Daha önceki başlığımı hatırlayanlar vardır belki. Neler neler atlattım hamilelik sürecinde bir ben bir Allah bilir. Ama genellikle benimle ilgili olan şeylerdi hep. Bebeğimle ilgili tahminlerin hepsi boş çıkmıştı şükür.
Geçtiğimiz perşembe Tepecik Eğitim - Ataştırma’dan taburcu ettiler iyisin diye. Öncesinde de ultrason vs çekildi, bir şey yok denildi. Evime geldim, cumartesi günü hem kanamam fazlalaştı hem bebeğimin toplanmalarını sancı sandım diye acile gittim. Acildeki dr ultrasonda bebeğin ciğerlerinde su olduğunu söyledi. Hemen geri git hastaneye dedi. Sabah hastaneye geldik. Kontroller, yeni ultrasonlar... Sonuç yukarıda. Dediklerine göre 2 günde olmuş. Bebeğimin ya karnımda öleceğini ya da doğduğunda öleceğini söylediler. Yürürken incinmesin diye adımlarımı yavaş attığım bebeğimin ölmesini bekliyorum hastanede. Herzamanki gibi kıpır kıpır, hareketli. Ve bir müddet sonra o minik kalbi duracak tamamen. Yani öyle diyorlar.
İnanmayı reddediyorum ama ağlamaktan robotlaştım. Biliyorum, ağlamamalıyım ama elimde değil. Sürekli akıyor benden bağımsız. Böyle bir şeyi daha önce yaşayan, atlatan oldu mu arkadaşlar? Benim tutunacak ufacık bir umuda ihtiyacım var. Nolur yaşayan, duyan, bilgisi olan paylaşsın bildiklerini.
Rabbim kimseye yaşatmasın bu acıyı.
