Arkadaslar lütfen bana yardim edermisiniz ne yapacagimi sasirmis durumdayim...
Iki kizim var biri 3 bucuk biride 2 yasina girmek üzere... bazen gercekten neye sinirlendigimi bilmiyorum niye kizginim anlamiyorum cok icim daraliyor.. istem disi cocuklara anlamiszca kiziyorum.. öyle uslu uslu oynayan cocuklardan deyiller hoplamak kosmak üstüme cikmak fln hep böyle .. oyuncaklarla oynamiyorlarda.. beraberde oynamiyorlar.. bazen kendime hakim olamiyorum istemiyorum cocuklarimin üstüme cikip atlamasini sonra itiyorum bagiriyorum... veya 2 kere uyariyorum sonra kiziyorum.. bunlari istemiyorum gercekten.. böyle bazen dokunmalarina bile tahammülüm kalmiyor. Bi tek uyuduklarinda rahatliyorum .. sonrada pismanlik dolu saatler yasiyorum.. aslinda cok seviyorum cocuklarimi ama bazen sanki icimde sevgi kirintisi yokmus gibi hissediyorum ... buna tekrardan cok üzülüyorum... ne yapacagimi sasirdim cok üzgünüm böyle bi anne olmayi hic hayal etmemistim okadar kitap okudum hayal kurdum hep tam tersi oluyor... sanki sagim solum belli olmuyormus gibi bi insan oldum... cok üzgünüm bana bi öneri sunabilirmisiniz lütfen.. herseyin kontrolünü kayip ediyorum elimden hersey kayip gidiyor sanki..
Iki kizim var biri 3 bucuk biride 2 yasina girmek üzere... bazen gercekten neye sinirlendigimi bilmiyorum niye kizginim anlamiyorum cok icim daraliyor.. istem disi cocuklara anlamiszca kiziyorum.. öyle uslu uslu oynayan cocuklardan deyiller hoplamak kosmak üstüme cikmak fln hep böyle .. oyuncaklarla oynamiyorlarda.. beraberde oynamiyorlar.. bazen kendime hakim olamiyorum istemiyorum cocuklarimin üstüme cikip atlamasini sonra itiyorum bagiriyorum... veya 2 kere uyariyorum sonra kiziyorum.. bunlari istemiyorum gercekten.. böyle bazen dokunmalarina bile tahammülüm kalmiyor. Bi tek uyuduklarinda rahatliyorum .. sonrada pismanlik dolu saatler yasiyorum.. aslinda cok seviyorum cocuklarimi ama bazen sanki icimde sevgi kirintisi yokmus gibi hissediyorum ... buna tekrardan cok üzülüyorum... ne yapacagimi sasirdim cok üzgünüm böyle bi anne olmayi hic hayal etmemistim okadar kitap okudum hayal kurdum hep tam tersi oluyor... sanki sagim solum belli olmuyormus gibi bi insan oldum... cok üzgünüm bana bi öneri sunabilirmisiniz lütfen.. herseyin kontrolünü kayip ediyorum elimden hersey kayip gidiyor sanki..