-
Üyelik iptali yapan kullanıcıların %80'inin yeni bir üyelik alarak geri dönmesi ile ilgili bir anketimiz var. -
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Başka şehre gelin gidenler
- Konu Sahibi gnr
- Başlangıç Tarihi
1 yıl sonra artvine gelin gideceğim.istanbulda büyüdüm.resmen kendimi ateşe atıyorum biliyorum.ama bu gitmemek sevdasına ben sevdiğimden vazgeçsem bu bana daha çok koyacak.her koşulda acı çekeceğim.benim imtihanım buymuş diyorum.derdini veren allah sabrınıda verir.demekki bölesi hayırlıymışki allah karşıma reddedemeyeceğim bir fırsat çıkarmış.artvine gelin giden varmı aranızda?
bende malatyadan istanbula geldim ruh hastası bir alt komsum embesil bir üst komsum var sevdim diye geldim ama suan çok mutsuzum ablam memlekette ailemle birlikte ya ben hiçbirseyde yokum iyide kötüde cenazede ....hele 3 gündür çok fenayım cokkk
1 aylık evliyim.ben de manisadan trabzona geldim. üstüne üstük tek çocuğum.çoook uzak keşke benim de 2-3 saatlik bir yol olsaydı. otobüse atlayıp gidebileceğim bir yer olsaydı. 10 saatlik yola bile razıyım şu anda. olmuyor ha deyince gidilmiyor. uçakla gideceksin 21-22 saat başka nasıl gidilir. bir sürü yol parası. Allahtan çalışan biriyim. yoksa daha da zor. 1-2 saat uzaktakiler gurbetim diye bağırmasın burda. en azından bir şey olduğun da atlayıp yetişirsiniz. eşim anlayışlı onu seviyorum. sözü var o taraflara gideceğiz. ama ben hiç umutlu değilim. eşimin burda kariyeri parlak olursa nasıl başka yere yerleşiriz. ilişkimizin başından beri hep dua ediyorum mucize olsun da biraz yakına yerleşelim diye. ağlattınız kızlar beni yine gecenin bu saatinde.Allah hepinize sabır versin
Son düzenleme:
benimde eşimden başka kimsem yok bulunduğum şehirde
Eşim çok anlayışlı çok seviyorum fakat ailemi ve toprağımı da çok özlüyorum
annemden uzak olmak çok acıtıyor canımı
Allah'tan 4 / 5 saatlik yol var aramızda bi kaç ayda bir gidiyorum yanına
Bende taaaaa Silopiye gidicem arkadaşlar çok korkuyorum ne yapıcam nasıl ayak uydurucam günlerim nasıl geçicek içim içimi yiyor alışmak zor olacak herkes gibi.Akşam abim önüne aldı dediki ağlayacaksız pencerenin önüne oturup saatlerde ağlayacaksın ama alışacaksın herkesin yeri eşinin yanı dedi doğru söylüyor ama gelde bunu kendine anlat
(
(
- 27 Ekim 2008
- 614
- 187
- 323
Kızlar yazdıklarınızı okuyunca gözlerim doldu:2: çok özledim İzmir'i ve ailemi...Eşimi çok seviyorum ama insanın doğup büyüdüğü ortam aranıyor işte.Aslında yarı Manisalı sayılırım 17 yıl orda kaldım sonra ailemin işinden dolayı hep gezdik.En son İzmir'e geldik bilen bilir oralar çooook güzeldir.Hoş memleketimin her bir toprağı ayrı güzel ama işte ailenin yerini hiçbir şey doldurmuyor.Allah hepimize sabır versin ailelerimizi sevdiklerimizi başımızdan eksik etmesin.Şimdi bayramı iple çekiyorum ailemi görcem diye:Saruboceq:
sevdiğim asker askerden geldikten sonra bizde evleneceğiz veeee bende yaşadığım yerden çok uzağa orduya gelin gideceğim ama bunu kendime hiç sorun etmiorum sevdiğim yanımda olduktan soraaa mutlu olduktan sonra gerisi teferruat ilk günler mutlaka zor gelecek ama zamanla alışılır insanlar nelere alışıo ki buna neden alışmasınnnnn bnm görüşüm böleeeee kızlarrr opuyorumnanaktan
şimdi sevdiğin kişi senden uzak olduğundan onun yanında olmayı istiyorsun.sanki o yanında olunca başka bişeye gerek yok gibi hissediyorsun..anlıyorum seni canım..eminim hepimiz evlenmeden önce böyle hissediyorduk.çünkü başka şehirde sevgililerimiz vardı...tabiki sevdiğin insanla olmak ayrı bir duygu.Allah bozmasın hepimiz eşlerimizin çok yakın arkadaşımız olduğunu söylüyoruz zaten.ama evelndikten sonra ailede aranıyor hemde çok..zaman geçtikçe alışılıyor ama yokluk duygusu daha bir artıyor...bunu en iyi evelnince anlayacaksın canım..
kesinlikle sana katılıyorum canım.ailen,arkadaşlarını,soluduğun havayı,yaşanmışlıkları hepsini geride bırakıp.bir anda yepyeni bir sayfa açıyorsun.teyzenler hep beraber toplanıp seni arayıp,biz şuan şurdayız dediklerinde,eski günler aklına gelip bende orda olsaydım diyorsun.evet sevdiğin insanla beraber olmak,onunla yepyeni bir hayatı paylaşmak,yeni insanlar,çocukların hepsi çok ama çok güzel.ama keşke keşke 1 kişi dahi olsa bu şehirde olsaydı keşke...diyeceksin emim ol 1 sene sonra...
ben de konya dan ankara ya gelin geldim,benimde eşiminde hiç kimsesi yok burda,şehir bize yabancı biz şehre,zamanla alışıyor insan,yeni insanlar,arkadaşlar fln.eşinle birbirine daha sıkı sarılıyorsun,bizde öyle oldu çünkü ikimizin de birbirimizden başka kimsesi yoktu...ama insanın ailesinin yeri bi başka,sevdiğiklerinin hepsi farklı bi şehirde kaldı.normalde yani önceden önemsediğin onlarla ilgili en ufak bi hbr bile nasıl önemli hale geliyor..imreniyorsun çevrende ailesiyle aynı şehirde yaşıyanlara,hadi akşam annemlere gidelim diyemiyorsun..evliliğin ilk dönemi tecrübesizsin ve yalnızsın,herşeyi kendin yapmak zorunda kalıyorsun....ama bzn eşimle şunu düşünüyoruz biz belkide konya da kalsaydık başka sorunlarımız olcaktı,msl senin annene hep gidiyoruz bizimkilere gitmiyoruz,yok sizinkiler geldi yok bizimkiler,belkide ailelerimiz bu şekilde sitemler yapcaktı...belkide böyle uzakta olmak en iyisi...yerimseniben
buda başka bir bakış açısı.bu olaya sorun yaşama yada size gittik bize gitmedik,o geldi bu gitti durumlarından dolayı katılıyorum.eğer başka bir şehre gidilecekse evet o şehir iki tarafında olmadığı yer olacak.en güzeli o gerçekten.şartlar eşit yani.karışan yok,oh kafa rahat.ama geçmişi bir yerde bırakmak zor,ha alışıyor insan evet.ben memleketime gidince kokusunu bile özlediğimi farkediyorum.yada içime çekinve derin derin aklıma yaşandığım olaylar geliyor.
Başka şehirde gelin olmak birçok şeyin içinde uhde kalması demek oluyor.
Şimdi ramazan ayındayız ,herkes ailesini iftara davet ediyor ,iftara gidiyor.
İnanın böyle mahzun mahzun kalıyorsun.Alışıyorsun ama duygu yoğunluğu yaşandığında daha bir güç oluyor.
Ne kadar eşinin ailesini çağır ,arkadaşlarımız eksik olmuyor ama yinede her ramazan içim buruklaşır.
Şimdi ramazan ayındayız ,herkes ailesini iftara davet ediyor ,iftara gidiyor.
İnanın böyle mahzun mahzun kalıyorsun.Alışıyorsun ama duygu yoğunluğu yaşandığında daha bir güç oluyor.
Ne kadar eşinin ailesini çağır ,arkadaşlarımız eksik olmuyor ama yinede her ramazan içim buruklaşır.
Benzer Konular
- Kilitli
