Bebegimin psikolojisini bozduk nasıl düzelteceğim

Hiç bebeğim olmadı, bebek fizyolojisinden çok anlamam. Ama diş çıkarma süreci zorlu oluyormuş. Google'dan öğrendiğime göre de beş aylıkken kabarmalar başlayabiliyormuş. Olabilir yani.
Klasiktir ama belki gaz sorunu da olabilir. Annesi olarak en iyisini bilirsiniz zaten. Ama olağan dışı bir şeylerden şüpheleniyorsanız bir doktora götürebilirsiniz.
Fakat bir eğitimci olarak 0-3 yaşın çocuklar için çok kritik olduğunu söyleyebilirim. Bazı psikoloji kuramlarına göre kişilik gelişiminin temelleri bu dönemde atılıyor. Çoğu kişi bebek ne anlar demiş, katılmıyorum. Temel güven 0-1 yaş aralığında oluşur. Bebeğin bakımı eksiksiz karşılanırsa, huzurlu bir ortam sağlanırsa bebek ilk güvenini annesine duyar. Hep derler ya ailevi sorunları olanlar, beni ailem bile önemsemedi, elin adamı niye önemsesin. İşte bu durumun temelleri bilinçaltında bu dönemde atılıyor. O yüzden şimdiden bebeğin yaşam alanındaki davranışlarınıza dikkat etmenizi öneririm. Ayrıca hep bebek de kalmayacak, illa ki büyüyecek.
Doğru söylüyorsun elimden geleni yapacağım mutlu bir hayatı düzgün bir hayatı olması için aslında şimdiye kadar hep eksiksiz bakımını yapıyoruz hiç huzursuz ortamı olmadı bı kere oldu ondadaa böyle oldu
 
Doğru söylüyorsun elimden geleni yapacağım mutlu bir hayatı düzgün bir hayatı olması için
Ayrıca ilk olayda da hemen enseyi karartıp modunuzu düşürmeyin. Bebek ağlıyor diye hemen oturup ağlamışsınız. Bebek bu, ağlayacak elbet. Hem mutlu anne, mutlu çocuk demişler. Her hata bir tecrübe doğurur, böyle böyle tecrübeleneceksiniz annelikte. Gözlemlemek çok önemli, evhamlanmadan gözlemleyin bebeği, annesisiniz, sizden daha iyi kimse bilemez zaten. Anormal bir durum olursa yardım almayı ihmal etmeyin tabi. İyi akşamlar. :KK25:
 
Üzülmeyin, keşke yanında kavga etmeseymişsiniz ama olmuş artık bir kere.
Merak etmeyin, hafızasında tutamaz şuan. Ama sizin gerginliğinizi ve huzursuzluğunuzu hisseder. Kalp atım hızınızdan, ten sıcaklığınızdan bile anlayabilir nasıl olduğunuzu.
O yüzden sizin daha sakin ve huzurlu olmanız gerekiyor, bebeğiniz için.
Şuan diş çıkarma döneminde, atak haftasında olabilir.Gazı olabilir.
Böyle ağlamalı çok dönemleri oluyor, sürekli her ay huyları değişiyor.
 
Esimle bebeğin yanında baya büyük kavga ettik 3 4 gün önce baya bağırdı eşim o gün bebek çok irkildi korktu ağladı esime süs bağırma çocuk korkuyo dedim bagirdida bağırdı o gün beebegim çok aşırı ağladı gece uyurken çok agladi aşırı fazla .. dış sanmıştım ama değil anladım artık 5.5 aylık ve ben çok üzülüyorum bir daha asla bagirmayacagim yanijda kavga etmeyeceğim esimide uyardım .. şimdiye kdr bir kez kavga ettik dogduugundan beri bir kez böyle bağırdik ondada böyle oldu bunu nasıl düzeltilir çok ağlıyor uykuya geçişte normalde her zamanki gibi çok mutlu ama uykusu gelince yirmi dakka ağlıyor araştırdım bebeklerde stresten olurmuş uyurken yüzünü okşuyorum sesleniyorum ninni açıp güzel yumuşak ses tonuyla konuşup ağlamasını engellemeye çalışıyorum şimdide öyle uyuttum ama çok üzülüyorum üzüntüden ağladım nasıl düzelir bu durum

Eşinizi o üç günlük misafir mevzusunda delirttiniz tabi o kadar yokuşa sürdünüz ki olay bu hale geldi di mi, bence hem siz hem eşiniz kendinize çeki düzen verin, siz de çok kabahatlisiniz yani
 
keske olmasaymış ama olmus bazen maalesef oluyor böyle şeyler evet doğru değil ama o an oyle gelişince
eşinizle uyutmaya çalışsanız hani derler ya çocukların önünde kavga ettiyseniz çocukların önünde barışın çok küçük ama ne bileyim etkisi olur belki
 
Madem geçinemiyorsunuz bari çocuğun yanında kavga etmeyin ... yazık değil mi bu çocuğa psikolojisini bozuyorsunuz? Kavga dövüş yapıp çocuk yapmak ayrıca bir kafa zaten
En sevmediğim yorumcu tipi. Çocuğu geri mi göndersin geldiği yere? Amacınız nedir böyle toksik olarak? Daha önce ben de bir soru sormuştum. Eşimle çok kavga ediyoruz bebek ufakken boşanan var mı diye. Bana damızlık olarak almışsın adamı dediler. Çok çirkin kalpleriniz var sizin.
 
Korkular sonradan mı yoksa doğuştan mı meydana gelir diye bi deney okumuştum bi psikolog psikiyatristin bulunduğu bir deney. Bebek kücükken neyden korkuyorsa eğer -cocuklukta- da olsa dahi sonra hayatı o korkuyla gecebiliyormus. Bir deneydi okudugum, etkilenmistim. Düzelebilir ama devam ederse eğer bunun kaçarı yok. Sorunları kavgaları tartısmaları cocukların yanlarında yapmayın.
Ben hamilelikteki korkularin endiselerin bile cocuga yansidigini dusunuyorum
Ilk evliligimdeki hamileligimde neyden korktuysam nasil davrandiysam kizimda oyle oldu
11 yasinda bazi seyleri terapiyle duzeltme yolundayiz
 
Size bilimsel olarak anlatayım yapılan araştırmalara göre bebeklik donemlerimizi hatırlamama sebebimiz nöronlarımız çok hızlı çoğalması ve hafıza belleğinin oluşmaması bebeklerde hatırlama olayı ilk etapta çok kısa olur gün geçtikçe uzamaya başlar ve daha sonra beyin gelişimi normale yaklaştıkça kaydetme özelliği gelişir yani korkmayın bir kaç gün korkar belki ama sonra unutacaktır. ((;
 
En sevmediğim yorumcu tipi. Çocuğu geri mi göndersin geldiği yere? Amacınız nedir böyle toksik olarak? Daha önce ben de bir soru sormuştum. Eşimle çok kavga ediyoruz bebek ufakken boşanan var mı diye. Bana damızlık olarak almışsın adamı dediler. Çok çirkin kalpleriniz var sizin.

Toksik derken?

Bakın kavga dövüş bir evliliğe çocuk getirmek sizin kötü kararınız buna bir şey diyemem. Bile bile bu evliliği sürdürmek seçiminizse sizler katlanırsınız. Ama çocuğun seçme şansı yok. Madem iyi ya da kotü çocuk dünyaya geldi ona adam gibi bir hayat sunmak zorundasınız, kapiş? Dövüşecekseniz de gidin diğer odada dövüşün çocuğun önünde yapmayın.

Diğer yorumcular ne dediyse yerine oturtmşuş anladığım kadarıyla ki başkasının konusunda da bana bunu dediler yazmışsınız. Sizin gibi, konu sahibesi gibi insanlar zaten ne kendilerini düzeltir, ne evliliklerini düzeltmeye çabalar anca kavga dövüş yapar haa bir de gelir bana laf eder niye böyle yazdın diye. Amma velakin masum, günahsız sabiyi düşünen çıkmaz ben bu çocuğa nasıl iyi bir aile tablosu veririm diye kimse düşünmez. Varsa yoksa kavgacı, saygısız adamlara yapışıp kalır öyle yuvarlanırsınız. Şahsen sizin başınıza gelenler benim için fifi dediğim gibi yetişkin insansınız seçtiğiniz hayatı yaşayın. Benim yaptığım yorum, insanlar kendilerine gelsinler de çocuğu da düşünsünler diye yapılmış bir yorum. Kapiş?
 
Ben hamilelikteki korkularin endiselerin bile cocuga yansidigini dusunuyorum
Ilk evliligimdeki hamileligimde neyden korktuysam nasil davrandiysam kizimda oyle oldu
11 yasinda bazi seyleri terapiyle duzeltme yolundayiz
Gercekten mi? Bunu hic bilmiyorum olabilir de etkiliyor bir seyler. Cocuklar bebekler cok hassas maalesef. Dikkatli olmak gerekiyor.
 
Diş çıkartma sıkıntı ve stresine aniden alışkın olmadığı gergin bağırışlar eklenmiş. Üstelik o sırada uykusu da geldiyse her uykusu geldiğinde o anki korkuları ve çaresizliği depreşiyor sanırım. Kıyamam ben ona yaa yapmayın ne olur bebeciklerinize bunu 😔. Hafif bir müzik ya da ninni ya da senin sessizce tatlı tatlı konuşman annesi, hangisi rahatlatıyorsa o şekilde yanında ol bebişinin uyuturken. Tüm gün de sakin davran ve ten temasını daha çok önemse bu aralar
İnşAllah tekrarlayıp kalıcı hale getirmezseniz bir süre sonra geçer. Geçene kadar da size eziyet etmek hakkıdır minişin
 
Ben çocuklara cok üzülüyorum ya hele bu bizim ülkedeki çocuklara. Yapmayin gerçekten ya herkes cocuk yapmak zorunda degil ki. Tamam bir bagristan ne olabilir ki orda siz degil zan zan bi kapi zili veya korna vs de olabilirdi haklısınız gecer gider de bununla kalmio ki gercekten milletçek ne geçinmeyi biliyoruz ne adam gibi dönüp ayrilmayi. Vala 5 aydir londrayim tek bi tane çocuk aglamasi duymadim tek bi tane havlayan köpek bile duymadim. Hic anksiyete hissetmiyorum insanlarda vala kendi aksiligimden utaniorum kendi milletimin insanlari icin üzülüyorum. Yani küçücük bebegi olan insanlar bagris cagir kavga etmemeyi çoktaaaan öğrenip onu oyle bi konfor alaninda dunyaya getirmis olmasi gerekir. Sahsen el kadar bebegin yaninda avazi çıktığı kadar bagiran adamı ben yolarim heralde asil mesele bu iste, bilmiorum o anki ruh halime bagli ben de normal diilim işte o yuzden yaşamak bu kadar zorken bi zihin yaratip ona da benzer acilar vermek cok içimi acıtıyor.
 
Bebeklikten cocukluguma ,babamin anneme yaptigi iskencenin ,seslerin ,aglamalarin her bir zerresi beynimde...Psikolojim nasil diye sorma..Ses bagirti ani hareketler ofkeli yuz ifadesi bile aglamama yetiyor
Su an ben de geçmişe gittim. Eften püften nedenlerle annem cok aşırı kontrolden cikardi bi gun kizilayda buluscaktik babamla, biz annemle bekledik bekledik gelmedi o yillarda telefon yok tabi babamin isi cikmis. Neyse annem otobuste yuzume anlamli anlamli bakio kafayi kirmis gibi daha adamin niye gelemedigini bilmedigi halde. Ben de biliyorum huyunu buna şirinlik yapiorum biraz yatışsin gene delirmesin diye. Bu benim yüzüme oyle bi bakio ki hic gulmeden gozlerini kısarak, salak sen hic şirinlik yapma boşuna babanin agzina etcem ben vibe ı aliyorum direkt ve asiri huzursuzluktan karnim agrio yol boyu. Eve girdik daha babam yokken delirmeye basladi seni öldürcem sonra kendimi öldürcem diyo ya diorum icimden benden ne istio bu kadin ya hadi kendini öldürmesini bile anladim da.. 6 yasinda falanim bu arada hani o kadarina bari hak vereyim diyorum ama olmuyor tabi hala zerre hak vermem. Tabi babam geldi apartman inliyor ben arada savruluyorum bagiriyorum yapmayin etmeyin. Babam sakindir demis miydim o da delirdi çünkü gelememis olmakta ne var bu kadar büyütecek bana diyo su bicagi ver bi yandan annemi tutuyor ya baba beni öldür onu öldürme nolur diyorum avaz avaz. Götür iceri o zaman gözümün onunden diyo puf 35 sene önceye gittim su an.

Dilimi dudak iclerimi küçük küçük disleyerek yaziyorum bunlari bana o yillardan yadigar bi aliskanlik. Anne babalara ibret olsun diye yaziyorum. Yemin ediorum dunyaya gelmeyi istemezdim bana sorsalar tereddütsüz.
 
Toksik derken?

Bakın kavga dövüş bir evliliğe çocuk getirmek sizin kötü kararınız buna bir şey diyemem. Bile bile bu evliliği sürdürmek seçiminizse sizler katlanırsınız. Ama çocuğun seçme şansı yok. Madem iyi ya da kotü çocuk dünyaya geldi ona adam gibi bir hayat sunmak zorundasınız, kapiş? Dövüşecekseniz de gidin diğer odada dövüşün çocuğun önünde yapmayın.

Diğer yorumcular ne dediyse yerine oturtmşuş anladığım kadarıyla ki başkasının konusunda da bana bunu dediler yazmışsınız. Sizin gibi, konu sahibesi gibi insanlar zaten ne kendilerini düzeltir, ne evliliklerini düzeltmeye çabalar anca kavga dövüş yapar haa bir de gelir bana laf eder niye böyle yazdın diye. Amma velakin masum, günahsız sabiyi düşünen çıkmaz ben bu çocuğa nasıl iyi bir aile tablosu veririm diye kimse düşünmez. Varsa yoksa kavgacı, saygısız adamlara yapışıp kalır öyle yuvarlanırsınız. Şahsen sizin başınıza gelenler benim için fifi dediğim gibi yetişkin insansınız seçtiğiniz hayatı yaşayın. Benim yaptığım yorum, insanlar kendilerine gelsinler de çocuğu da düşünsünler diye yapılmış bir yorum. Kapiş?
Toksiksiniz. Kusura bakmayın hala seviye yerlerde cevaplar veriyorsunuz:) Açıkçası sizin berbat hayatlarınızın hıncını öfkesini milletten çıkartmaya çalışan tipler olduğunuzu öğreneli çok oldu. Öfkelenmek yerine sizin neler hissettiğinizi anlamaya çalışıyorum. Eleştiriye bu kadar tahammülsüz olmamak gerekir:) Onun yerine bir aile terapisti önerseniz? Zira biz öyle yaptık ve son derece mutlu evliliğimiz var 2. çocuğumuzu istiyoruz. Psikolojisini nasıl düzeltirim diye soran bir anneye acımasızca saldırırsanız ben de tepkimi gösteririm. Zaten amacım sizinle ağız dalaşına girmek değil. Üslup her şeydir. Daha fazla atışmanın gereği yok diye düşündüğümden sonlandırıyorum yazımı. Hoşça kalın sakin olun:)
 
Back
X