Babamla son günümdü bugün: (

Toprak111 .!.:

Ben babamı en son bugün gördüm , bugün sarıldım, evimiz de babamla son sabahımızdı bugün , son kez dokunusumdu babama , son kez sesinizi duyusumdu, son kez elimden tutusuydu ,
Bugün babamla son günümüzdü evimizde, her seyimizin sonuydu, evden çıktığı andan itibaren geri dönmeyecekti bugün, babamı gecen sene bugün yoğun bakıma kaldırdılar ve oradan da kara toprak aldı babamı bir daha gelemedi gelemedi

1 sene oldu ben ilk günkü gibiyim çok kötüyüm her gün gözümün yası dinmiyor, alısmadım alısamıyorum yokluğuna gekecekmiş gibi bir his var içimde , ben babamın saçına aklar düşmüş halini göremeden aldı toprak çok özlüyorum çok en çokta baba demeyi, Telefon çalarken babamm yazısını görmeyi özledim , 1 ayda babam ve dedemş kaybettim ben aynı acıları 2 kez yaşadım ben , dedem değildide sanki babamı 2. Kez gömüyorlar gibiydi: ( çok zor ölüm çok , hayatınızda en büyük kelimeyi bilse sildiriyor hayatınızdan Baba gibi

Ne olur anne ve babalarınızın kıymetini bilin , annem sunu dedi babam bunu dedi diye onlara kin gütmeyin toprak aldığını vermiyor sonra babam diye anama diye toprağa sarılmak zorunuza gider
Ben babamdan razıyım, Rabbimde razıdır inşaallah, dualarınızda babamı içinde dua eder misiniz ben nasıl alıscam yokluğuna ne zaman dinecek gözyasım hiç bilmiyorum Rabbim sabrımızı versin inşaallah:

Bir evladın babasının öleceğini bile bile yaşaması kadar çaresiz zor bi acı olamaz, eli kolu bağlı babasına bakıp bugün mü yarın mı bişey olacak diye sürekli kendi kendini yiyip bitirmesi, öleceğini biliyor mu acaba babam diye diye düşünüp kafayı yemesi, sabahlara kadar basında oturup soluğunu dinlemesi kadar acı hiç bişey olamaz hayatımın 13 ayını çıkardım ben

Genişletmek için tıkla...

Toprak111 .!.:

Ben babamı en son bugün gördüm , bugün sarıldım, evimiz de babamla son sabahımızdı bugün , son kez dokunusumdu babama , son kez sesinizi duyusumdu, son kez elimden tutusuydu ,
Bugün babamla son günümüzdü evimizde, her seyimizin sonuydu, evden çıktığı andan itibaren geri dönmeyecekti bugün, babamı gecen sene bugün yoğun bakıma kaldırdılar ve oradan da kara toprak aldı babamı bir daha gelemedi gelemedi

1 sene oldu ben ilk günkü gibiyim çok kötüyüm her gün gözümün yası dinmiyor, alısmadım alısamıyorum yokluğuna gekecekmiş gibi bir his var içimde , ben babamın saçına aklar düşmüş halini göremeden aldı toprak çok özlüyorum çok en çokta baba demeyi, Telefon çalarken babamm yazısını görmeyi özledim , 1 ayda babam ve dedemş kaybettim ben aynı acıları 2 kez yaşadım ben , dedem değildide sanki babamı 2. Kez gömüyorlar gibiydi: ( çok zor ölüm çok , hayatınızda en büyük kelimeyi bilse sildiriyor hayatınızdan Baba gibi

Ne olur anne ve babalarınızın kıymetini bilin , annem sunu dedi babam bunu dedi diye onlara kin gütmeyin toprak aldığını vermiyor sonra babam diye anama diye toprağa sarılmak zorunuza gider
Ben babamdan razıyım, Rabbimde razıdır inşaallah, dualarınızda babamı içinde dua eder misiniz ben nasıl alıscam yokluğuna ne zaman dinecek gözyasım hiç bilmiyorum Rabbim sabrımızı versin inşaallah:

Bir evladın babasının öleceğini bile bile yaşaması kadar çaresiz zor bi acı olamaz, eli kolu bağlı babasına bakıp bugün mü yarın mı bişey olacak diye sürekli kendi kendini yiyip bitirmesi, öleceğini biliyor mu acaba babam diye diye düşünüp kafayı yemesi, sabahlara kadar basında oturup soluğunu dinlemesi kadar acı hiç bişey olamaz hayatımın 13 ayını çıkardım ben

Genişletmek için tıkla...

das_das .!.:

ahhh




ahhhh o herşeyi bilipte hiç birşey bilmiyormuş gibi duran babalar.... dağ gibi duran babalar...

bende aynısını yaşadım, öleceğini bile bile o günü bekleye bekleye o ızdırabı yaşadım ve bir gün ölüm gelip hakikaten çaldı kapımızı.. ne kadar beklesekte sanki hiç olmayacakmış gibi şaşkın,çaresiz kabullenemedim...
Eğer olabilseydi onun daha iyi nefes alabilmesi için çiğerimi söküp verirdim,tüm malımı mülkümü gözümü kırpmadan satıp harcayabilirdim iyileşeceğini bilseydim...

Hastanede çalışıyorum,ne zaman tekerlekli sandalyede,oksijen tüpüyle bir hasta gelse babam gibi kokuyor sanki, babam gibi çaresiz, babam gibi ilgileniyorum bir yandan hazırlarken hastayı bir yandan gözyaşlarımı akıtıyorum ılk ılık engel olamıyorum,, elini ayağını öpesim geliyor, 2 yıl oldu hiç geçmiyor acı, hiç olmadık bi yerde pat diye karşıma cıkıyor,sanki herkes babama benziyor, ahhhh babam ...

Bende sizin gibi hep biliyormu öleceğini diye yiyip bitirdim kendimi, bir gün çalıştığım hastanede tanıdığım bir psikiyatrın özel muayenehanesine götürdüm, önceden konuştum doktorla, nolur dedim babam konuşmaz, hiç derdini söylemez,belki sizin bir faydanız olur.. Doktora '' çocuklar biliyor benden saklıyor heralde benim hastalığım kötü '' demiş... daha çok kahroldum... sizi nasıl teselli edeyim kendime çare olamamışken.. sadece şunu söyleyim yalnız değilsiniz Allah sizede banada hepimize sabır versin.. Hepsinin mekanı cennet olsun.. Saçlarına düşen akları göremedik Rabbim inşallah cennetinde bizi kavuştursun...

Genişletmek için tıkla...