Selam
3 yaşında bir kızım var. Konuşması hareketleri çok güzel. Çok sevilen bir çocuk herkes tarafından. Onu özellikle sevgiyle büyütmeye kararlıyım aslında ama sınırlarımı da belirterek tabiki. Ancak ne varki artık dışarı çıkmak benim için bir kabusa döndü. Her uygun isteğini yerine getirip onu eğlendirmeme rağmen eve dönerken veya her hangi bir saçma sapan isteği yerine gelmediğinde kendini yerden yere atan avazı çıktığı kadar bağırarak ağlayan bana tekmeler atan bir çocuk haline geldi. Kontrol edemiyorum bir türlü ne kızarak nede tatlı dille. Bir de babası veya ananesi varsa yanımızda direk nefret ediyor benden. Eve geldiğimizde de bu sefer barışalım diye ağlıyor. Anne beni affet diye yalvariyor. Halbuki bir iki popo olayı dışında benden veya başka hiç kimseden dayak yemedi bu güne kadar. Bu şımarmamıdır bu nedir. Bana bir akıl verin. Kreşe vermeye karar verdim. Belki değişir. Oyun oynarsa arkadaşlıklar kurarsa farklı olabilir. :1no2:
sevgili yunahu kendi kendini değerlendirmen için aşağıdaki linki takip etmeni istiyorum bi oku sonra fikrini almak isterim.yorum yapmıycam şimdilik.http://www.kadinlarkulubu.com/nasil-anne-babalariz/113653-anne-baba-egitimi-okuyun.html#post1096915
protein burda yazdıklarım her nekadar direk sanaymış gibi görünsede okuyan herkese ,hepimize,kendimede söylüyorum bunları, yanlış algılaman en son istediğim şey olur.kurabiyene gelince böyle sorular sorması çok güzel hayatı anlamaya çalışıyor.aslında çocukların yaş özelliklerini bildiğimizde onları çözmek,beklentilerine cevap vermek daha kolay olabiliyo.çocuklar 3-3,5 yaşlarına kadar herkesin oyun oynadığını düşünüyor.bizim yaptıklarımızı tekrar ederek dünyayı tanımaya ve anlamaya ve kendilerini geliştirmeye çalışıyorlar.4yaşından sonra işle oyun arasındaki farkı kavrayabiliyorlar.eğer çevrenizdeki kişiler ahiretle,ölümle ilgili bişeyler konuştuysa bunu anlamaya çalışıyor olabilir,yada ramazandan dolayı dini proğramlar çok sen farkında değilken bu tarzda bişey seyretmiş de olabilir.boş kaset gibiler anında kayıt yaparlar.şu anda somut dönemde olduğu için ALLAH,sevap,günah,ahiret gibi kavramları tam anlamıyla algılayamaz.kafasında somutlaştırır. herkesinde çocukluğundan kalma bi Allah figürü vardır zaten.ölümü açıklamak çok zor üzülüyorlar ve kaybetme korkusu gelişebiliyor.çok ayrıntıya girmeden dini görüşümüze göre anlatmalıyız bunuda.bunun bi tarifi yok açıkcası bizim eğitimlerimizdede bu konulara girmiyoruz.ben deneyimlerimle kendi görüşümü aktarmaya çalıştım.umarım soru işaretlerinin hiç olmazsa bi kısmı gitmişdir???[/
ece 73 sakın böyle düşünme lütfen kesinlikle alınganlık manasında bunları yazmadım sevgili arkadaşım sadece düşüncelerimi yazdım bir alınganlık art niyet duygusu taşımadan böyle düşünürsen üzülürüm sevgilerimle
yok yok öyle düşünmedim ben canım sanal alemde alınganlık biraz fazla oluyoda onu engellemek istedim sadece.tamam ozaman ikimizde doğru anlaşmışız çok sevindim kucak dolusu öpücükler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?