendi hakkını da ablama verdi, bizim de hakkımızı ablamıza vermemiz gerektiğini söyledi. Biz vermedik. Ki kardeşim zaten öğrenci, ben de o zamanlar nişanlıydım yani para bize de lazımdı. Ablam ev hanımı ve hayatında 1 gün bile çalışmamış birisi, çalışmayı da sevmiyor kendini hiç zorlamıyor eli ayağı tutuyor, ve eğitimi de var ama gayreti yok. Sürekli kendini babama acındırır durur. Bir yeğenim var ve onu kullanıyor bazen. Babam yardım ediyor ufak tefek ben karşı değilim etmesine ama böyle büyük meblağları hibe etmesine çok alındım. Evlat ayırdığını düşünüyorum. Bu konuları konuştuk ve babam bana kızdı seni okuttum vs vs. diye halbuki aynı imkanları ablama da sağladı ama ablam okumak yerine erkek arkadaş internet sigara vs. alışkanlıklar edindi 2 yıllık bir bölümü bile 10 yılda bitirdi, sülaleye adını çıkartıp rezil etti babamı, ama hala babamın kıymetlisi. O yaptıklarını da gençlik hatası diye görüyor.
Annem ben lisedeyken vefat etti, kardeşim ve ben kendi çabalarımızla okuduk ben çalışıyorum kardeşim de güzel bir bölümde okuyor mezun olmak üzere. Ablam o sürede bize hiç ablalık yapmadığı gibi yaşadı resmen. çok büyük hatalar yaptı az kalsın hayatına mal olacak hatalar. Günlerce eve gelmediği olurdu. Erkek arkadaşlarının sayısını hatırlamıyorum bile. Böyle böyle derken derken eniştemle tanıştı neyse ki eniştemle evlendi. Babam da bunlar olurken yine yurt dışındaydı ve akrabalarımız ilgilendiler ama onların ilgisiyle de ancak bu kadar olabildi. Para göndermekle babalık yaptığını savunuyor ve hala başıma kalkar seni ben okuttum diye. Kendimi övmek gibi olmasın, eğitimliyim ve gayet güzel bir mesleğim var, kendimi geliştirmeyi seviyorum çünkü. Kardeşim de iki üniversite birden okuyor. Ona da aynı şeyler hep ben okuttum ben okuttum...kimse yapmaz ben yaptım....halbu ki babam sadece ve sadece para yolladı başka da bir şey yok ve aynısını ablama da kat kat fazla yaptı. Nerde kaldım nerede okudum diye sorsam bilmez.
Babama söyledim bunu, miras konusunda da böyle araba alma konusunda da kırıldığımı söyledim ama benim param kime istiyorsam veririm dedi ve bir sürü laf saydı, çok kalbim kırık.
Ben evlenirken babam 1 tl bile vermedi, hiç sormadı kızım var mı ihtiyacın diye. Neden, çünkü ben çalışıyorum...Ve pek çok şeyi borçla yapmak zorunda kaldım. Kıskançlık mı ediyorum yoksa haklı mıyım ve en önemlisi de nasıl davranayım babama karşı ne tepki vereyim? Bundan sonra nasıl davranayım?
