G
gorkemli12
Ziyaretçi
- Konu Sahibi gorkemli12
- #1
Ben Görkem yeni üye oldum arkadaşlar yazdıklarınıza baktım hiçbiri çaresiz değil ,bense yaşanan onca şeyden sonra sadece kafayı yememek için paylaşmak istedim...
Annemi babamı 4 yıl önce kaybettim ve yalnız yaşamaya çalışıyorum onları kaybettikten sonra daha önce sadece 1 yada 2 kez gördüğüm insanlar akrabam oluverdi ne zaman istersen ara gece gündüz farketmez diyenler, teyzemin oğlu, artık telefonum geceleride çalar olmuştu bende kendimi korumak için herkesle bağlantıyı kopardım kimseyle görüşmedim.İyi bir işim vardı ama arkadaşlarım bile beni erkek arkadaşları için tehlike olarak görürlerdi,bana tek sahip çıkan annem babam sağkende görüştüğümüz aile dostumuz kendi annem babam kadar çok sevdiğim insanlar 2 çocukları var biri ablam biri abim dediğim çok iyilerdi hayatta tek güvendiğim onlardı sıksık görüşürdük sonra abim dediğim (mert) beni sevdiğini söyledi bende abim olarak kalmasını istedim.Herşey yolundaydı biz yine eskisi gibiydik.Hafta sonu ablasından " çok kötü bişey oldu seninle konuşmam lazım çabuk gel" diye mesaj geldi ve bende gittim.
Kapıyı mert açtı ablam içerde geç dedi, evde kimse yoktu.Ailesinin ankarada olduğunu mesajı kendisinin gönderdiğini söyledi.Herşey önceden planlanmıştı.
Üzerime yürüdü yerlerde sürüklendim karşı çıkmaya gücüm yetmedi dayak yedim kendime geldiğimde ellerimden yatağa bağlıydım ve üzerimdeydi ...
Kameraya kaydetmiş onunla evlenmezsem sadece çalıştığım yere değil bütün şehire bunu izleteceğini söyledi.Bunu kullanarak beni istediği zaman görmeye gelirdi ve ben her zaman karşı çıkıp dayak yer ve her seferindede ellerimden bağlanırdım.savcılığa gitmek istedim beni yoldan çevirdi takip etmiş bayılana kadar dayak yedim sonunda kimsenin haberi olmadan evlendik, ailesi öğrendiğinde oğlumuzu ayarttın oldu beni istemediler benim evimde kalırdık onlarla fazla görüşmezdik,evlendikten sonrada bişey değişmedi yine aynı şekilde devam etti eziyetti benimkisi ve nihayet ALLAHIM yalvarışlarımı duydu ve mert 3 ay önce trafik kazasında öldü.İnsan eşi öldüğü için sevinirmi ben sevindim bana yaşattığı onca şeyden sonra içimden başka birşey gelmiyor.
Şimdi ben yine yalnızım hayatta kimseye güvenilmeyeceğini acı bir şekilde öğrendim ve kimsem yok ,bunları paylaşabileceğim kimsem olmadığı için yazmak istedim.
Şimdi yaşadıklarınızı tekrar gözden geçirin ve birde benim yaşadıklarımı gözünüzde canlandırın ve halinize şükredin :çok üzgünüm:
Annemi babamı 4 yıl önce kaybettim ve yalnız yaşamaya çalışıyorum onları kaybettikten sonra daha önce sadece 1 yada 2 kez gördüğüm insanlar akrabam oluverdi ne zaman istersen ara gece gündüz farketmez diyenler, teyzemin oğlu, artık telefonum geceleride çalar olmuştu bende kendimi korumak için herkesle bağlantıyı kopardım kimseyle görüşmedim.İyi bir işim vardı ama arkadaşlarım bile beni erkek arkadaşları için tehlike olarak görürlerdi,bana tek sahip çıkan annem babam sağkende görüştüğümüz aile dostumuz kendi annem babam kadar çok sevdiğim insanlar 2 çocukları var biri ablam biri abim dediğim çok iyilerdi hayatta tek güvendiğim onlardı sıksık görüşürdük sonra abim dediğim (mert) beni sevdiğini söyledi bende abim olarak kalmasını istedim.Herşey yolundaydı biz yine eskisi gibiydik.Hafta sonu ablasından " çok kötü bişey oldu seninle konuşmam lazım çabuk gel" diye mesaj geldi ve bende gittim.
Kapıyı mert açtı ablam içerde geç dedi, evde kimse yoktu.Ailesinin ankarada olduğunu mesajı kendisinin gönderdiğini söyledi.Herşey önceden planlanmıştı.
Üzerime yürüdü yerlerde sürüklendim karşı çıkmaya gücüm yetmedi dayak yedim kendime geldiğimde ellerimden yatağa bağlıydım ve üzerimdeydi ...
Kameraya kaydetmiş onunla evlenmezsem sadece çalıştığım yere değil bütün şehire bunu izleteceğini söyledi.Bunu kullanarak beni istediği zaman görmeye gelirdi ve ben her zaman karşı çıkıp dayak yer ve her seferindede ellerimden bağlanırdım.savcılığa gitmek istedim beni yoldan çevirdi takip etmiş bayılana kadar dayak yedim sonunda kimsenin haberi olmadan evlendik, ailesi öğrendiğinde oğlumuzu ayarttın oldu beni istemediler benim evimde kalırdık onlarla fazla görüşmezdik,evlendikten sonrada bişey değişmedi yine aynı şekilde devam etti eziyetti benimkisi ve nihayet ALLAHIM yalvarışlarımı duydu ve mert 3 ay önce trafik kazasında öldü.İnsan eşi öldüğü için sevinirmi ben sevindim bana yaşattığı onca şeyden sonra içimden başka birşey gelmiyor.
Şimdi ben yine yalnızım hayatta kimseye güvenilmeyeceğini acı bir şekilde öğrendim ve kimsem yok ,bunları paylaşabileceğim kimsem olmadığı için yazmak istedim.
Şimdi yaşadıklarınızı tekrar gözden geçirin ve birde benim yaşadıklarımı gözünüzde canlandırın ve halinize şükredin :çok üzgünüm: