merhaba arkadaşlarım, dertleştiklerim,sırrımı paylaştıklarım, kimseye dökemediklerimi hayatım da ilk defa utanmadan döktüklerim.. artık benden birileri var hayatım da merak ettiğim,endişelendiğim,üzüldüklerini yazdıkların da göz yaşımı tutamadıklarım. beni en çok etkileyen sevcan ın nişanlısıyla yaşadıkları,blooma nın mutsuzluğu,serpilin umutsuzluğu,eriyenlerin hayal kırıklığı...ne olur bu kadarla mutlu olun, umutlarınızı yitirmeyin, güzele endekslemeyin kendinizi olanın en güzel olduğuna inandırın. Hayatta ölümün hariç herşeyin bir çaresi olduğunu yaşayarak öğrendiniz ne mutlu size ben bunu bile yaşayamıyorum ama sizin bacaklarınız sanki bana olmuş gibi hergün daha çok aynaya bakıp çareli bu sorunla çaresizlikle biraz daha yıkılıyorum..serpilcim bacakların inan eski haline göre çok farklı sadece biraz daha beklemen ve kilo alman gerekiyor bence ,bundan sonraki hedefin kaliteli bir diyetisyen araştırmak olsun bence. sevcan sana ne kadar sevindim anlatamam nişanlına ne söyliycen çok merak ettim. blooma biraz rahatladığına çok memnun oldum. sizleri seviyorum,birde meekoyu çok merak ediyorum ona özelden msj attım çünkü kulübe giriyor ama foruma yazmıyor,başka forumları araştırıyor ama bana geri dönmedi..çok mutlu demekki..):
çok doğru diyorsun palmadoro..hiç kimseyle bu konuda bu kadar dertleşeceğim aklıma gelmezdi taki burayı bulana kadar..ama burayı bulduğumdan beri artık daha rahatım burdaki arkadaşların yazdıkalrını yaşadıkalrını okudukça hem üzülüyoruz hemde cearetleniyoruz..burayı bulmasaydım bu kadar cesaretim hayatta olamazdı...benm de burda bir çok arkadaşın üzüntüsüyle üzüldüğüm mutluluğuyla mutlu olduğum yaptıramayan arkadaşlara dua ettiğim çok zamanalr oluyo...burası ayrı bi alem işe gelir gelmez hemen okuyorum burayı hiç tanımadığım ama aslında çok yakından tanıyor gibi hissettiğim buradaki insanalrın yaşadıkalrını yazdıklarını merak ettiğim için ilk işim formu açıp okumak oluyor...nişanlıma henüz bişey sölemedim sölermiyim bilmiyorum şuan için hiç bişey sölemeyi düşünmüyorum..muayene hafta içi ona işte olduğumu sölerim ruhu bile duymaz..aradaki mesafe fazla bizim ben tuzla tarafındayım o esenler...hafta içi çok nadir görşüyoruz ancak hafta sonalrı..ee ameliyat gününüde hafta içi bi güne alırsam hafta sonuna kadar toparlarım die düşünüyorum..ona anlatamam anlatsam ne olcak ki aslında hiç bişey ama bunun ezikliğini yaşamak istemiyorum...şimdi bazen diyor yürümen neden böle fln die zaten onun yanında ya yürümemi değiştirmeye çalışyom ya bol kıyafetler giyiniyorum yada bacakalrımda boş olan kısımları bi şekilde içine bişiler teperek kapatmaya çalışyom...ama şimdi gizleyebilyom ki o da ne zorluklarla...2 ay sonra nasıl gizlicem
((((...bu durum çok yakıyor canımı..şimdiye kadar hep yakıyordu zaten ama artık daha çok üzülüyorum..daha doğru düzgün bi yere egzmeye gitmemişimdir nişanlımla ne giyincem die düşünmekten..hep bize gelmiştir 1,5 sene oldu toplasan 5 kere dışarı çıkmamışızdır yanında kendime güvenim olmuyo ki evde yine rahat kıyafetlerle geçiştiriyorum ama dışarı giderken gğüzel giyinmek lazım ama ne kadar mümkün (((....bakalım hayırlısı olsun diyorum...inşallah sende istediğin bacakalra kavuşacağın günlere en yakın zamanda kavuşursun...çareler senin içinde çare olur...
