- 12 Ekim 2020
- 1.208
- 2.509
- 63
Oyyy kuzumm yaaa.Merhabalar , ben öğretmenim . Lise yıllarından beri yoğun olarak sosyal fobi yaşıyordum . Üniversite çalişma hayatı derken aştım . Şu an sadece topluluk önünde konuşmada sorun yaşıyorum . Bir de takım elbiseli erkek olunca eşim dahil , çok tedirgin oluyorum( küçükken yaşadiğim bir travmadan dolayı , biliyorum)ancak bunu aşamıyorum...
Gel gelelim hayatımı nasıl etkilediğine, bu topluluk önünde konuşma fobisi yüzünden , sürekli okulda korku yaşiyorum, ya resmî yazı gelirde öğretmenler ile eğitim olurda konuşmam gerekirse vs vs..
Kafam o kadar doluyor ve içsel olarak bi huzursuzluk korku yaşiyorum ki bunlarla , günlük hayata zor adapte oluyorum zaman zaman . Bu nedenle de kendimi kapatıyorum diş dünyaya . Ben nasıl olsa diğer insanlardan geriyim . Bana değmez koyafet almaya, şuna değmez buna değmez . Ortaya çok sade , sıradan , bakımsız biri çıkıyor . Hep idare ediyorum kendime bşr şey almamaya çalişiyorum ama çocuklara ve kendim dişinda her şeyim önemli olduğunu düşünüyorum . Haliyle eşim de bakımsız değersiz birini görüyor . Ne bir hediye alır ne hatası içim özür diler . Ne teşekkğr eder yaptıklarım içim . Üstelik ailemle telefonla konuşmam dan rahatsız olur iş yapmamı bekler sürekli . Ne kitap okuyorum ne samimi bi arkadaşim var . Ne de komşum . Aileme uzak bir şehirdeyim .eşim durduk yere çocuğu bi tut dedim diye çok yorulmuş akşamı bana zehir etti . Bağriş çağris .... kendimden nefret ediyorum yetersiz görüyorum çok yetersiz , değersiz . Nasıl aşacağim ben nasıl düzeleceğim . Lütfen yol gösterin

Cnm ilk olarak baskın veya ilgisiz bir ailede yetişmişsin belli. Çok az söz hakkına sahip olmuşsun. Bundan dolayı söz sıradı sana geldiğinde heyecanlanıyorsun. Çünkü sanki tek şansın var ve kendini gösterdin gösterdin gösteremedin bi daha Allah bilir ne zamana içgüdüsü. Tamamen bilinçaltı bir durum. Bunu aşmak için ayna karşısına geç ve birilerine akıl ver. Etrafındaki olaylara ayna karşısında yorum yap. Zamanla bir yerlerde konuşmak daha kolay hale gelecek. İnsan içine çıkmanın ne kadar basit ve sıradan olduğunu kendine kanıtlayacaksın.
2. Olarak sen kendini değersiz görürsen dünya değersiz görür. Yüksek derecede değersizlik duygusuna sahipsin. Yine ailenin seni bir birey olarak görmemesinden değer vermemesinden kaynaklanıyor. Annenin değer vermediği çocuk kendini suçlu hisseder. Öyle suçludur ki annesi bile sevmemiştir. Bu bilinçaltı insanı kahreder. O çocuk ne kadar büyüse de hiç birşeye kendini layık görmez. Detaylı anlatmayayım. Değersizlik duygusunu araştırabilirsin. Ama canım her insan kendi değerini belirler. Bu dünyada herkesin nefes hakkı sabittir. Ben buna layığım ben böyle değersizim diye düşünen sensin. Ve etrafında herkesi buna ikna ediyorsun. Tam tersini de başarabilirsin. Bu senin elinde. Sen kendine değer vermezsen kimse vermez. Sen bunu hak etmiyor musun. Sen kendine iyi davranmazsan kim davranacak. Senin elinden kim tutacak. Kendine merhamet et ve hadi bunu başar. Bir kıyafetle başlayacak biliyorsun. Aldığın bir elbise bu çorabı sökecek hadi başla.
3. Olarak eşine karşı bir imaj çizdin. Sınırlarını kendin belirledin. Ben ruj sürsem garipser ben şunu giysem garipser flan diye sınırlarını büyük bir özenle koruyorsun. Canım garipsesin bir gün şaşırır iki gün şaşırır. Dalgaya vur. Bundan sonra böyle diyceksin. Hevesli gözükmekten korkma. O senin eşin. Biz eşlerimize duvarlar örüp sonra da o duvarları aşmasını bekliyoruz. Erkekler öyle cesur değil canım. Onlar o duvarları aşmak yerine o duvarlarla yaşamaya alışırlar. Bundan dolayı aranıza ördüğün bu duvarı yıkmak sana düşüyor. Evini canlandırmak senin elinde. Hadi kocanın aklını başından al. Yapbilirsin bunu biliyorsun.
Hepsini birden başarmak için kendine yüklenme. Yavaş yavaş. Belki bir elbise belki bir ruj. Belki bir veliyle görüşme iletişim. Bir yerden başla gerisi akacak.
