- 5 Mayıs 2019
- 1.077
- 1.068
- 123
Merhaba hanımlar,
Kendimden bahsedeyim önce; özgür bir yapım var aşırı kısıtlanmaktan,işime karışılmasından ve vaktimin boşa harcanmasından hoşlanmam.
Tipik kızlar gibi arkadaşlarıyla saatlerce telefonda,whatsappta yazışmam nefret ederim.Biri benimle telefonda 2 dakikadan fazla konuşunca telefonu kapatma isteği geliyo ve özellikle bu boş bir konu için aradıysa oluyor…
Şimdi derdimm şu insan çevresindekilerin ortalamasıdır gibi bir düşünce var ya yaygın.
Ben böyle bir tipken,benim karşıma arkadaş olarak gelen kişiler tam tersim ilgi alaka bağımlısı oluyor,inanın bu insanlarla tanışmak içinde efor sarfetmiyorum,iş yerimin çevresinden,spor yaptığım çevreden gibi gibi ortak çevrelerden çıkıyor.Böyle insanlara çok denk geliyorum,beni dostları ilan ediyorlar daha yeni tanışmış,ben normal arkadaş olarak görürken… karşı tarafa bunu sohbet esnasında işte ’kahve içerken keyif aldığım arkadaşımsın’ gibi cümlelerle belli ediyorum kii mesafeyi korusun dostu görmesin diye.
Dostluk benim için çok başka bir kavram herkes dost olamaz.
zırt pırt arıyorlar olmadık anda ulaşamazlarsa sosyal medyada yazıyor, anlık cevap alamıyorlar ya tekrar whatsapp falan…müsait değilim dediğim anda da müsait olduğunda ara gibi tepkiler sanki bir görev…Ben sevgilimle bile telefonda konuşmayı çoğu zaman ihtiyaç görmüyorum gün içinde 1 mesaj bile yetiyor bana neyse,Telefonla uzun süre görüşmekten hoşlanmıyorum,her gün konuşacak konu bulamıyorum dememe rağmen bu durum tekrarlanıyor bu şekilde kaç kişiyi hayatımdan çıkardım.Şimdi var 1 kişi daha artık an meselesi oda hayatımdan çıkacak.
Psikolojik olarakta şemalarımı ölçücem bu insanlarla karşılaşmamdaki asıl sebebi öğrenmek için.
Şimdi size soruyorum ben miyim sorunlu
böyle kişilere denk geleniniz muhakkak vardır.Sizler ne gibi tepkiler veriyorsunuz böyle insanlara?
Kendimden bahsedeyim önce; özgür bir yapım var aşırı kısıtlanmaktan,işime karışılmasından ve vaktimin boşa harcanmasından hoşlanmam.
Tipik kızlar gibi arkadaşlarıyla saatlerce telefonda,whatsappta yazışmam nefret ederim.Biri benimle telefonda 2 dakikadan fazla konuşunca telefonu kapatma isteği geliyo ve özellikle bu boş bir konu için aradıysa oluyor…
Şimdi derdimm şu insan çevresindekilerin ortalamasıdır gibi bir düşünce var ya yaygın.
Ben böyle bir tipken,benim karşıma arkadaş olarak gelen kişiler tam tersim ilgi alaka bağımlısı oluyor,inanın bu insanlarla tanışmak içinde efor sarfetmiyorum,iş yerimin çevresinden,spor yaptığım çevreden gibi gibi ortak çevrelerden çıkıyor.Böyle insanlara çok denk geliyorum,beni dostları ilan ediyorlar daha yeni tanışmış,ben normal arkadaş olarak görürken… karşı tarafa bunu sohbet esnasında işte ’kahve içerken keyif aldığım arkadaşımsın’ gibi cümlelerle belli ediyorum kii mesafeyi korusun dostu görmesin diye.
Dostluk benim için çok başka bir kavram herkes dost olamaz.
zırt pırt arıyorlar olmadık anda ulaşamazlarsa sosyal medyada yazıyor, anlık cevap alamıyorlar ya tekrar whatsapp falan…müsait değilim dediğim anda da müsait olduğunda ara gibi tepkiler sanki bir görev…Ben sevgilimle bile telefonda konuşmayı çoğu zaman ihtiyaç görmüyorum gün içinde 1 mesaj bile yetiyor bana neyse,Telefonla uzun süre görüşmekten hoşlanmıyorum,her gün konuşacak konu bulamıyorum dememe rağmen bu durum tekrarlanıyor bu şekilde kaç kişiyi hayatımdan çıkardım.Şimdi var 1 kişi daha artık an meselesi oda hayatımdan çıkacak.
Psikolojik olarakta şemalarımı ölçücem bu insanlarla karşılaşmamdaki asıl sebebi öğrenmek için.
Şimdi size soruyorum ben miyim sorunlu
böyle kişilere denk geleniniz muhakkak vardır.Sizler ne gibi tepkiler veriyorsunuz böyle insanlara?
