Merhaba arkadaşlar. Ben doğum sonrası depresyonu çok ağır yaşadım ve hala yaşıyorum maalesef. Psikiyatriye gittim ve şu an ilaç tedavisi alıyorum. Emzirmeyi bebeğim 10 günlükken bırakmak zorunda kaldım. Anneme yakın oturuyorum. Annemde kalıyorum 20 gündür. Dün çıldıracak noktaya geldim artık bebeğin ağlamasına tahammül edemediğimden. Yeter artık bıktım usandım canımdan bezdim gibi laflar ettim. Çok agresif davrandım. Annem de ver bebek 1 sene kadar benimle kalsın her gün gel gör ilgilen ama biraz ben büyüteyim sen de bu arada tedavini tamamla diyor. Annem abimle yaşıyor, babamla yıllar önce boşandılar. Zaten doğum yaptığım günden beri annem ilgilendi çocuğumla. Çok alıştı ona. Şimdi ben kararsızım. Annemin dediği gibi mi yapsam. Bebeğe kendi evimde kendim bakmaya kalksam iyileşme sürecim daha zor geçecek onu biliyorum. Psikiyatrist de aynı şeyi söyledi. Şu dönemde evine gidip bebeğe yalnız bakmayı düşünme dedi. Öfkemi ve negatif duygularımı kontrol edemiyorum ben bu dönemde. Eşime de bahsettim annemin önerisinden. Pek sıcak bakmadı ama karşı da çıkmadı. Kararı bana bırakıyor gibi.
güzel dılegın ıcın teşekkür ederım Allah razı olsun . Allah anne baba olmayı hakeden herkese nasip etsın ınsallah
