O kadar iyi anlıyorum ki sizi. Ben de 23 haftalık ikizlerimi kaybettim. 4. yıla giriyorum ama hala anısı ilk günkü kadar taze. Bazı yaralar hiçbir zaman tam olarak iyileşmiyor. İnanır mısınız komşumun benim ikizlerime yakın bir kızı var, o kadar tatlı bir çocuk ama bakamıyorum çocuğa doğru, kalbim acıyor. Hayat her şeye rağmen devam ediyor ama. Siz de kendinize müsade edin. Biz denemeler, besin takviyeleri… 1 yıl denedik hamile kalamadım. Sonra tüp bebekle hamile kaldım, kaybettik. En son eşimle oturduk konuştuk, vazgeçtik çünkü çok canımız yandı maddi manevi. O ay hamile kaldım ben. Başka bir arkadaşıma tüp bebekle bile çok düşük ihtimal dediler o da kendiliğinden hamile kaldı ki siz de kalmışsınız ilk yavrunuza. Biliyorum bunu duymak çok yıldırıcı fakat önce zihnen ve bedenen siz iyi olmalısınız. Acıyı yaşamış bir anneden başka bir anneye minicik bir öneri olarak kabul edin lütfen bunu. İnşallah her şey istediğiniz şekilde gerçekleşecek.
sonra tedavi ile de oluyor. Çünkü hiç gebelik yaşamamış değilsiniz. Kolay bir süreç gecirmeniz dileğiyle
