- 9 Ağustos 2010
- 2.054
- 1.400
- 248
Çok garip ilginç bir tespit hayli hemde. .Bu tür erkekler evlendikten sonra aldatma konusunda daha tehlikeli oluyorlar. Iyi düşünün.
Evet bu sefer durum tam tersi.
Arkadaşımın benimle tanıştırmayı düşündüğü bir arkadaşı var. Kendisi çok samimi bir erkek arkadaşım, beni de iyi tanır; dolayısıyla tanıştırmadan önce konuyu düşündüğünü ve doğru düzgün bir adam olduğuna kanaat getirmeden tanıştırmayacağını biliyorum. Ancak dün telefonuma şaşkınlıkla bir mesaj yazmış. Tesadüfen geçen bir muhabbet esnasında bu arkadaşının “evlenmeden olmaz” dediğini ve bu nedenle hiç kimseyle birlikte olmadığını öğrenmiş, bunu da bana söyledi 'haberin olsun' diye.
Bilenler biliyordur, evlilik öncesi ilişkiye karşı bir insan değilim. Karşı olanlara da saygı duyuyorum, özellikle bu zihniyette bir insan olarak bunu sadece kadından beklememesini, kendisinin de yaşamamasını takdir ettim (evet forumda ‘çok az vardır, inandırıcı değil, öyle hiçbir arkadaşım yok’ derken çat diye karşıma çıkması kaderin oyunu bence de).
Her neyse, sorum şu ki, ben bu adamla tanışmalı mıyım? İşin sadece cinsellik boyutunda değilim. Benim çevremdeki erkek arkadaşlarımla yakın bir dostluğum vardır; her konuda muhabbet edip şakalaşırız, onların kız arkadaşları bile varken sarılırız, yanağımızdan makas da alırlar kalkıp dans da ederiz. İki kız iki erkek bir hafta aynı evde tatil de yaptık. Sevgilileri de bizim gruba uyduğundan hiç sorun yaşamadık. Bunun dışında teması seven bir insanım, yani çoğunluğun aksine adam elimi tutmak için beş ay beklese ben direkt “demek ki yeterince hoşlanmadı” moduna girerim veya ben adım atarım. Hani bu düşüncedeki bir adam muhtemelen bunları onaylamaz veya hoşlanmaz.
Şimdi buna göre ben bu adamı bozar mıyım? Yani ne bileyim, adam bunca yıldır kendini ‘korumuşken’ ben adamı yoldan çıkarır mıyım, “kullanır mıyım”? Başlık açmasın sonra “sevgilim beni kullandı” diye.
Yoksa bir şekilde orta yolu bulabilir miyiz? Hayır eğer işin çok oluru yoksa baştan tanışmamak daha mantıklı diye düşünüyorum.
evet şaşırdın demiCidden mi?
Kac yasinda bu adam?
valla ilk aklıma gelen ne oldu
bu çocuğu açmak için mi senin kucağına atıyorlar acaba
çocuk da bu yaşa geldim bir şey yaşamadım derdinde ise? bilemedim arkadaşlarına güvenir misin? ben huylandım yani de sen bilirsin..
aynen...ayrıca o iki erkeğin arası kızdan yakınsa kesinlikle olası...bence...Çok güvendiği bi arkadaşıymış okuduğum kadarıyla..Ama olmayacak şey de değil..
Erkek cinsinden her şey beklenir
aynen...ayrıca o iki erkeğin arası kızdan yakınsa kesinlikle olası...bence...
konu sahibine bırakıyorum sözü ,o konuşulmadı hiç sanırsam...Namaz kiliyomuymus bu bu adam?
Kadinlarin muhabbetleri erkeklerinkinden beter emin ol. :)erkek muhabbeti duymuyoruz Allah tan neler konuşuyorlardır neler bence
Sen bu adamla tanis.. Oyle daha tanismadan etmeden birinin agzindan cikan bir lafla pesin hukumlu olma. Belki de arkadasina yalan atmistir, sana evlenmeden dokunmayacagina ve guvenilir olduguna inandirmak icin... yoksa daha once neden bu konu gecmemis? arkadasinla yeni mi tanismislar ki? Eger oyle ise arkadasin onun cok iyi biri oldugunu ne biliyor? Bir suru muamma.. Kendin tanis, kendin karar ver, bir gorusme ile nikah masasina gitmeyeceksiniz ya.. kimbilr belki de zaten onu sen begenmeyeceksin.. Bir gor, bir konus, bir tani hele.. Her erkek gibi ufak tefek palavralari olabilir, bu da onlardan biri olabilir diye dusunuyorum. Bakir olup olmamasi da onemli degil, sana karsi tavri, ilgisi, aranizda bir elektriklenme olacak mi, olmayacak mi o onemli. Kendin bakire degilsen de ilk gunden bunu ona anlatmaya gerek yok, once sen tani, kendinden de gerekli oldugu kadar bahset, cinsellik sonraki konular, ilk gunden olmaz, ille de sorarsa da zaten o is olmaz.. Iliskide cinsellik elbette onemli ama iliskide cinsellikten onemli konular vardir, ortak yanlariniz, kafaca uyusmak, degerleriniz, arzulariniz, begenme, hoslanma gibi.. Once bunlari bir cozun bakalim, cinsellik sonra..Evet bu sefer durum tam tersi.
Arkadaşımın benimle tanıştırmayı düşündüğü bir arkadaşı var. Kendisi çok samimi bir erkek arkadaşım, beni de iyi tanır; dolayısıyla tanıştırmadan önce konuyu düşündüğünü ve doğru düzgün bir adam olduğuna kanaat getirmeden tanıştırmayacağını biliyorum. Ancak dün telefonuma şaşkınlıkla bir mesaj yazmış. Tesadüfen geçen bir muhabbet esnasında bu arkadaşının “evlenmeden olmaz” dediğini ve bu nedenle hiç kimseyle birlikte olmadığını öğrenmiş, bunu da bana söyledi 'haberin olsun' diye.
Bilenler biliyordur, evlilik öncesi ilişkiye karşı bir insan değilim. Karşı olanlara da saygı duyuyorum, özellikle bu zihniyette bir insan olarak bunu sadece kadından beklememesini, kendisinin de yaşamamasını takdir ettim (evet forumda ‘çok az vardır, inandırıcı değil, öyle hiçbir arkadaşım yok’ derken çat diye karşıma çıkması kaderin oyunu bence de).
Her neyse, sorum şu ki, ben bu adamla tanışmalı mıyım? İşin sadece cinsellik boyutunda değilim. Benim çevremdeki erkek arkadaşlarımla yakın bir dostluğum vardır; her konuda muhabbet edip şakalaşırız, onların kız arkadaşları bile varken sarılırız, yanağımızdan makas da alırlar kalkıp dans da ederiz. İki kız iki erkek bir hafta aynı evde tatil de yaptık. Sevgilileri de bizim gruba uyduğundan hiç sorun yaşamadık. Bunun dışında teması seven bir insanım, yani çoğunluğun aksine adam elimi tutmak için beş ay beklese ben direkt “demek ki yeterince hoşlanmadı” moduna girerim veya ben adım atarım. Hani bu düşüncedeki bir adam muhtemelen bunları onaylamaz veya hoşlanmaz.
Şimdi buna göre ben bu adamı bozar mıyım? Yani ne bileyim, adam bunca yıldır kendini ‘korumuşken’ ben adamı yoldan çıkarır mıyım, “kullanır mıyım”? Başlık açmasın sonra “sevgilim beni kullandı” diye.
Yoksa bir şekilde orta yolu bulabilir miyiz? Hayır eğer işin çok oluru yoksa baştan tanışmamak daha mantıklı diye düşünüyorum.
Kadinlarin muhabbetleri erkeklerinkinden beter emin ol. :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?