Merhaba
Bogazmanzarasi
, sanirim seninle yasitiz ya da akraniz bilemiyorum, butun konularini okudum, bende cok duygusal biriymissin gibi bir izlenim biraktin, belli ki bundan kafaya takiyorsun. 23 yasindayim ve bakireyim, her ne kadar bize "evlenmeden once yapilmamali" fikri empoze edilse de ben bekaretin cok gereksiz bir dusunce oldugunu biliyordum ve daima evlenmeden once denemeye acik bir dusunce yapisina sahiptim, benim icin bekaret omuzlarimda bir yuk, yani ben senin kendi ozgurlugunu kazanmis, cinselligini yasamis bir kadim olarak goruyorum, ne mutlu sana. Senin bedeninin ustunde kimsenin hukum vermeye, kararlarini elestirmeye ya da seni bir "mal" olarak gormeye hakki yok, bu yuzden
yaptigin bir hata degil. İsin dini boyutuna girmiyorum,
her koyun kesin bacagindan asilir neticede.
Sana biraz kendi dusuncelerimden bahsedeyim, eskiden cinsellige cok kapaliydim, ilk opucuge bile cok anlam yuklerdim, nitekim sevmedigim biriyle ilk opucugumu yasadim ve "Amaan bunun icin mi ozel bir erkek beklemisim" kafasina girdim, sonra bakire olmayan arkadaslarim "Onu da ozel kilma gozunde, kiminle ilkini yasayacagini bilemezsin" dedi, yani anlam yuklemeyi biraktim. O yuzden bekarete anlam yukleme, tıbbi acidan bizi mikroplardan koruyan bir zar ve belli bir yastan sonra islevi de yok zaten, ben asil bu zara "El degmemis" damgasi yapistiranlarin agzina tukureyim. Neyse gel zaman git zaman flortlerim oldu benim, yakinlasmak istediklerinde hep "Beni basit bir kiz olarak mi goruyor?" diye dusunur dusunur, halbuki kadinlarin da hakki olan o cinselligi kendime canavar gibi gosterir, ayrilirdim. 1 Yillik Avrupa tecrubem oldu, karsimdaki erkekler cok saygili,Turk erkekleri kadar bencil "Yapayim bitsin" ya da "Ben tatmin olayim" cilardan degildi, yuzeysel iliskilerimi orada yasadim, bir cok kez kaybetmeyi ve ozgur olmayi istedim ama hamile kalirsam, cinsel yolla bulasan hastaliklar olursa, bu durumda bu ihtiyaclarimi cozecek maddi gucum olmadigi icin yapmadim. Eger calisan ve kendi ayaklari ustunde duran, hamile de kalsa cocugunu doguracak duzeyde olan bir kadin olsaydim ti ye almazdim, kaybederdim.
Simdi, gelelim sana, 7 yillik iliskinde bastan soylememen buyuk hata olmus, erkenden bunu dile getirmeliydin, belki adam bu duruma karsi? En azından o zaman bitsin degil mi? Simdi karsi cikarsa 7 yillik emek, sevgi ne olacak bir dusun. Yaptigini bir hata olarak lanse etme karsindakine, oyle yaparsan o da seni ezer, herseye ragmen guclu dur, "İstedim ve yaptim" de, kesinlikle diktirme, kandirmaya basvurma, acik acik konusmani tavsiye ediyorum sana. Ayrica, isin gucun de yerinde herhalde, neden bu kadar korkuyorsun? Ekonomik ozgurlugu olan birisin belli ki, sozunun gecmesi lazim, degil mi? Kolay gelsin.
Not: Ayrica neden bekareti kaybetmeye bu kadar sıcak baktigimi sorarsan su BDV'deki konulari bi oku derim, bekarete oyle anlamlar yukleniyor ki evlenince aslinda hic birsey oldugunu anliyorsun, Turk erkeginin cogunlugu cinsel problemler yasiyor, sebebi baskilar, kadinlar istedikleri hazzi alamiyor cunku istedikleri gibi cinsellik yasasalar ya "Sen bunlari nerden biliyorsun, daha once yaptin mi?" gibi ithamlar, yapmayinca da yatakta "patates cuvali gibi" yatiyor ithamlari var. Yani ne yaparsan yap kadın olmak zor bu topraklarda. Erkekler cok bencil, yapayim bitsin kafasi, kadini tatmin etme yok, karsilikli herhangi birsey yok. Ayrica erkekler bakire alsa da aldatma var, kufur var, dayak var, hersey girla... Ayrica erkeklerin bu kadar bekarete onem vermelerinin tek sebebi digerleriyle "kiyaslanmamak"