Hayatımın baslıgı yokkı daha kendıme kendı yaptıklarıma anlam veremıyorum kısılık bozuklugu bılıyorum asabıyım onuda bılıyorum ama ben bole olmayı ıstemedımkı sorunlu bı aılenın ılk cocuguyum aılemde ıhanet sevgısızlık dayak hakaret herseyı gordum.yıllarca agır depresyon gecırerek yasadım ve sonuc sevmeden ısteyerek sırf o evden kurtulmak ıcın hıc tanımadıgım sacma sapan bı ınsanla evlendım.sevdıgım vardı ama utandım evımı aılemı gostermeye ne dıyıp tanıstırcaktım...sonuc nemi çift kişilik mutsuz bı hayat ve bebek..esıme tahammul edemıyorum.ayrılmak ıstıyorum ayrılmıyo.bazen keske ıntıhar gunah olmasa dıyorum.ne bılem eskıden ezanın sesını duydummu ıcın yanardı hemen namaza kalkardım sımdı nefret edıyorum herseyden benım ne gunahım vardı dıyorum offf.sabrım yok bı tek kzımı sevıyorum.ne yapıcam bılmıyorum yorumlarınıza sımdıden tskler..:çok üzgünüm:
Son düzenleyen: Moderatör: