Bana inanan kimse kalmamış gibi

merhaba size biraz içimi dökmek istiyorum. ben 24 yaşındayım ve üniversitedeyim. depresyon ve takıntılı düşüncelerim sebebiyle okula ara verdim. herkesi ve her şeyi gözümde büyütüp kendimi yapamayacağıma inandırdım. halen ara sıra endişe nöbetleri geçiriyorum. antidepresan kullanımına başladım bir nebze normalleştirdi ve duyarsızlaştırdı beni. bu da ayrı bir başlık konusu tabi ama değinmek istediğim konu bugün farklı olacak.
benim 2 yıllık bol ayrılıp barışmalı bir ilişkim var. bu kişinin bana birçok yamuğu oldu oraları şimdilik es geçiyorum. canımı sıkan mesele şu. beraber olduğum kişi genel olarak pasif ve depresif biriydi. onu değiştirmeye çalıştım diyebilirim. mezun oldu hiçbir şeyden ümidi kalmadığında hep destekçisiydim ona inandığımı ve güvendiğimi gösterdim iş bulmasında yardımcı oldum. resmen adamı zorla işe soktum hayatı düzene girdi ve şimdi gelmiş beni küçümsüyor.
onun çalıştığı yerde staj yapma ve işe alınma ihtimalim var bu konuda danıştım gelip çalışmak istiyorum yapabilir miyim dediğimde bana dediği şu yalnız burası bir iş yeri 1 gün geleyim 2 gün gelmiyim yapamazsın gibi şeyler söyledi. tam hatırlamıyorum hangi kelimeleri kullandı ama vermek istediği mesajı aldım. resmen benim sorumsuz olduğumu ima etti bunu da batıracaksın der gibiydi. çok gücüme gitti bana inanan kimse kalmamış resmen kendimi bu hale sokmuşum şimdi de adam ettiğim heriften küçümseyen şeyler duyuyorum ağrıma gitti. zamanında onu cesaretlendirmek için o kadar uğraştım didindim ki gerçekten çok kötü hissediyorum. aynı şeyi çok yakın bir arkadaşım da yaptı. sadece paylaşmak istedim öyle çok içime atmışım ki

Kaba tabir olacak ama malesef
"Adam ettiğiniz eşekler gün gelir ilk sizi teper."

Adamın modunu yükseltmek için çabalarken kendi modunuzu düşürmüşsünüz. Prim vermeyin şöyle tiplere. Eminim ondan daha iyisini yaparsanız.

Baskasini adam etmeye ugrasacagina kendi işine gucune baksaydin önce boyle olmazdi sanki...

Ya ben anlamadim hic birseyden umidi kalnayan adama destek olman cok guzel ama ayni enerjiyi kendine neden kullanmadin? Kendi gelecegini dusunme vakti artik. Bosver su adamin ne dedigini ya da ne dusundugunu.

Dost acı söyler gibi olacak ama iyi niyetime inanabilirsiniz.Cevrenize verdiğiniz imaj bu yönde olmuş,okulu yarım birakmissiniz, ürkek ve endişelisiniz.Bu haliniz çevrenize yansımış.İnsanlar durduk yere söylemiyordur bunları.Ancak tabiki bu da bir hastalık.Fakat siz bu durumdayken sevgilinize nasıl bu kadar çaba gösterebildiniz?Keşke o çabayı kendinize gosterseydiniz.

Senin eski hallerini hatirliyorum sen yaptiysan ben zaten yaparim diyip siz onu asagilayin...

Size inanması gereken tek kişi SIZSINIZ . lütfen sadece kendinizi kendinize ispat etmek derdiniz olsun. Bu dünyada hepimiz eninde sonunda yalnızız. Ben kendimi ne zaman düşmüş hissetsem Atatürk ile ilgili yaptıkları çaresizsen çare sensin i okurum. Sende oku
Çaresizsen Çare Sensin
– 7 yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya, oradan oraya sürüklenmeye başladı.
– 8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı. Zamanını tarlalarda kargaları kovalamakla geçirdi.
– 10 yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde, yeni okulundaki hocasından dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Sinirden ve korkudan üç gün evinden çıkamadı.
– 17 yaşında hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
– 24 yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı.
– 25 yaşında sürgüne gönderildi.
– 27 yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken, kendisi hiç önemsenmiyordu. Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken, o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu.
– 30 yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşmanların eline geçti.
– 30 yaşında amiri, onu kendisinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı. Aylarca boş kaldı.
– 37 yaşında böbrek rahatsızlığından Viyana’da 2 ay hasta ve yalnız halde yattı.
– 37 yaşında komutan olarak yeni atandığı ordu, dağıtıldı.
– 38 yaşında Savunma Bakanı tarafından görevinden atıldı.
– 38 yaşında bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu ve başkasından bir redingot ödünç aldı. Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı.
– 38 yaşında kendisi için tutuklama kararı çıkartıldı.
– 38 yaşında en yakın beş arkadaşından üçü, onun Kongre temsil heyetine üye olmaması için oy kullandı.
– 39 yaşında idam cezasına çarptırıldı.
Sonra Ne mi Oldu?
42 yaşında Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı oldu! Okuduğunuz öykü efsanevi lider Mustafa Kemal Atatürk’e aittir. Şimdi düşünün, sizin başarılı olmanızı engelleyen ama Atatürk’ün karşısına çıkmamış bir engel var mı?
Başarınızın önündeki engel ne? Paranız mı yok? Atatürk’ünde yoktu! Sağlığınız mı bozuk? Atatürk’ün de bozuktu! Çevrenizde sizi çekemeyenler mi var? Atatürk’ünde vardı! Bazı yakın arkadaşlarınız sizi arkadan mı vurdu? Atatürk’e de vurdular! Aileniz çok zengin değil mi? Atatürk’ünki de değildi! Amirleriniz hakkınızı mı yiyor? Atatürk’ünkini de yemişlerdi! Sizden daha beceriksiz ama hırslı insanlar, sizden daha hızlı yükselip size amirlik mi yapıyor? Atatürk’ün de başına gelmişti! Geçmişte bazı denemeleriniz de başarısız mı oldunuz? Atatürk de olmuştu! Hakkınızda idam fermanı çıktığı için mi başarılı olamıyorsunuz? Atatürk’ün de başına gelmişti!

Başkalarının modunuzu düşürmesine izin vermeyin. Kendinize değeri önce kendiniz verin. Kendinize güvenin.

Adamlar fazla emek vermeye gelmiyorlar, bırakın etrafınıza size emek verecek insanlar olsun..

Ayrıca adamların söylediği cümleleri derinleştirmeye hiç gerek yok, şunu bunu demek istedi, kastetti vs.. diyorsunuz ya, düşünmeyin bunları.. genellikle o kadar kapasiteleri olmuyor çünkü :)

Adamın kasvetini dağıtmaya çalışırsın, ona destek olduğunu sanırsın. Onun dünyaya daha pozitif bakmasını istersin.
Sonra aaaa bir bakarsın sen bitmişsin.
Adam ise o kadar depresif değilmiş yeni sevgilisi ile toz pembe dünyalara dalmış..

Kimsenin psikoloğu olamazsınız. Önce kendiniz..

S E V M İ Y O R

Biz kadinlar bunu bile bile devam ederiz çünkü seven taraf bizizdir karşı taraf sinyalin alasını verdiği halde... Ta ki karşı taraf bizi terk edene kadar.

Sosyal ilişkilerinizden endişe duyduğunuz için üniversiteyi bırakmışsınız. Ciddi bir sıkıntınız var belli ki. Bu tarz sorun yaşayan bir yakınım var. Olayları sadece kendi bakış açısıyla değerlendirdiği için her şeyi yanlış anlıyor, ben artık bir araya gelmek istemiyorum. ( bir yerde karşılaşınca üç kişiysek, en son bana selam verdiyse defalarca özür diliyor, önümde öbürleri vardı seni mecbur sona bıraktım yanlış anlama vs vs. Sonra da tutturuyır sen bana kırıldın Değil mi falan diyerek defalarca arıyor ... gibi )
Yani sizin olayları değerlendirmenizde de sorun olabilir, erkek arkadaşınız belki de öyle demek istemedi aslında.
Sağlam bir tedaviden geçin çok yorucu

Esra .!.:

Sosyal ilişkilerinizden endişe duyduğunuz için üniversiteyi bırakmışsınız. Ciddi bir sıkıntınız var belli ki. Bu tarz sorun yaşayan bir yakınım var. Olayları sadece kendi bakış açısıyla değerlendirdiği için her şeyi yanlış anlıyor, ben artık bir araya gelmek istemiyorum. ( bir yerde karşılaşınca üç kişiysek, en son bana selam verdiyse defalarca özür diliyor, önümde öbürleri vardı seni mecbur sona bıraktım yanlış anlama vs vs. Sonra da tutturuyır sen bana kırıldın Değil mi falan diyerek defalarca arıyor ... gibi )
Yani sizin olayları değerlendirmenizde de sorun olabilir, erkek arkadaşınız belki de öyle demek istemedi aslında.
Sağlam bir tedaviden geçin çok yorucu

Genişletmek için tıkla...

O yakınınız gibi olanlara fazla ince düşünceli derdik biz. Çevremdeki hemen hemen tüm insanlar bu davranışı bir kez yapmıştır. Ama çok olması durumunda haklısınız çevresi için yorucu.

maun .!.:

merhaba size biraz içimi dökmek istiyorum. ben 24 yaşındayım ve üniversitedeyim. depresyon ve takıntılı düşüncelerim sebebiyle okula ara verdim. herkesi ve her şeyi gözümde büyütüp kendimi yapamayacağıma inandırdım. halen ara sıra endişe nöbetleri geçiriyorum. antidepresan kullanımına başladım bir nebze normalleştirdi ve duyarsızlaştırdı beni. bu da ayrı bir başlık konusu tabi ama değinmek istediğim konu bugün farklı olacak.
benim 2 yıllık bol ayrılıp barışmalı bir ilişkim var. bu kişinin bana birçok yamuğu oldu oraları şimdilik es geçiyorum. canımı sıkan mesele şu. beraber olduğum kişi genel olarak pasif ve depresif biriydi. onu değiştirmeye çalıştım diyebilirim. mezun oldu hiçbir şeyden ümidi kalmadığında hep destekçisiydim ona inandığımı ve güvendiğimi gösterdim iş bulmasında yardımcı oldum. resmen adamı zorla işe soktum hayatı düzene girdi ve şimdi gelmiş beni küçümsüyor.
onun çalıştığı yerde staj yapma ve işe alınma ihtimalim var bu konuda danıştım gelip çalışmak istiyorum yapabilir miyim dediğimde bana dediği şu yalnız burası bir iş yeri 1 gün geleyim 2 gün gelmiyim yapamazsın gibi şeyler söyledi. tam hatırlamıyorum hangi kelimeleri kullandı ama vermek istediği mesajı aldım. resmen benim sorumsuz olduğumu ima etti bunu da batıracaksın der gibiydi. çok gücüme gitti bana inanan kimse kalmamış resmen kendimi bu hale sokmuşum şimdi de adam ettiğim heriften küçümseyen şeyler duyuyorum ağrıma gitti. zamanında onu cesaretlendirmek için o kadar uğraştım didindim ki gerçekten çok kötü hissediyorum. aynı şeyi çok yakın bir arkadaşım da yaptı. sadece paylaşmak istedim öyle çok içime atmışım ki

Genişletmek için tıkla...

İlişkinden yarar değil zarar göreceksin. Yarın Bırgun birini bulur seni bırakırsa şaşırma. Ona bel bağlama. Ayrıca maun bunu yapamaz çünkü kolunu kaldırmaya hali yok, intibasi bırakmışsın. Bunun için başkaları sana yapamazsın diyince buna kendin sebep oluyorsun. İlaç kullandığını söylemişsin. Sosyal anlamda da aktif olup ozguvenini geliştirmen gerekiyor. Acaba depresyon sıkıntın sevgilin yüzünden mi başladı? Sevgilinle tanışmadan önce de böyle miydin?

boş ver tatlım her şey için boş ver.. anan seni zibidilere üzül diye doğurmadı , şu dünya içinde son nefesimizi ne zaman vereceğimiz bile belirsizken bu tarz insanlara bel bağlamak , kafaya takmak yanlış. Bazı insanlar hiç birşeyi hak etmiyorlar ,sevgiyi de ilgiyi de... bir şekilde nankörleşebiliyorlar. Başkasının hayatını düzene sokmaktan önce kendi hayatını düzene sok , o insanların da değil yakınına 1 adım yanına bile yaklaşmasına izin verme.

duha_can .!.:

O yakınınız gibi olanlara fazla ince düşünceli derdik biz. Çevremdeki hemen hemen tüm insanlar bu davranışı bir kez yapmıştır. Ama çok olması durumunda haklısınız çevresi için yorucu.

Genişletmek için tıkla...

Anlatamayacağım kadar çok şey var bu konuyla ilgili, yorucu dediğim kısım kendileriyle ilgili zaten, böyle yaşamak çok zordur eminim.
Örneğin tepsiyle çay dağıtıyorsa ya sağdan ya soldan başlanır değil mi, illaki öncr birine vereceksin sonuçta. Vermediği taraftan günlerce özür diliyor kasıtlı değildi gibi sebeplerle.
O sebeple toplum içine giremiyor pek, herkesin kendisi hakkında kötü şeyler düşündüğünü sanıyor.

Esra .!.:

Anlatamayacağım kadar çok şey var bu konuyla ilgili, yorucu dediğim kısım kendileriyle ilgili zaten, böyle yaşamak çok zordur eminim.
Örneğin tepsiyle çay dağıtıyorsa ya sağdan ya soldan başlanır değil mi, illaki öncr birine vereceksin sonuçta. Vermediği taraftan günlerce özür diliyor kasıtlı değildi gibi sebeplerle.
O sebeple toplum içine giremiyor pek, herkesin kendisi hakkında kötü şeyler düşündüğünü sanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Ay ya çok üzücü bir durum. Kendine eziyet.. Allah yardımcısı olsun, tedavinin şart olduğu bir durum.

Kızım co-depresif olmuşsun haberin yok. Bunun ana sebebi senin o işe yaramaz erkek arkadaşın. Bu moddan kurtulmak istiyorsan ilk bütün enerji vampirlerini çıkartmam lazim. Nerden mi biliyorum. Cok benzer şeyler yasadim. Bende konu gerci erkek arkadaşı değildi, ama baskalarin derdini kendi derdim ede ede hastalandım sonunda. Kendine odaklanmayi öğren. Kendine değer ver. Ha o ilişkiyide bitir. Iyi bir ilişki seni her zaman daha iyi hale getirir aşağa çekmez