Bebeğim ve ailem

Kartanesi gibiyim

Yorgun ev hanımı..
Kayıtlı Üye
4 Kasım 2016
250
112
103
37
Herkese merhaba ; Arkadaşlar benim 1.5 yaşında oğlum var gurbette yaşıyorum ve senede 1 kez ailemin yanına gidiyorum nasip olursa, ramazanda gidicez sadece ben ve oğlum. Oğlum kimseye yanaşmıyor bazen eve misafir geldiğinde kıyameti koparırdı. Dışardan insanlar onunla konuşunca gülümsüyor ama kimseye dokundurtmaz.Memlekete gittiğimde 1 ay kalmayı düşünüyorum yeni yüzler görecek nasıl alıştırabilirim nasıl davranmalıyım acaba?
 

İlk birkaç gün üstüne düşmeyin bence. Sonradan kendi alışabilir birkaç gün sonra.
 
Onu op buna saril gibi zorlamayin
Sadece siZin yaninizdan gozlemsin etrafi
Zamanla birakir kendinj
 
Cocugun mizaci boyledir. Hic dokunma cocuga. Cevre kendine ceki duzen versin. Kucuk de olsa o bir birey. Kimsenin dokunmaya opmeye hakki yok. Normal olan cocugun davranisi. Bizim insanimiz bebeklere fazla yukleniyor sevecegiz diye. Hic gerek yok.
 
Benim bebeğimde yabancı insanların kucağında agliyo.yabanci dediğim babanesi:)))))ona göre yabancı.istemiyo.doktorum 3 yaşına kadar böyle olur.sonra geçer dedi.bende kucağına almak isteyen olunca bebeğim hoşlanmıyor diyorum sevmelerine yaklaşmalarına izin vermiyorum.alıstirmak için zorlayıp,baskı yapma.bir uzman yazısında okumuştum.bebek eğer istemiyorsa zorlamayın diyordu.ilerde bir takım pedagojik sorunlar olabilecegi yönünde birşeyler yazıyordu yazida
 
Ablam 3 hafta kalır yazları, yeğenim 2 yaşına kadar gitmelerine birkaç gün kala bize ufak ufak yanaşmaya başlardı.
Çok da zorlamayın.

Oyun oynarken yanınıza üçüncü bir kişi katabilirsiniz.
Dışarda gezerken bir elinden de x tutsun uçtu uçtu yapalım falan dersiniz.
Ama kolay alışmıyorlar.

Ben yeğenimi öpebildiğimde 2,5 yaşındaydı(bebeklik dönemi hariç tabii) :)
 
zorlama zorlamasınlar. akışına bıraktıklarında kendileri yanaşıyor. yğenim geliyor mesela ilk 15-30 dk bakmıyor yüzümüze sonra kendi yanaşıyor
 
Uyumsuz çocuk büyütmek çok zor benim kızımda öyle hic bir yere gitmiyorum benim ki misafirleri hayattan soğutuyo çocukları ile kavga ediyor dısari çikarinca herşeye ağlıyor kendini yerlere atiyor bende çikmiyorum tek sorunu yabancılık çekmekse eğer alışir üzerine gitmeyin bunaltmasınlar çocuğu o zaten alışır
 
Öyle yapacam artık
Bende küçükken hiç sevmedim kalabalık ortamları annemin eteğinden hiç ayrılmadm, zorla alırlardı beni kucaklarina o yüzden ben daha da anneye bağımlı oldum çünkü zorla yapıldı. İstemiyorsa kimseye zorla kucağına falan da vermeyin...garibim annem tuvalete bile bensiz gidemezdi.
 
Cocugun mizaci boyledir. Hic dokunma cocuga. Cevre kendine ceki duzen versin. Kucuk de olsa o bir birey. Kimsenin dokunmaya opmeye hakki yok. Normal olan cocugun davranisi. Bizim insanimiz bebeklere fazla yukleniyor sevecegiz diye. Hic gerek yok.
Aynen öyle allahtan bizimkiler anlayışlıdırlar geçen gittiğimde ağlamasın diye babam başını kaldırıp bakmıyordu bile benim bıdık yandan yandan inceliyordu dedesi pas vermeyince
 
Hah işte benim oğlumda öyle babaannesi bizimle yaşıyor aynı evde olmamıza rağmen onun yanına bile gitmez
 
Yazık kıyamam:) kimbilir biz neler yaşıycaz
 
Evet gerçekten çok zor komşuya bile gitmiyorum yeterki huzursuz olmasın diye ağlamasın diye kimse yanaşmaz zaten
 
hırçınlaşmaması için onun gözlemleyip, güvenilir bir çevre olduğunu idrak etmesini sağlayın yeter.
onun için sizden başka hiç kimse ve kendi evinden başka hiç bir yer güvenilir değil. gözlemleyince orayı da sahiplenir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…