Annemle babamın boşandığını daha önce yazmıştım.Babam 50 küsür yaşında ve diyabet hastası.ne zaman gitsem sürekli hasta ve bitkin ancak arkadaşlarının yanında öyle değil espri yapıyor konuşuyor ama bizim yanımızda sus pus.Kaç gündür midesi bulanıyormuş.ben de nane limon yaptım,yoğurt götürdüm,yemek götürdüm.
Geçen gün gördüm yüzü kararmış bronzlaşmış gibi.Korktum baktım internetten böbrek rahatsızlığı olabilir yazıyor.Doktora git baba dedim.Herşey Allahtan kaderimizde ne varsa yaşarız diyor.
Evet Allahtan ama biz hasta olduğumuz zaman doktora gidiyoruz baba lütfen ihmal etme dedim.
Arkadaşımın annesi de diyabet hastası eli ayağı tutmuyor oda babamla aynı yaşlarda ancak hastaneler sürekli kendisi gidiyor.Arkadaşım sadece randevu alıyor annesinin beynine giden damarları tıkalıymış ve elleri çok tutmuyor.
Eltiminde annesi diyabet hastası onunda gözüne vurmuş ama kendi kendine idare ediyor annesi oda çok acil durumlarda hastaneye götürüyor.
Babamı kolundan tutup biz mi götürücez anlamadım ki bu hareketler niye?Elden ayaktan düşse çok yaşlı olsa kendim götürürüm ancak gözle görülür çok büyük birşey olmadığı için baba doktora görünsene dedim.çocuğum olduğu için hafta içi çok yetişemiyorum.çalıştığım için çok gidemiyorum.
Sizce ben hayırsız bir evlatmı oluyorum?Yada babam duygu sömürüsü yapıp beni üzdüğü için nasıl bir baba?
Benim yaşadığım gibi böyle durum yaşayan yada babası tek olup 50-60-70 yaşında olanların davranışları nasıl?