Tamam yaptığın yanlış doğru, tamam başına iş açabilirsin doğru. Ama fazla abartmıyor musun sencede ? "İffetimi, namusumu kaybettim, ben nasıl yaşarım, intihar etmeyi düşünüyorum böhüü" tepkilerini fazla aşırı buldum. Yaptığın elbette hoş değil ama kendini yerden yere vurduğun kadar büyükte değil. Bir toparlan bir silkelen bir kendine gel yahu. Çocuk değilsin 22 yaşındasın, benimle yaşıtsın. Bu hayatta bazı şeyleri şu ana kadar öğrenip olgunlaşmış olman gerekirdi diye düşünüyorum. Bu hayatta yaptığın doğru yada yanlış, güzel yada çirkin, sevap yada günah her ne varsa hepsi senin değerindir, hepsinin arkasında durmalısın, hepsini sahiplenmelisin. Ve böyle ufak tefek şeyler için bu hale düşersen, hayatın ağır darbelerinde ne yapacaksın sen ? Yaşıtız, ben evliyim. Şu yaşıma kadar öyle şeyler yaşadım öyle şeyler gördüm ki şuan intihar etmeyi düşündüğün şey bana çoluk çocuk işi gibi geldi. Yapma lütfen..