Başkasının çocuğuna müdahale etmek

Valla bizde iyi psikoloji varmış çelikten.
Travma mravma hak getire :)
Bu zamana bakınca anam güzel iş çıkarmış sağlam psikolojili bebeler getirmiş dünyaya.

Bu açıdan baktığımızda düşen bebe de oğlunuz yüzünden travma yaşayabilir yani.
Abartı yaşamamak lazım.
 
Merhaba, dünden beri aklımı kurcalayan bir soru var.Dün çocuğumla bir oyun alanındaydık.Başka çocuklar da vardı tabi.Bu arada oğlum 2 yaşında.Dün oyun alanında 1,5-2 yaş arası küçük bir kız çocuğuyla oynuyolardı.Ben uzaktan izliyodum ama kızın annesi başındaydı.Baya güzelce oynadılar 10-15 dk.Sonra annesi kızına hadi gidiyoruz diyince oğlum bi an üzüldü gitmesin diye kız arkadaşını elinden tuttu, kız da zaten yeni yeni yürüyo anladığım kadarıyla bu yüzden de poposunun üstüne düştü.Annesi de ordan oğluma aaa bebeğe öyle yapılmaz ama diye biraz sesini yükseltti onun üstüne de ben çocuğumu uyardım.
Kadınla muhattap olmadım ama sinirlendim açıkçası.Çünkü benim oğlum da yapma etmeden anlayacak yaşta değil daha yeni 2 oldu.Okuduğum her yerde çocuklarınızı yetişkinlerin tepkileriyle başbaşa bırakmayın asla sizden başka parkta/sokakta vs birilerinin uyarmasına izin vermeyin travma yaratabilir diyor özetle.Ben bir sorunumuz olduğunda karşı tarafın annesine veya babasına iletmeyi tercih ediyorum el kadar çocuğa sert çıkmaktansa.Belki dünkü önemli bi olay değildi ama açıkçası dünden beri ne zaman karşı tarafa müdahale etmem gerektiğini düşünüyorum.Bu işin doğrusu nedir sizce?
doğrusu anne olarak sizin de orada çocuğa kızmanız doğru olmamış öyle bir durumda ancak olay bittikten sonra başbaşayken çocuğu uyarmanız lazım herkesin içinde çocuğa kızmak doğru değil utangaç çekingen tip yaratırsınız
ama bunu da anlayabilecek yaşta değil hatırlamaz bile... herkesin içinde çocuğa kızmayın ama hiç olur mu
 
Bunu kötü anlamda demiyorum ama öğretmenlik yapılacak meslek değil. Ben de kadrolu öğretmendim. İstifa edip akademiye geçtim. Bölümünün lisans öğrencisi yok. İstemedim çünkü. Ne uğraşacaksınız böyle tiplerle. Ne halleri varsa görsünler. Ha alanımdan dolayı bize de geliyor sorunlu çocuklar. Ailelerin profili malum. Hiç şaşırtmıyor. O yüzden boşverin.
Sadece alkışlıyorum yok bide eleştiriyorlarya ona deliyorum sen bizim yerimize 1 gün geç bakalım.. yemin ederim hergün eve baş ağrısıyla gitmekten yoruldum ailemde kızımız öğretmen diye mutlu güya :)
 
Ben zaten okudum, formasyon alıp şıp diye atanabileceğim bi bölüm okudum.Ama çocuklara tahammül edemem ve sevmediğim işi yapamam diye ne formasyon aldım ne de öğretmen oldum.Yani sizin anlaycağınız kendime saygım var ne başka insanların çocuklarının başını yaktım ne de sevmediğim işi yapıyorum.Herkes kendini bilsin bi zahmet yapamayacağı işe zıplamasın.
Sana soracak değilim okutan sen değilsin sonradan anladım senin gibiler ve çocukları yüzünden meslekten nefret ediyorum
 
Sadece alkışlıyorum yok bide eleştiriyorlarya ona deliyorum sen bizim yerimize 1 gün geç bakalım.. yemin ederim hergün eve baş ağrısıyla gitmekten yoruldum ailemde kızımız öğretmen diye mutlu güya :)
Onlar garanti iş, tatili var diye bakıyorlar çünkü olaya ondan. Bana da istifa edeceğim zaman aynı gerekçeleri saydılar. Tatili var, yarım gün çalışıyorsun bla bla bla... ya arkadaş bana uygun değil. Ben ne çocuk cıyıltısı ne de saçma sapan veli kaprisi çekecek bir tip değilim. Benim karşımda gerçekten zeki, belli
seviyeye gelmiş ve anlattıklarımı şıp diye kapacak insan lazım. Hele anaokulu, ilkokulu öğretmenliği daha beter. Süreli oyun oyna, aktivite yap. Yok yani yok... Ben ne o kadar sabırlıyım ne de o kadar verici...Kendi çoçuğuma kadar sabrım da fedakarlığım da. Şu an yaptığım meslek, alanım çok daha zor aslında. Akademisyenlik haricinde karşılaştığım insanlar, olaylar yeri geliyor çelik gibi sinir gerektiriyor ama seviyor muyum, seviyorum. Dediğim gibi hocam eğer zorlanıyorsanız başka alternatifler düşünün. Yoksa insanın sevmediği işi yapması zulüm.
 
Onlar garanti iş, tatili var diye bakıyorlar çünkü olaya ondan. Bana da istifa edeceğim zaman aynı gerekçeleri saydılar. Tatili var, yarım gün çalışıyorsun bla bla bla... ya arkadaş bana uygun değil. Ben ne çocuk cıyıltısı ne de saçma sapan veli kaprisi çekecek bir tip değilim. Benim karşımda gerçekten zeki, belli
seviyeye gelmiş ve anlattıklarımı şıp diye kapacak insan lazım. Hele anaokulu, ilkokulu öğretmenliği daha beter. Süreli oyun oyna, aktivite yap. Yok yani yok... Ben ne o kadar sabırlıyım ne de o kadar verici...Kendi çoçuğuma kadar sabrım da fedakarlığım da. Şu an yaptığım meslek, alanım çok daha zor aslında. Akademisyenlik haricinde karşılaştığım insanlar, olaylar yeri geliyor çelik gibi sinir gerektiriyor ama seviyor muyum, seviyorum. Dediğim gibi hocam eğer zorlanıyorsanız başka alternatifler düşünün. Yoksa insanın sevmediği işi yapması zulüm.
Şuan işletme okuyorum hedef PTT .. umarım kurtulurum
 
Şuan işletme okuyorum hedef PTT .. umarım kurtulurum
İnşallah. Zaten böyle yapa yapa kalitesiz insanların öğretmen olmasına sebep olacaklar sonra yine ağlayacaklar. Yanarım ona yanarım. Şu an zeki öğrencilerden öğretmen olmak isteyen o kadar az ki. Bizim zamanımızda öğretmenlik puanlar ne kadar yüksekti. Şimdi atama yok olsa bile nasıl tiplerle uğraştığıkları belli bir de yanına veli bonusu var. O yüzden aklı olan bulaşmıyor.
 
Ya ben şimdiden benim kız okula başlayınca ne yapacağım diye düşünüyorum. Zaten boş konuşan tipler tahammülüm yok da mecburen çıkacak böyle birkaç veli. Sonra Seridina neden sivri dilli? Çünkü bir şey bilmeyip saçmalayan, önünü arkasını bilmeden konuşan, kıytırıktan üniversite okuyup her bir halttan anladığını sanan insanlara ifrit olduğum kadar hiçbir şeye ifrit olmuyorum.
 
Ya ben şimdiden benim kız okula başlayınca ne yapacağım diye düşünüyorum. Zaten boş konuşan tipler tahammülüm yok da mecburen çıkacak böyle birkaç veli. Sonra Seridina neden sivri dilli? Çünkü bir şey bilmeyip saçmalayan, önünü arkasını bilmeden konuşan, kıytırıktan üniversite okuyup her bir halttan anladığını sanan insanlara ifrit olduğum kadar hiçbir şeye ifrit olmuyorum.
Aynen 😀😀 öyle veliler çok bende bıktım bide bazıları konuşmayı bile bilmeyip yaptıkları 😀😀😀
 
Aynen 😀😀 öyle veliler çok bende bıktım bide bazıları konuşmayı bile bilmeyip yaptıkları 😀😀😀
Kuzenim resim öğretmenliği okudu. O da akademiye geçti. Şimdi çok daha fazla çalışıyor evet ama en azından kafası rahat. Dersini veriyor sonra kendi işiyle ilgileniyor. Oh mis☺️
 
Kuzenim resim öğretmenliği okudu. O da akademiye geçti. Şimdi çok daha fazla çalışıyor evet ama en azından kafası rahat. Dersini veriyor sonra kendi işiyle ilgileniyor. Oh mis☺️
Başarılar hocam en iyisi hakkınızda hayırlısı olsun :)
 
Sizin çocukla ilgili konulara yaptığınız bir kac yoruma denk geldim. Cocugunuz konusunda cok hassassiniz. Ayni sey sizin başınıza gelseydi sizde oyle tepki verirdiniz ya da tepki vermezdiniz ama içten içe sinir olur annesi niye müdahale etmedi derdiniz bence.
 
basima gelmedi ama ben de cocuguma bir baskasinin mudahale etmesinden rahatsizlik duyarim. (kardese oyle yapilmaz, guzel guzel oynayin hadi gibi uyarilar degil kastettigim) böyle durumlarla karşılaşmamak,kendinden büyük çocuklardan zarar gormesini engellemek için 2.5 yasindaki oglumun yanından ayrilmiyorum.

mesela oglumun 1.5 -2 yas arasinda vurma itme aliskanligi vardi surekli yaninda duruyordum başka çocukları incitmeden hemen müdahale ediyor davranışının doğru olmadığını anlatiyordum. Allahtan bu davranışından vazgeçti.

ama ne kadar basinda da dursan olan oluyor. mesela hafta sonu oglumu parka goturdum. parkta aynı yaşta başka bir cocuk daha vardı oglum kendi halinde oynuyordu. sonra diğer çocuğun elinde bir araba gördü ve sadece anne bana da bu arabadan al dedi. almaya calisma isteme falan yok. gözle kas arasinda hic beklenmedik bir anda cocuk oglumun suratina öyle bir tokat attı ki. normalde kimsenin çocuğuna sesimi yukseltmem refleks olarak aaaa çok ayıp diyerek ses yukselttim.annesi çok mahcup oldu gereken şekilde uyardı ve özür diledi. ben de olur öyle çocuktur bi daha yapmaz annesi dedim.

bence sizin olayda da tabi sizin oglu uzun davranisi kasıtlı değil ama anne refleks olarak sesini yükseltmiştir.

ama bilinçli şekilde çocuğuma biri kızsa, bagirsa karşısında beni bulur. aynı tonda cevabını alır.
 
Merhaba, dünden beri aklımı kurcalayan bir soru var.Dün çocuğumla bir oyun alanındaydık.Başka çocuklar da vardı tabi.Bu arada oğlum 2 yaşında.Dün oyun alanında 1,5-2 yaş arası küçük bir kız çocuğuyla oynuyolardı.Ben uzaktan izliyodum ama kızın annesi başındaydı.Baya güzelce oynadılar 10-15 dk.Sonra annesi kızına hadi gidiyoruz diyince oğlum bi an üzüldü gitmesin diye kız arkadaşını elinden tuttu, kız da zaten yeni yeni yürüyo anladığım kadarıyla bu yüzden de poposunun üstüne düştü.Annesi de ordan oğluma aaa bebeğe öyle yapılmaz ama diye biraz sesini yükseltti onun üstüne de ben çocuğumu uyardım.
Kadınla muhattap olmadım ama sinirlendim açıkçası.Çünkü benim oğlum da yapma etmeden anlayacak yaşta değil daha yeni 2 oldu.Okuduğum her yerde çocuklarınızı yetişkinlerin tepkileriyle başbaşa bırakmayın asla sizden başka parkta/sokakta vs birilerinin uyarmasına izin vermeyin travma yaratabilir diyor özetle.Ben bir sorunumuz olduğunda karşı tarafın annesine veya babasına iletmeyi tercih ediyorum el kadar çocuğa sert çıkmaktansa.Belki dünkü önemli bi olay değildi ama açıkçası dünden beri ne zaman karşı tarafa müdahale etmem gerektiğini düşünüyorum.Bu işin doğrusu nedir sizce?
O anda kadina ayni çocuğuma nasil cemkirdiyse ayni hitapta konuşur o sizin dilinizi anlamaz muhattabiniz benim derdim
 
Back
X