Bebbegimin yaninda esimden şiddet gordum, demek boyle oluyormus, kalbim paramparca...

Tabiki alti cok dolu kavganin. Aylarin birikimi, hatta yillarin birikimi. Bir suru hayal kirikliginin birikimi. Ben saatlerce susturmaya calistim, tahammulumun bittigi noktada esim isten geldi. Bebegi verdim cok bunaldim diye. Aldi ama sacma salak sorular sordu. Aslinda sorularinin altinda ne yaptinda bu kadar agliyor vardi. Ben zaten cok bunalmistim. Burda bebek aglarken sana hesapmi vercem diye bagirdim. Ilk cocugum bebekkende buyuk bir kavga yasamistik, kollarimdan tutup sarsmisti beni, bende cirmiklamistim. Onun disinda baska siddet olayimiz olmadi. Ama cok kez kavga edip ustume dogru yurumuslugu vardir. Dokunmazdi ama tehdit ederdi.
kaç aylık bebeğiniz... ne yapmanızdan şüphe etti ki
atıyorum çorapsız gezmesi diş jeli ni sürmeyişiniz üşütmesine sebep olmanız gibi şeyler mi?

şiddetin mazereti tabiki yok oyuncak fırlatmışsınız tahrik olmuş tamam da

bakalım bekleyin biraz
 
bence ikinizde çok fazla bunalmışsınız , biraz ayrı kalıp kendınızı dinleyin , evet sana vurmuş ama önce kriz geçirp bagıran sensın canım yaaa , onu bu yaptıgına pişman et , ayrılıp ayrılmamaya hemen karar verme
 
Sizin boşanamayacağınızı düşünüyorum ve bu yönde öneri vermek istemiyorum.
Tek dileğim umarım çocuklarınız bu durumdan kötü etkilenmez.
 
Yazdıklarınız bıraz kızım kucukken yasadıklarımıza benzedı. Gercı bızde bır donemde hayatımın ıcıne eden kv faktoru vardı.
Esımle bebek aglasa bunaltsa boyle bır duruma gelebılecek potansıyeldeydık, bır keresınde neyden kavga cıktı hatırlamıyorum tepsıyı kırmıstı bıyere vurup. Kafama vurup kırdı dıye algıladım ben, halen daha da unutamam.
Sımdı ıkıncıye hamıleyım aynı seyler olurmu dıey endıselenıyorum ama bıraz olsun dersımızı aldık dıye dusunuyorum aynı zamanda. kızımla ılgılı bır konuda hele kavga cıkarsa hıc ustelemıyorum artık, cok sınırımı bozmazsa haklısın bıle dıyorum.
Butun bu kavgaların asıl sebebı bana gore yorgunluk, o yuzden yorgunlugunu en aza ındırecek cocumlere yogunlas. bırısı daha yazmıs maddı durumun varsa bakıcı tut, sen evde olsan bıle tut. onemlı olan senın ruh saglıgın yerınde olsun yorugunlugun azalsın keyfın yerıne gelsın, o zmn sıddete bırsey dıyemıycem ama esının sacmalıkalrı hıc gozun batmaz.
 
İlk çocuğunuz değil bilirsiniz, bebekler beraberlerinde eşler arası kavga da getirir :) Yeni bebek demek güzel şeylerin yanında bir de yorgunluk, stres, endişe demek. Eşinizin yaptıkları kabul edilemez ama buradan anlaşılan o ki, sözlü bir tartışmayı alevlendiren sizin fırlattığınız oyuncak olmuş. Karşılıklı hatalar yapılmış diyebilirim. 10 yılı aşkın süredir tanıdığınız bir adamla yaşadığınız ilk fiziksel kavga buysa eğer, evliliğiniz adına acele karar vermemenizi tavsiye ederim. Biraz sakinleşin ve ilk şoku atlattıktan sonra konuşmayı deneyin. Çocuklarınız için çaba göstermelisiniz. Umarım hakkınızda hayırlısı olur.
 
Ve bakın hanimefendi çocuklar gerçekten anne babayı etkiliyo huzursuzluk çok fazla oluyo arada lütfen birbirnz destek olun köstek olmayın yavru ceylanlrnza zarar vermeyn psikolojilri bozulur Kıyamam onlara :(((
 
Genelde bu tarz konularda bosan derler. Bende beni bosanma konusunda gaza getiren olur diye actim konuyu ama, daha bir kisi bile bosan kurtul demedi

ikiniz de öfke patlaması yaşamışsınız. sen de bağırmışsın o da bağırmış. o nedenle herkes sürümcemede kalmış. şiddet tabiki kabul edilemez. ama bebeğin yanında ikiniz de sinir krizi geçirmişsiniz. daha önceki olayları bilmiyorum belki daha detay yazarsanız net yorumlar gelebilir.

bebeğin sebepsiz ağlaması anne babayı deli ediyor biz de öyle bir öfke patlaması yaşadık eşimle ki sesimi yükseltmişliğim yoktu bana ne oldu bilmiyorum.
 
Kadina siddet kadina siddet diyorsunuz kadin haklari feminizm vs ama hic buna uygun bakmiyorsunuz olaylara ya kadin erkek esittir evet ESİTTİR kadin oyuncak firlatsin bagirsin cagirsin bilmem ne ama adam yapinca direk dayakci koca diye yapistirin tamam tokat eyvallah hakkaten dogru degil ama bu adamda dayakci fln dgl arkadaslar lutfen ya direk bosan bilmem ne sevmiosan bosan mutsuzsan bosan ama bu kavga yuzunden bosanma sen de en az esin kadar haksizsin sen oyuncak firlatinca saygisizlik etmis olmuosun cunku kadinsin naifsin ciceksin bla bla bla ama adam yapinca erkek siddeti!!! Sen neysen o da o olaya bu yonden bak
 
adamin kafasina esyalari firlatarak fiziksele gecisi sen baslatmissin maalesef.
 
Bence ikinizde birbirinize siddet uygulamışsınız. Kendinize bir an önce çeki düzen verin karı koca olarak. Çocuklarınıza yazık valla.
 
evet.
bu konuda da tokat atan kocayı akladık şükür.
oyuncak, silah ve tahrik unsuru sayıldı.
kadının öfkesi ve karşılık vermesi ise hataların en büyüğü.

çünkü kocası gayet munis, kendi halinde efendi bir adamken, şirret kadın onu yoldan çıkardı, dayağı haketti.

ha bir de çocuklar, karı koca arasını bozan ana etken oldu. koca pir ü pak.

ben de 3 gebelik ve lohusalık yaşadım. 1 seneye yakın evde terör estirdim. ama o en deli dönemlerimde dahi ne eşim ne ben öfke nöbeti bahanesiyle hakaret etmedik, küfretmedik, eşyalara ya da birbirimize zarar vermedik. çünkü bunun geçici olduğunu, zamanla çocuklu hayata alışacağımızın farkındaydık.
sadece sesler yükseldi ve sustuk.
şimdi 3 çocukla, uykusuzluğa gürültüye, dağınıklığa, yarı aç yarı tok yaşamaya alıştık.
alışmayıp ne yapacaktık? ya her gün kavga edip ayrılacaktık. ya çocukları başımızdan atıp iki kişilik hayata geri dönecektik. ya da sorumluluklarımızı güzelce kabullenip, hayatımızı daha çekici kılmak için çözümler üretecektik.
 
evet.
bu konuda da tokat atan kocayı akladık şükür.
oyuncak, silah ve tahrik unsuru sayıldı.
kadının öfkesi ve karşılık vermesi ise hataların en büyüğü.

çünkü kocası gayet munis, kendi halinde efendi bir adamken, şirret kadın onu yoldan çıkardı, dayağı haketti.

ha bir de çocuklar, karı koca arasını bozan ana etken oldu. koca pir ü pak.

ben de 3 gebelik ve lohusalık yaşadım. 1 seneye yakın evde terör estirdim. ama o en deli dönemlerimde dahi ne eşim ne ben öfke nöbeti bahanesiyle hakaret etmedik, küfretmedik, eşyalara ya da birbirimize zarar vermedik. çünkü bunun geçici olduğunu, zamanla çocuklu hayata alışacağımızın farkındaydık.
sadece sesler yükseldi ve sustuk.
şimdi 3 çocukla, uykusuzluğa gürültüye, dağınıklığa, yarı aç yarı tok yaşamaya alıştık.
alışmayıp ne yapacaktık? ya her gün kavga edip ayrılacaktık. ya çocukları başımızdan atıp iki kişilik hayata geri dönecektik. ya da sorumluluklarımızı güzelce kabullenip, hayatımızı daha çekici kılmak için çözümler üretecektik.

Tebrik ediyorum
 
Yasadiklarinizin çoğunu bende yaşadım. Kucağımda 3 aylık çocuğum varken bile sözlü ve fiziksel şiddete maruz kaldım. Koluma vurdu benim de. Ama sessiz kaldım. 5 yıllık evliyim. Benim de eşimin öfke kontrolü yok. Ama ben sakinimdir. O kızınca bağırır deli gibi, vurur kırar. Ben o sinirliyken susarim. Şimdiki duygularımı soracak olursan sevgi saygı bitti. Evlilik devam ediyor ama öylesine işte. Bendeki duyguları öldürdü. İnsan unutamiyor hiçbirini. Kalp kırıklığı çok zor. Hele ki dil yarası hiç kapanmiyor.
 
Ama şimdiki aklım olsa susarmiydim. ASLA. Yine oluyor onun öfke patlamaları. Ama altta kalmıyorum. Eski ben öldüm, bundan sonra böyle diyorum. Çokta iyi yapıyorum. Çünkü gordumki ben sustukca o beni sindirmiş iyice.
 
Yasadiklarinizin çoğunu bende yaşadım. Kucağımda 3 aylık çocuğum varken bile sözlü ve fiziksel şiddete maruz kaldım. Koluma vurdu benim de. Ama sessiz kaldım. 5 yıllık evliyim. Benim de eşimin öfke kontrolü yok. Ama ben sakinimdir. O kızınca bağırır deli gibi, vurur kırar. Ben o sinirliyken susarim. Şimdiki duygularımı soracak olursan sevgi saygı bitti. Evlilik devam ediyor ama öylesine işte. Bendeki duyguları öldürdü. İnsan unutamiyor hiçbirini. Kalp kırıklığı çok zor. Hele ki dil yarası hiç kapanmiyor.
ailen de arkanda ama çocuk bahanesiyle böyle işe yaramaz adamlara gönüllü hizmetçiliğe devam etmeniz de ilginç.
 
ailen de arkanda ama çocuk bahanesiyle böyle işe yaramaz adamlara gönüllü hizmetçiliğe devam etmeniz de ilginç.
Haklısın bence de çok ilginç. Ama çok zor kurduk bu yuvayı. Bi anda silip atamıyor insan. Çoktan hak ediyor aslında terk edilmeyi ama neden biz kadınlar boyleyiz bilemiyorum. Biriktiriyoruz, sonunda patlayacagiz muhtemelen.
 
Son durum gece kendine ev bakip derhal gitmesini istedim. Gidene kadarda oturma odasinda uyumasini soyledim. Yastigini aldi, birasini acti oturma odasinda saatlerce oturdu. Arada gelip ozur dileyip sarilmaya calisti. Yakinda esyali bir ev bulup ivedilikle tasinmasini, ama her aksam 1-2 saat gelip cocuklarla vakit gecirmesini istedim. Bana mola olur hemde cocuklar babasindan kopmaz, ozellikle buyuk olan babasinin yoklugundan cok etkilenir. Bilmiyorum pek gidecek gibi degil.
Soranlar icin soyleyim, buyuk kizim kavga aninda cok sukurku okuldaydi. Kresten alinma saati geldigi sirada biz bu kavgayi yasiyorduk. Annemi aradim bebegin hasta oldugunu, hastaneye goturcegimizi soyledim. Dun gece orda kaldi, gelip evin ve bizim halimizi gorecegini orda anne diye aglamasi daha mantikli geldi.
Esim beni affetmezsen sbha kdr uyuyamam ben dedi. Akli sira vicdanini rahatlatacak. Beni ilgilendirmez uyuma dedim. Ardindan yarim saat sonra horlama sesi geldi.
Bu olay disinda hicbirsorunumuz yok tek bu olayimiz var diyemem. Zaten gecinemiyoruz. Evle ilgili sorumluklar benim uzerimde. Disari isleride bende. Ev isi, temizlik, utu, yemek, bulasik, bebegin tum bakimi, faturalarin takibi odenmesi, tamirat islerinde usta bulmak, cocugu krese goturup getirme, tum mali odemeleri takip, cocuklari doktora goturme bu isler bende. (esim maasini bana havale eder kenara cekilir, parayi yetirme skntsna ben duserim, o haslik alir benden, bira sigara yol parasi denklestikten sonra onun skntsi yoktur). Onun sorumluluklari ikinci cocuktan once hic yoktu. Ikinci cocukla birlikte birincinin banyosu, aksam uyutmasi, yemek yedirmesi ona gecti. Birde bebegim kucakci uyanik oldugu her an. Ben ev isi yaparken bebegi tutuyor. Sorumluluklari bu kdr. Aksamlari cocuklar uyuduktan sonra bira icer, saatlerce internette takilir. Keyifcidir.
 
Haklısın bence de çok ilginç. Ama çok zor kurduk bu yuvayı. Bi anda silip atamıyor insan. Çoktan hak ediyor aslında terk edilmeyi ama neden biz kadınlar boyleyiz bilemiyorum. Biriktiriyoruz, sonunda patlayacagiz muhtemelen.
çocuk için olsa kocan iş bulur, değişmeye çabalardı.
sen kocana laf sokmak yerine oturup konuşur, ortak bir çözüm yolu bulmaya çalışırdınız.
üstelik çocuklar evdeki gerilimi hissediyor.
büyüdükçe tembel ve kaba bir baba, ona cevap veren aşağılayan, saygı duymayan bir anne görecek.
düzeleceğinizi mi umuyorsun?
ya düzelmezse.
çocuk için ideal aile ortamı oluşturamazken nasıl iyi ve mutlu bir örnek olacaksınız?
 
Gece 3 oldu uyuyamiyorum. Saatlerdir ic sesimle konusuyorum, cok yoruldum. Birileriyle konusmaya ihtiyacim var. Ama konusabilecegim kimse yok. Bunun birgun benim basima gelecegine hayatta inanmazdim. Esimle uzun seneler gorustukten sonra evlendik. Ikimizde universite mezunuyuz. Iyi bir isim ve sosyal statum var. Esimden daha yuksek gelirim var. Bunun sosyal statuyle okumuslukla alakasi yokmus.
Bugun bebegim cok agladi, bir sıkıntısı vardi, ememiyordu ve saatlerce susturamadik. Esimle bu sebepten birbirimize bagirip cagirmaya basladik. Bana isaret parmagini gostererek avazi ciktigi kadar bagirmaya basladi. Bende onun ustune oyuncak firlattim. O da ustume yuruyup parmaklarimi sıktı. Yuzuk parmagim hala aciyor. Sonra beni itti yataga dustum, koluma vurdu. Ben ayaga kalktm, sinir krizi gecirdim. Elime gecen herseyi firlattim aglayarak. Esim yanima geldi, o da esyalari firlatmaya basladi. Sinir krizi oyle gecirilmez dedi besigi kaldirip firlatti. Sonra yanima gelip bana tokat atti. Bu sahneler gozumun onunden hic gitmiyor saatlerdir. Ben alerjik astim hastasiyim, nefes alamadim bir sure aglamaktan. Biz kavga ederken bebegim uyuyakaldi. Onu besigine koyup salona gectim. O andan itibaren ozurdilemeye basladi. Saatlerdir aglayip ozur diliyor. Bana bunlari yasattigina hala inanamiyorum. 13 yildir birlikteyiz, ona verdigim butun emeklere yaziklar olsun. Gece sakinlestikten sonra acilen bir ev bulup gitmesini istedim. Artik ben o insana esim diyemem, yaninda uyuyamam, aile olamam. Aramiz iyi degildi, hep sorunlarimiz vardi. 2 cocugumuz var. Buyugu kres caginda. Ikinci cocugu hic dusunmuyordum, supriz geldi. Sorunlarimiz vardi ama bu boyutta degildi. Kiyamadim bebegime, hemde buyuk tek cocuk kalmasin istedim. Tek cocuk olsaydi simdi hersey daha kolay olurdu biliyorum. Ama suan nasil yaparim, altindan nasil kalkarim iki kucuk cocukla cesarete ihtiyacim var. Ailem yakinimda ama cok guvenebilecegim turden degil. Annemle sorunlarim var, bana destek olacagini sanmiyorum. Maddi olarak zorlanirim ama kalkarim altindan, ama iki cocuga tek basima nasil bakarim, nasil yetisirim. Misal bebegimi nasil yikarim tek basima. Altindan nasil kalkarim. Bunu yapabilenler varmi? Dogum iznindeyim, ise donmeden bakici bulacagim. Buyuk cocugum nasil etkilenmeden atlatir sureci? Bir tokat bir evliligi bitirmeye yetmezmi sizcede?

Adınıza üzüldüm.
Bir tokat değil bazen bir kelime bile bitirebilir evliliği.
Bu sizin verebileceğiniz karar ama şuanda değil biraz kafanızı toplamanızı öneririm.
Bu çocukların büyüme süreci özellikle zor bir çocuk ise olabiliyor bu yıpranmalar en kolayımız hangisi ise saldırabiliyoruz karşımızdakine.Eşinize 13 yılınızı vermişsiniz genel anlamda iyi ise 5 kere daha düşünün,gerçekten buna ikinizinde ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.
 
Back
X