"bana annemlerin yanında of deme" lafını söylediğinde odada yalnızdık.ama bir şekilde böyle olacağı belliydi.çünkü kendi sinirini biliyor.terslemesine karşı benim boyun bükmeyeceğimi de biliyor.tatlı dille söylse kırıldığını ben de özür dilerdim zaten.
zaten bir tersledi önce ben de "ne varmış bir of da" deyince kalkıp bağırmaya başladı yine yalnızdık ama sonra annesi geldi herşeyi duydu tabi,olaylar çok büyüdü evde de devam etti.
bir de bana boşanma lafları ediyor.
ben de bugün aldım onu karşıma konuştum.bak dedim senin öyle ilk zamanlar ezdiğin kız yok karşında.(zaten bir hafta önce sırf sorumsuzluğu yüzünden 17000 liralık borç çıkardı karşıma.)ben hem hamileliğin stresini çekeceğim,hem sorumsuzluğun yüzünden yaptığın borç yüzünden maddi sıkıntı çekeceğim,hem de senin stres topun olacağın öyle mi dedim.
sen beni boşanmakla tehdit edecek durumda değilsin dedim.ben boşansam ne olur dedim.annem babam zaten bana düşkün evde kardeş de kalmamış,koca eve yerleşirim,mahkeme oğlumu da bana verir zaten.bir de erkek arkadaş bulurum onla gezer tozar ihtiyaçlarımı da karşılarım.annem çocuğuma da bakar,ben de gezer koca kahrı çekmem dedim.
ya sen ne olursun dedim.onca borçla tek başına kalakalırsın.bir yandan da çocuğun nafakasını ödersin.onu anca haftada bir gün görürsün.bir de yuvasını yıkan adam pozisyonuna düşersin,artık sinirine kurban verdiğin oğlunla karının arkasından ağlarsın dedim.
beni elinden kaçırmak istemiyorsan hoş tutacaksın dedim.öyle elalemin yanında azarlarsan,yok stresliydim diye eften püften mesele çıkartırsan çeker giderim dedim.
bu erkek milletine hadlerini bildirmek gerekiyor.hiç kendilerini görmüyorlar sanki bulunmaz hint kumaşları.beni memnun edersen yanındayım yoksa değilim işte o kadar üç günlük dünyada ne çekeceğim ya.
tabiki iyi günde kötü günde diye yemin ettik ama sen de bana insan gibi muamele yaparsan.
ondan sonra defalarca özür diledi.ablamgile oturmaya bile gitti.eve gelirgelmez üç gündür asmadığı perdeyi astı.bir daha olamayacağına dair yeminler etti.
anladım ki bir kadın asla kendini ezdirmeyecek ve hep güçlü duracak.onlar bize daha muhtaç ne diye ezdireceğim ki kendimi.
