sanırım üzüntümden açiklamada bulunmamışım eşimi kaybedeli 7ay oldu 2oğlum var büyük oğlum şu an yurt dışinda küçük oğlum diyorum ama 26 yaşinda onunla herşeyi konuşabiliriz ama bu ara kendni kapattı şu iki gün biraz baha iyi gibi tabii sabretmeyi başarmaya çalışıp sıkboğaz etmemeye çalışıyorum benimkide yanlızlık pisikokojisi olabilir.eşimi zor bi hastalık sürecinden sonra yitirdik en büyük yardımcım oğlumdu.........şimdi ben ona yardım edemediğim ona ulaşamadığım içim bu korhum onun için endişem sağlam durmak adına duygularını bastırdığını düşünüyorum çünki ogünlerde ben bitmiş yok olmuştum sanki şimdi ayakta durup ona destek olmam gerek onu kaybetmekten korktum akıllı bi delikanlı ve eğitimci birden bu tavır değişikliği beni korkuttu şimdi bekleyip gözlemlemeye karar verdim tabii sabırla ve sevgiyle obenim en iyi arkadaşim kendine bir eş aile kurana kadar yanında olmalıyım .............tabii evlendikten sonrada iyi bir arkadaş ve danışman olark yanlarında isterlerse doğrumu yapıyorum ne dersiniz..........
