Bu öyle bir şey değil.. Mesela bebeği çok ağlayan çaresiz bir kadın gördün o kadar çaresiz ki ayağında sallıyor, eline telefonu veriyor yeter ki sussun. Eğer sen; ben olsam asla sallamam, çarparım 2 tane, ne telefonu dersen Allah sana bunu yaşatır. Kınamak ayrıdır, tasvip etmemek ayrı. Hırsızı ayıplamak başka, ne durumda olursam olayım asla çalmam demek ayrı. Allah imtihan etmesin, beşer şaşar diye bir laf var. Bu motto; biraz ilahi adalet ile alakalı, o insanı yüzüne karşı eleştirp rencide edersen, içinden kibir geçirirsen rabbimin değirmeni geç öğütür ama ince öğütür oluyor
Başka versiyonu da; olmaz olmaz deme; 'olmaz' (olmayacak şey) olmaz.
Mevlana demiş ki;
"Benim hayatımı yargılamadan önce, benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan,sokaklardan, dağ ve ovalardan geç. Hüznü acıyı ve neşeyi tat. Benim geçtiğim senelerden geç, benim takıldığım taşlara takıl. Yeniden ayağa kalk ve aynı ...yolu tekrar git, benim gittiğim gibi. Ancak ondan sonra, beni yargılayabilirsin..
Kimin ne şartta, ne güçte, ne ruh halinde olduğunu hissetmeden yorum yapma, hele ki aşağlama ve kınama asla.
Umarım anlatabildim. :)