bu aralar resmen kendimi tanıyamıyorum.sanki herşey beni yoruyor.tam geçti tamam iyiyim diyorum ama yok herşey başa dönüyor.
2 yıldır birlikte olduğum erkek arkadaşım var.onu çok seviyorum.ama bazen onuda kırıyorum.resmen kendimi tanıyamıyorum.askerden yeni geldi,iş arıyor şuanda.ama ben ona iş bulamıyor diye yükleniyorum.saçma sapan kaprislere giriyorum.
ayrı şehirlerde yaşıyoruz.herşeyi bırakıp onunla aynı şehirde yaşamayı bile düşünüyorum.sonuççta aşk budur,birliktelik budur. ama işte noluyorsa oluyor kendimi kaybediyorum bazen. bazen olmucağmızı düşünüyorum.
maddi anlamda onun ailesinden daha rahat yaşıyorum,ama bunu sorun etmiyorum kendi içimde,herşeyimizi beraber kuralım yapalım istiyorum.kendi kazandıklarımızla.bunun düşüncesi bile beni çok mutlu ediyor.
sonraları bana yine geliyorlar ve herşeyden nefret etmeye başlıyorum.
son olarak onu yine çok üzdüm kırdım çokta pişmanım.ama iş işten geçiyor.
ortanca abim 1 ay sonra evlenicek. nişanlısına maalesfki ısınamadım.şuan bunun telaşı var.düğün hazrlıkları falan. nişanlısı tamamen gösteriş meraklısı.büyük abimin karısıyla resmen arkadaş gibiyiz onu çok çok severim. ama bu kız maalesf beni geriyor. onlara daha yeni yapılmış 1 senelik bir ev aldık. herşeyiyle çok güzel ve iyi semtten.ama hanfendi içini beğenmiyormuş.yerleri inanın gayet güzel ve temiz bakımlı ama yerleri değiştirmek istiyormuş,sebeide daha önce başkalrı yürümüşmü o evde!!
kapıları deseniz aynı şekide çok güzeller.tamam zevk meselesi bu işler onun beğenmesi önemli olan,ama okadar abartı şeyler çıkartıyorki hergün.
mesela mutfağı hoşumuza gitmedi bizimde.
mutfak banyoyu değiştiricez.
yapılması gerekenleri biz zaten yapıyoruz.
ama bu diğer saçma sebepler bizi sinir ediyor.annem çok üzülüyor.geriliyor.
bu yüzden bende üzülüyorum.
herşeyin en en pahalısını seçiyor istiyor.
kendi ailesinde görmediği yaptıramadığı herşeyi abime yaptırmaya çalıışıyor.
abimde farkında ama sanırım bizi üzmemek için laf etmio.edemio.
işte bunlar birikiyo birikiyo bende sonra içten içe kendimi yiyorum
ama azda olsa şuan yazınca paylaşınca rahatladım.
ben bazen hemcislerimi anlayamıyoum.
evlilik bu değil bence ya.böyle her isteğini yaptırmaya çalışmak değl yani olay.
ben hala erkek arkadaşımla bişeyleri bütçemiz yettiğince kend,i çabamızla yapmaktan yanayım.
ozaman tadı çıkıyor bişeylerin.. insan ozaman mutlu oluyor..