hepinize çok teşekkür ederim beni bu zor günümde yalnız bırakmadığınız için. kendimi çok yalnız hissediyorum.
şuan ağlamaktan yazacaklarımı tam yazamadım. bir arkadaşımız sormuş. cevaben:
darp raporu aldım. yapılması gerekenler yapıldı. ama tüm samimiyetimle şunu söylemek istiyorumki şikayetçi olamadım. belki içinde bulunduğum ruh hali belki vicdanım belki kalbim buna engel oldu. ama takdir edersiniz ki şu durumda aklımla hareket etmem zaten olanaksız. kıyamadım. o bana kıydı ama ben ona kıyamadım.
karakolda memurlar dedi ki. ver adresini aldıralım onu iki gün tutalım sana yaptıklarının hesabını soralım bak kızım bu memlekette nice kadınların canı yanıyor bu adamlar yüzünden diye.
yapamadım.
yapamadım işte. halam vardı yanımda bitek ki..benim tek ailem halam. kızım yapma etme şikayetci ol ceksin cezasını dediysede. cıktım karakoldan. memurlardan biri yanıma geldi bana bir numara verdi. kapına gelirse acma hemen bizi ara diye.
arayıp aramadığını soran arkadaşlar var. iki gün sonra aramaya başladı. çok pişmanmış, çok seviyomuş beni.
çok seviyomuş beni duydunuzmu
çok seviyomuş muuuş. ama yinede ne olursa olsun gitmemeliymişim herkes böyle şeyler yaşayabilirmiş onu terketmemeliymişim. mişim.
. . hic ibr erkek yada kadın hic bir canlı böyle bir şiddete maruz kalmamalı elbeette gecicek bu morluklar ve yaralar. ya benim kadınlık onurum. onu bana kim geriverebilcek. ben sokaga cıkamaıyorum denedim. sanıyorumki herkes bana bakıyor ve başıma ne geldiğini biliyor. bunun nasıl bir duygu olduğunu yaşayamayan bilemez hanımlar.
olayın neden ve nasıl olduğunu elbette burada anlatacak kadar medeniyetsiz değilim. ama doğal olarak sanırım merak uyandırıyor.
kahvaltı çayı yüzünden çıkan bir tartışma buralara kadar geldi. aşırı sinirli bir adamdır. sosyal hayatındada öyledir. iş hayatındada bazı insanlar ondan korkar çekinir ama saygı duyarlar. hatta kimi zaman ona bunu ifade ettiğimde olmuştur. seni sevdikleri için değil senden korktukları için saygı gösteriyorlar diye. fakat bana karşı ve aile ve özel arkadaş çevremizde gayet ağır başlı kültürlü ve medeni ve kibar bir adamdır.
sonuç olarak.
çok acı çekiyorum. ve çok utanıyorum. kadınlığımdan çok utanıyorum. onu sevdiğim için çok utanıyorum. tüm bu olanlardan çok utanıyorum. ama çok yalnızım. yazmalıydım. paylaşmalıydım.
hay maşşallah dayakla ilgili bi konu daha mı varmış, o zaman ilk yorumumda haklı çıkacağıma kesinlikle eminim, konu sahibi morlukları azcık geçince affeder,bazı ilişkilerde dayak ivme kazandırıcı bi etken oluyo, bu ne ilk ne de son örnek
hayatta insan olanın başına herşey gelebiliyormuş. bana olmaz benim başıma asla gelme dememek lazımmış. ne kendine ne ''o''na bu kadar çok güvenmemek lazımmış. hiç yoktan yere çıkan bir tartışmada sinirlerin yükselmesi sonucu çok fena dayak yedim.
aşımız, işimiz, hayallerimiz ortaktı. nikahımıza bir ay kalmıştı. bitti.
bugün yedinci gün ancak yazabilme gücü buldum kendimde. iki gözümde kocaman morluklar var ve burnumdada. yüzümde ve kollarımda çizikler var. O mu yaptı bunları bana. ben onun herşeyiydim dostu eşi kızı yavrusu sevgilisi herşeyiydim ben onun. onun elleri melek kanatlarına benzerdi. çok erkeğin eli bu kadar güzel olabilir. öyle düzgün ve sıcaktıki elleri. o ellerlemi vurduki acaba bana. saçlarım o sıcak avuclarının arasında kaldı. tutam tutam.
en son boğazıma çöreklendiğinde yüzünde bir canavar gördüm. başka bişeye bir yaratığa dönüşmüştü. ben hayatımda hiç bu kadar öfkeye yakın olmamıştım. babam olmadıki benim. bir erkeğin öfkesi nedir hiç bilmedim. nefesim yavaş yavaş kesilmeye başladı. dedim tamam ölüyorum. korkudan sıkıca yumdum gözlerimi. sonra bi anda açtım. tüm korkuma rağmen gözlerinin içine baktım. ablalarım kardeşlerim göz rengi değişirmi insanın. ormanlar kadar yeşildi gözleri. o anda sanki orman yangını varmış gibi gözlerinin ici kançanağı gibi ateşler saçıyodu.
sadece ''seni çok seviyorum yapma '' dedim. durdu. bakışları sulandı. ormandaki yangın söndü, boğazımdaki elleri çözüldü.
ellerinden kurtuldum tüm hayatımı bir valize doldurup çıktım.
çıktım çıkmasınada bak bugün 7.gün ben hala çok acı çekiyorum ve ben hala onu çok seviyorum. bana diyorlarki sana bu kötlüğü yapan adamı nasıl sevebilirsin.
nasıl sevebilirim. aşk öyle bir anda bitermi. nasıl sevebiliyorum hala. neden seviyorum.
çok utanıyorum. keşke o anda ölseydim. yeryarılsaydıda dibine girseydim. çok utanıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?