Selam
3 yaşında bir kızım var. Konuşması hareketleri çok güzel. Çok sevilen bir çocuk herkes tarafından. Onu özellikle sevgiyle büyütmeye kararlıyım aslında ama sınırlarımı da belirterek tabiki. Ancak ne varki artık dışarı çıkmak benim için bir kabusa döndü. Her uygun isteğini yerine getirip onu eğlendirmeme rağmen eve dönerken veya her hangi bir saçma sapan isteği yerine gelmediğinde kendini yerden yere atan avazı çıktığı kadar bağırarak ağlayan bana tekmeler atan bir çocuk haline geldi. Kontrol edemiyorum bir türlü ne kızarak nede tatlı dille. Bir de babası veya ananesi varsa yanımızda direk nefret ediyor benden. Eve geldiğimizde de bu sefer barışalım diye ağlıyor. Anne beni affet diye yalvariyor. Halbuki bir iki popo olayı dışında benden veya başka hiç kimseden dayak yemedi bu güne kadar. Bu şımarmamıdır bu nedir. Bana bir akıl verin. Kreşe vermeye karar verdim. Belki değişir. Oyun oynarsa arkadaşlıklar kurarsa farklı olabilir. :1no2:
3 yaşında bir kızım var. Konuşması hareketleri çok güzel. Çok sevilen bir çocuk herkes tarafından. Onu özellikle sevgiyle büyütmeye kararlıyım aslında ama sınırlarımı da belirterek tabiki. Ancak ne varki artık dışarı çıkmak benim için bir kabusa döndü. Her uygun isteğini yerine getirip onu eğlendirmeme rağmen eve dönerken veya her hangi bir saçma sapan isteği yerine gelmediğinde kendini yerden yere atan avazı çıktığı kadar bağırarak ağlayan bana tekmeler atan bir çocuk haline geldi. Kontrol edemiyorum bir türlü ne kızarak nede tatlı dille. Bir de babası veya ananesi varsa yanımızda direk nefret ediyor benden. Eve geldiğimizde de bu sefer barışalım diye ağlıyor. Anne beni affet diye yalvariyor. Halbuki bir iki popo olayı dışında benden veya başka hiç kimseden dayak yemedi bu güne kadar. Bu şımarmamıdır bu nedir. Bana bir akıl verin. Kreşe vermeye karar verdim. Belki değişir. Oyun oynarsa arkadaşlıklar kurarsa farklı olabilir. :1no2: