- 25 Aralık 2020
- 14
- 4
- 1
- 25
- Konu Sahibi cokkirginimhepinize
-
- #1
Konunuz bir derdim var'a çok uygun, oraya açarsanız daha çok yorum gelir. Psikiyatristi neden bırakmak zorunda kaldınız?Merhaba Arkadaşlar ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Ailemle birlikte yaşıyorum. Bana çok baskı uyguluyorlar her konuda. Biraz yapılı bir insanım kilo vermek için çabalıyorum ama ne yesem ne giysem batıyor. Kilo aldım çirkinleştiğim söyleniyor. Ailemden nefret ediyorum. O kadar çok şey yazmak isterim ki anlatmak dertleşmek isterim ki sizlerle.. 20 yaşında tansiyon hastası oldum dayanacak gücüm kalmadı. Psikoloğa gittim beni psikiyatri’ye yönlendirdiler ama bırakmak zorunda kaldım.. beni ne hale getirdiklerinin farkında değiller çok konuştum onlarla çoğu kez kavga gürültü oldu dayanamadığımı söyledim kaç defa, değişmiyorlar.. ben artık yoruldum gerçekten yemin ederim ki yoruldum dayanacak gücüm kalmadı ölmek istiyorum artık ergen gibi gelecek kulağınıza belki de hiçbir şey anlatmadığımdandır ama sadece biraz olsun içimi dökmek istedim.. beni kendilerinden ittiler ailemden nefret eder oldum.. gidemiyorum da nereye gideceğimi bilmiyorum korkuyorum ilk tanıştığım erkeğe sığınmaya çalışıyorum sürekli beni bari o sevsin istiyorum.. sizi seven bir aileniz varsa, bu dünyadaki en şanslı insansınız.. sevgilerimle..
Çok pahalı olduğu içinKonunuz bir derdim var'a çok uygun, oraya açarsanız daha çok yorum gelir. Psikiyatristi neden bırakmak zorunda kaldınız?
Zaten 25 yaşına kadar herkes bı ailesinden nefret ediyor genellikleMerhaba Arkadaşlar ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Ailemle birlikte yaşıyorum. Bana çok baskı uyguluyorlar her konuda. Biraz yapılı bir insanım kilo vermek için çabalıyorum ama ne yesem ne giysem batıyor. Kilo aldım çirkinleştiğim söyleniyor. Ailemden nefret ediyorum. O kadar çok şey yazmak isterim ki anlatmak dertleşmek isterim ki sizlerle.. 20 yaşında tansiyon hastası oldum dayanacak gücüm kalmadı. Psikoloğa gittim beni psikiyatri’ye yönlendirdiler ama bırakmak zorunda kaldım.. beni ne hale getirdiklerinin farkında değiller çok konuştum onlarla çoğu kez kavga gürültü oldu dayanamadığımı söyledim kaç defa, değişmiyorlar.. ben artık yoruldum gerçekten yemin ederim ki yoruldum dayanacak gücüm kalmadı ölmek istiyorum artık ergen gibi gelecek kulağınıza belki de hiçbir şey anlatmadığımdandır ama sadece biraz olsun içimi dökmek istedim.. beni kendilerinden ittiler ailemden nefret eder oldum.. gidemiyorum da nereye gideceğimi bilmiyorum korkuyorum ilk tanıştığım erkeğe sığınmaya çalışıyorum sürekli beni bari o sevsin istiyorum.. sizi seven bir aileniz varsa, bu dünyadaki en şanslı insansınız.. sevgilerimle..
O herhangi bir ilaç vermedi sanırım öyle bi durumunuz yok yani değil mi depresyon gibi bir durum falan? Aileniz bir tek kilo konusunda mı eleştiriyo sizi? Maalesef bazı aileler zannediyo ki ne kadar iğneleyici konuşursam o kadar etkili olur. Cahillik aslında ama kendilerince elestirerek sizi degiştirebileceklerini, iyilik yaptıklarinı sanıyolar ama karşıdakini üzmek dışında bi işe yaramıyo tabiÇok pahalı olduğu için
İleride kendi yuvam olduğu zaman kesinlikle görüşmeyeceğine yemin edebilirim. Kalbim çok kırık çok kırgınım onlaraZaten 25 yaşına kadar herkes bı ailesinden nefret ediyor genellikle
Ergenliğin buhranı ne zAman geçecek bakalım sizde
O herhangi bir ilaç vermedi sanırım öyle bi durumunuz yok yani değil mi depresyon gibi bir durum falan? Aileniz bir tek kilo konusunda mı eleştiriyo sizi? Maalesef bazı aileler zannediyo ki ne kadar iğneleyici konuşursam o kadar etkili olur. Cahillik aslında ama kendilerince elestirerek sizi degiştirebileceklerini, iyilik yaptıklarinı sanıyolar ama karşıdakini üzmek dışında bi işe yaramıyo tabia
Antidepresan kullanıyordum, hala daha depresyondayım ama onlar bunun bile farkında değiller.. sadece kilo değil her şeyime evde neden pijamayla dolaşıyorsun diye bir ton laf yiyorum siz düşünün.. her gün bir nedenle ağlıyorum. Sadece evde de değil nerde olursak olalım bana iğneleyici laf söylüyorlar utanıyorum gururum inciniyorO herhangi bir ilaç vermedi sanırım öyle bi durumunuz yok yani değil mi depresyon gibi bir durum falan? Aileniz bir tek kilo konusunda mı eleştiriyo sizi? Maalesef bazı aileler zannediyo ki ne kadar iğneleyici konuşursam o kadar etkili olur. Cahillik aslında ama kendilerince elestirerek sizi degiştirebileceklerini, iyilik yaptıklarinı sanıyolar ama karşıdakini üzmek dışında bi işe yaramıyo tabi
biri karşıma çıksa da ona sığınsam fikrinden derhal vazgeçmelisin!! Aile konusundaki düşüncelerin de yaşın büyüdükçe geçecek kendini sev kendinle barışık ol..senin için hiç bişey senden değerli değil ne demek ölmek istiyorum!! Ailen de emin ol kötülüğün için demiyordur. Kendini sev tatlım bunlar hep geçici şeyler yarın bi gün de böyle düşündüğün için kendine kızacaksın.Merhaba Arkadaşlar ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Ailemle birlikte yaşıyorum. Bana çok baskı uyguluyorlar her konuda. Biraz yapılı bir insanım kilo vermek için çabalıyorum ama ne yesem ne giysem batıyor. Kilo aldım çirkinleştiğim söyleniyor. Ailemden nefret ediyorum. O kadar çok şey yazmak isterim ki anlatmak dertleşmek isterim ki sizlerle.. 20 yaşında tansiyon hastası oldum dayanacak gücüm kalmadı. Psikoloğa gittim beni psikiyatri’ye yönlendirdiler ama bırakmak zorunda kaldım.. beni ne hale getirdiklerinin farkında değiller çok konuştum onlarla çoğu kez kavga gürültü oldu dayanamadığımı söyledim kaç defa, değişmiyorlar.. ben artık yoruldum gerçekten yemin ederim ki yoruldum dayanacak gücüm kalmadı ölmek istiyorum artık ergen gibi gelecek kulağınıza belki de hiçbir şey anlatmadığımdandır ama sadece biraz olsun içimi dökmek istedim.. beni kendilerinden ittiler ailemden nefret eder oldum.. gidemiyorum da nereye gideceğimi bilmiyorum korkuyorum ilk tanıştığım erkeğe sığınmaya çalışıyorum sürekli beni bari o sevsin istiyorum.. sizi seven bir aileniz varsa, bu dünyadaki en şanslı insansınız.. sevgilerimle..
Onlar beni buna itiyor ben kendimi sevmeye çalıştıkça bir kusurumu söylediklerimde kendimden tiksiniyorum.. ailem bile beni sevmiyor başkası nasıl sevsin. Tabi kimsenin sevgisine ihtiyacım yok diyemiyorum, çünkü sevgisiz büyüdüğüm için birinin sevgisine ihtiyaç duyuyorum.. bütün sevgilerini abime ve yengeme veriyorlar.. “erkek evladı” tahmin edebilirsiniz belki nasıl bir kafada olduklarını..biri karşıma çıksa da ona sığınsam fikrinden derhal vazgeçmelisin!! Aile konusundaki düşüncelerin de yaşın büyüdükçe geçecek kendini sev kendinle barışık ol..senin için hiç bişey senden değerli değil ne demek ölmek istiyorum!! Ailen de emin ol kötülüğün için demiyordur. Kendini sev tatlım bunlar hep geçici şeyler yarın bi gün de böyle düşündüğün için kendine kızacaksın.
Canım benim sen yeter ki böyle düşünme ben seni severimOnlar beni buna itiyor ben kendimi sevmeye çalıştıkça bir kusurumu söylediklerimde kendimden tiksiniyorum.. ailem bile beni sevmiyor başkası nasıl sevsin. Tabi kimsenin sevgisine ihtiyacım yok diyemiyorum, çünkü sevgisiz büyüdüğüm için birinin sevgisine ihtiyaç duyuyorum.. bütün sevgilerini abime ve yengeme veriyorlar.. “erkek evladı” tahmin edebilirsiniz belki nasıl bir kafada olduklarını..
Tahmin edebiliyorum zorluğunu, en yakınınız olan kişilerin sürekli eleştirmesi kendinizi değersiz hissetmenize sebep oluyodur tabi. Üstelik de depresyon gibi bir durum varken. Yani bu durumda oldukça zor biliyorum ama sakın çözümü kendinizden başka bi yerde aramayın. Evleneyim kurtulayım gibi bir şey düşünmeyin sakın. Öyle olmuyo çünkü, insan böyle durumlarda çok sağlıksız kararlar verip daha beter duruma düşebiliyo. Daha çok gençsiniz, biraz çabayla önünüzde çok güzel günleriniz olabilir. Bunun için illa evlenmeyi beklemeniz gerekmez. Kendinize odaklanın, güzel bi program yapın mesela daha sağlıklı bi yaşam için kendinize hedefler belirleyin, eğitiminiz için hedef koyun mesela, en önemlisi farkli sosyal cevreler edinmeye calışın. Çünkü aileniz değişmez bu saatten sonra. Sizi sevmediklerinden değil tabiki ama cahilikten dolayı saniyolar ki ne kadar eleştirirlerse o kadar mükemmel biri olacaksınız. Bu kafayı değiştirmek pek mümkün değil ama siz bakış açinızı ve yaşam tarzınızı değiştirebilirsiniz. Sizi eleştirdiklerinde cevap bile vermeyin bence, onları böyle kabul edip kendi hallerine bırakın.Antidepresan kullanıyordum, hala daha depresyondayım ama onlar bunun bile farkında değiller.. sadece kilo değil her şeyime evde neden pijamayla dolaşıyorsun diye bir ton laf yiyorum siz düşünün.. her gün bir nedenle ağlıyorum. Sadece evde de değil nerde olursak olalım bana iğneleyici laf söylüyorlar utanıyorum gururum inciniyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?