Evet canim bu son sansim, cok istedim ailemi ayaga kaldirdim vazgecersem birdaha sansim yok ama anlatamam icinde bulundugum duygulari simdi sanki hersey bos oldu, bir sucluluk duyuyorum ve pisman olmaktan cok korkuyorum sanki artik bunu kabul etmem gerekiyormus gibi hissediyorum ama vazgecersem neden neden diye kendimi yiyecegimide biliyorum, duygularimi buraya dökmekten baska carem yok esime anlatsam dünden hazir vazgec der ama benim tarafsiz bakis acisina ihtiyacim var, anneme anlattim biraz oda bana kendini korkutma ilk olan sen degilsin dedi Allahin izniyle birsey olmaz dedi bunu kafaya takmissin dedi (hakikaten öyle sizdede oluyormu bilmiyorum bazen ufak seyleri bunla birlestirip esimle tartisabiliyorum ama o sebebin bu oldugunu bilmiyor tabi)oooofffff zor bir durum...
Tekbenmiyim sen nasilsin neler hissediyorsun?