Buram buram yargılama kokuyor yazın. Öncelikle ben nişanlımı unutamadığımı yazmadım,olanları bebeğimi unutamadığımı yazdım. Yaşadıklarımla ilgili,bebeğime olan özlemle ilgili içimi döktüm çok yazımda. Kızgınım merak etme,aileme ailesine nişanlım olacak insana ama en çokta kendime. Attığım bir adım sağlam değil diye 2.si sağlam olmayacak diye bi kural yok. Birlikte olduğum insana gelince de "hayat kadını" değilim,rastgele insanlarla birlikte olmuyorum. Tanıdığım güvendiğim biri,saygın biri. Bakirelik kısmına gelince de. Her ilk ilişkide kanama olmuyor biliyorsundur. Bu konuyu sorun edecek biriyle zaten ilişki sürdürmem,kafa yapısını ilişkinin başında belli edeceğini düşünüyorum. Yani karşıma gelip sen bakire misin anlat bakayım derse de seni ilgilendirmez evet bakireyim ya da hayır değilim ne önemi var demeyi düşünüyorum. Çünkü gerçekten önemsiz gereksiz bir konu. Yani bakireyim diyip türlü entrikalar çevirmeyeceğim merak etme. Ben bu ilişkiyi hata olarak görmüyorum ki,bana zorla tecavüz etmediler ki ben kendi rızamla ilişkiye girdim,bunun sonuçlarına da hamileyken katlandım zaten. Şuan görüştüğüm insanda bakiresin ya da değilsin demedi,sormadı.. belki onunla evleneceğim nerden biliyorsun ki? Şuan hayatımda olan adamda gayet kültürlü biri geri kafalı yobaz biri değil. Ayrıca yaşını başını almış olgun saygın birisi.