Bebeğim öldü

İnsan en çok istediği şeyle sinaniyor işte.. evlenirken hemencecik anne olmak en çok istediğim şeydi bu yolda başıma gelmeyen kalmadı. Doğal yolla gebe kaldım 6. Haftada düşükle sonuçlandı düşüğe müdahale edilmediği için enfeksiyon geçirmişim tüpümde hidrosalpenks oluştu hamile kalmadığım 1 yıl sonra hsg ile anlaşıldı ve rahmimde de perde varmış ikisinden de ameliyat oldum ameliyattan sonra tekrar hemen hamile kalabilirsin demişlerdi ameliyat öncesi çok emin konuşan doktorum bile ümidi kesti bence tüp bebeğe yönel dedi tek tüp ile çok çok zor dediler 8 ay bekleyip tüp bebeğe gittim ilk denemede pozitifi gördük tüm testleri yaptırdık kızımız olacaktı çok çok mutluyduk çok heyecanlıydık nasıl anlatılır o heyecan bilmiyorum her gün alışverişe çıkıp bir şeyler alıyorduk hafta hafta gün gün gelişimini takip ediyorduk karnımda hareket ettikçe biz sevinçten ağlıyorduk kilosu boyu hep haftasına göre öndeydi canımın çok çektiği şeyleri bile ona zararı varsa yiyip içmiyordum dışarı bile çıkmaya korkuyordum ayağım takılır düşerim bebeğime bir şey olur diye derken 30. Haftada aylık kontrolume gittim doktor plasentadan bebeğe kan akımının bozulduğunu hemen hastaneye yatmam gerektiğini en fazla 2 3 hafta içinde doğum yaptırıp bebeğimi kuvoze koyacaklarını söyledi hastanede yatıyordum sadece 1 haftası geçmişti ki bebeğim karnımda öldü melek olmayı seçti kızım ama bizim de dünyamız yıkıldı sanki. Onun o hareketleri hıçkırıklari yok artık sevinçten değil acıdan ağlıyoruz artık heyecanla mutlulukla aldığımız eşyalarını hiç göremeyeceğimiz yerlere kaldırdık. Karnım büyümüş mü diye gururla baktığım aynalardan korkar oldum karnımın boş ve sarkmış halini görmek istemiyorum. Yaşasaydı şimdi evimizde beşiğinde olacaktı evimiz bomboş kaldı. Karnımda koruduğum meleğim şimdi buz gibi toprak altında. Tam 2 ay oldu bugün acısı hiç azalmıyor sanki.

Başınız sağ olsun.. maalesef ne desek boş sizi çok iyi anlıyorum.. ben bebeğimi değil ama hamile ablamı kaybettim hamileydi turbo kansere yakalandı ne yeğenimi ne ablamı kurtaramadik. Acısı geçmiyor hiç bir zaman sadece zamanla bununla yaşamaya alışıyor insan. Allah çok büyük. İnşallah Allah sizi çok büyük bir mutlulukla mujdelendirsin.

Başınız sağolsun sabırlar diliyorum ALLAH cennetin de kavuştursun

Yazacak kelime yok..Sözler de yok..Bu acının tarifi de yok...Sizi anlıyorum malesef ki..Geçmiyor ama Allah'ın izniyle kardeşi geldiğinde ona tutunacaksınız..Şimdi de eşinizle hiç olmadığı kadar birbirinize tutunacaksanız...Yan yana beraber güçle hayata tutunacaksınız...Sadece ikinizin en dipten acısı...Beraber herşeyin üstünden geleceksiniz..

Unutmuyorum bende..Unutmucam da...Acabalarım ebediyen olacak...Ama eşimle beraber bugünlere geldik..Baktım ki beni ondan baska kımse anlamaz..Onu da benden baska kımse anlamaz...Öyle işte..

Başınız sağ olsun..

Başınız sağ olsun Allah sabırlar versin çok zor. Sizi anlıyorum çünkü benzer yollardan geçtim, geçiyorum
Seneler sonra tüp bebekle gebe kalıp kaybettim ben de oğlumu 7 aylıkken. Kalbi durmuş, ölü doğum yaptım
bugün tam 20 hafta oldu kaybedeli yavrumu
Çok zor bir sınav bizlerinki..

Canım benim Rabbim bedenine ve ruhuna şifa versin. Acısı cok ağır. zor bulmak yarım kalmak büyük bir sınavın içindesin. Allahım tez zamanda acılarının yerini gönlünün muradı ile doldursun.
Başın sağ olsun... çok zor bir sınav yaşamayan bilmez.

Artikgelmelegim ve H Hatike

Başlarınız sağolsun gerçekten hepsi ayrı ve çok acı şeyler. Allah sizlere ve sevdiklerinize sabır ve sağlıklı uzun ömür versin

Konu sahibi tekrar en kısa sürede evladınıza kavuşun ve sağlıkla kucağınıza alın inşallah. Kuzenimde 7.ayında bebeğini kaybetti üstüne oğlu doğdu ve kendisi de oğluyla yeniden doğdu. Sizede aynısını dilerim