- 30 Nisan 2016
- 3.983
- 9.391
- 158
Küçüklüğümden beri hep ders çalışıyorum ve derslerde başarılı olmak için uğraşıyorum. Ama bazen sınavları fazla kafaya takıp kendimi boş yere yıprattığımı düşünüyorum.
Bendeki bu durum ilkokuldan beri çevrenin, öğretmenlerin " çalışkan- tembel" ayrımından dolayı mı oldu acaba düşünmüyor değilim.
Hep başarılı olmalıyım diye düşünüyorum. Başkaları derslerde başarısız olduğunda onlara moral verirken bazen kendime bunu yapmıyorum, kendime karşı çok acımasız oluyorum bazen.
Ama mesela vizeden düşük aldıysam canım sıkılıyor yine. Ama finalde iyi alırım diyerek moralimi düzeltebiliyorum. Finalden düşük almamak için mücadele ediyorum, strese giriyorum. Çünkü finalden yeterli puan almazsam bütünlemeye girmek zorundayım ve ben bunu istemiyorum.
Ayrıca sınav stresi, kaygısı olduğu için bazen sınavın ilk zamanları fazla gergin oluyorum ama yaklaşık 5 dakika sonra bu geçiyor.
En son girdiğim sınav ise direksiyon sınavıydı. Ona hazır olmadan girdim, fazla stresliydim. O yüzden ilk sınavdan kaldım. Hatta bir önceki konum bununla ilgili. Kıyaslamak çok yanlış ama bazen ilk sınavda geçenler nasıl geçiyor da ben geçemiyorum diye düşünüyorum.
Asıl sorunum genel olarak sınav stresi/ kaygısı, başkalarının fikirlerini fazla önemsemem ( mesela direksiyon sınavında herkese rezil olduğumu düşünmüştüm).
Bu sınav stresini nasıl azaltabilirim veya mümkünse yok edebilirim? Kendime bu kadar yüklenmekten vazgeçmek için ne yapmalıyım?
Bu arada bu konuda pek gönüllü olmasam da devlet hastanesinde psikiyatriye gitmeyi düşündüm(şu an imkanım ona yeter). Ama randevunun 15 dakika olduğunu görünce o kısacık zamanın bana faydası olur mu diye tereddüt ettim. Psikiyatri konusunda gönüllü olmamamın sebebi ise her ne kadar uzman kişi de olsa tanımadığım, ilk kez gördüğüm birine derdimi anlatmakta çekinirim düşüncesi.
Bendeki bu durum ilkokuldan beri çevrenin, öğretmenlerin " çalışkan- tembel" ayrımından dolayı mı oldu acaba düşünmüyor değilim.
Hep başarılı olmalıyım diye düşünüyorum. Başkaları derslerde başarısız olduğunda onlara moral verirken bazen kendime bunu yapmıyorum, kendime karşı çok acımasız oluyorum bazen.
Ama mesela vizeden düşük aldıysam canım sıkılıyor yine. Ama finalde iyi alırım diyerek moralimi düzeltebiliyorum. Finalden düşük almamak için mücadele ediyorum, strese giriyorum. Çünkü finalden yeterli puan almazsam bütünlemeye girmek zorundayım ve ben bunu istemiyorum.
Ayrıca sınav stresi, kaygısı olduğu için bazen sınavın ilk zamanları fazla gergin oluyorum ama yaklaşık 5 dakika sonra bu geçiyor.
En son girdiğim sınav ise direksiyon sınavıydı. Ona hazır olmadan girdim, fazla stresliydim. O yüzden ilk sınavdan kaldım. Hatta bir önceki konum bununla ilgili. Kıyaslamak çok yanlış ama bazen ilk sınavda geçenler nasıl geçiyor da ben geçemiyorum diye düşünüyorum.
Asıl sorunum genel olarak sınav stresi/ kaygısı, başkalarının fikirlerini fazla önemsemem ( mesela direksiyon sınavında herkese rezil olduğumu düşünmüştüm).
Bu sınav stresini nasıl azaltabilirim veya mümkünse yok edebilirim? Kendime bu kadar yüklenmekten vazgeçmek için ne yapmalıyım?
Bu arada bu konuda pek gönüllü olmasam da devlet hastanesinde psikiyatriye gitmeyi düşündüm(şu an imkanım ona yeter). Ama randevunun 15 dakika olduğunu görünce o kısacık zamanın bana faydası olur mu diye tereddüt ettim. Psikiyatri konusunda gönüllü olmamamın sebebi ise her ne kadar uzman kişi de olsa tanımadığım, ilk kez gördüğüm birine derdimi anlatmakta çekinirim düşüncesi.