Bebeiniz olduktan sonra einiz size kar deiti mi?

duygutimur

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Aralık 2007
92
0
86
43
Ankara
Merhaba arkadaşlar,

16 aylık bir çocuk annesiyim. hamilelikten önce parlak diyebileceğim bir iş yaşantım vardı ama şu anda annelikten ötürü ev hanımıyım.. sanki bebekten sonra eşimin bana saygısı ve ilgisi azalmış gibi hisseiyorum bazen. oğlum bütün günümü alıyor.. fazlaca hareketli tuvalte bile gitmeye zaman bulamazken giyinip kuşanıp kocamı öyle karşılamak hayal oluyor çoğu zaman. sabah çıkarken gördüğü kıyafetle akşam tekrar karşılamak benim de hoşuma gitmiyor ama ev işi yemek çocuk derken yorgunluktan ve uykusuzluktan pestilim çıkıyor. sanki çocuk yokken ve çalışıyorken daha bi önemliydim gözünde.. şimdi bazen bana "cepte garanti" mualemesi yapıyor.. zor ve sıkıntılı dönemlerden geçiyoruz arada bi.. şu aralar olduğu gibi..

sizde durum ne?
 
herzman heryerde şunu söylerim.. evlilik çocuk doğduğu gün başlar..
evliliği sekteyi uğratan en önemli unsurlardan bitaneside çocuk sahibi olmak..
bu durumlarda bebeğe karşı yoğun ilgi yorgunluk hali ev işi ek gıdaya geçtikten sonra mutfakta paso bir koşuşturma iştahsız bir bebeğe 2 saatlik bir uğraşla yemek yedirme onun heryere kusması, hiç bitmeyen çamaşır, acayip sosyal bir yaşantın varken birden eve kapanmak kadını yeterince mahvediyor.. erkekte bunlar yüzünden kadını halsiz bitkin aktif göremeyince, kadında bu olanlara karşın kendini bırakınca erkeğin gözünde bi düşüş yaşıyor bencede.. bende çok zor büyüyen bir bebeğe sahiptim.. ama herşeye rağmen kendiimi hiç bırakmadım.. eşim geldiğinde süslenip hoş giyinmeye özen gösteriyorum.. bebek doğunca erkek kendiini 2. planda hissettiği için oda ayrı boşluğa düşüyor.. bunlar büyük bir kaos o yüzden 2. bebeği hiç düşünmüyorum.. herşey sil baştan yaşanacak..
 
haklısın.. bende aslında çok kızıyorum kendime.. çünkü bakıyorum da tanıyamıyorum bazen kendimi aslında kendimi biraz cesaretlendirip haydi silkin demeye ihtiyacım var.. ama biraz da karşı taraftan yardım lazım tabi.
 
yok tatlımcım erkeklerden hiçbir destek bekleme gelmez.. senin en büyük dostunda düşmanında sensin.. sen şuan kendine düşmanlık yapıyorsun biran önce kendine gel çocuğunn büyümüş sayılır.. artık iyice kendini toplama vaktin gellmiş.. yarın senin için başka birgün olsun hergün gibi sıradan bir güne uyanma kalk bir makyaj yaparak başla güne saçını boya yeni tarz ver kestir..
kendine hoş sexi iç çamaşırları al günlük kıyafetler al süslen püslen bak kocana gözleri nasıl dışarı fırlıyorr bu değişikliklerden nasıl peşinden koşmaaya başlayack eskisi gibi.. hatta eskisindende bir fazlan var aslan gibi bi çocuk doğurdun ve annesin.. bu günlerini kötü geçirmeki yıllar sonra bugünlerini düşündüğünde kötü depresif hatırlama..
 
her erkek bir değil, benim eşimin bana ilgisi çok artmıştı, bebeğimizin zor dönemlerinde de çok yardımcıydı bana, diş çıkarması, gaz sancıları vs...
bence sen kendi kendine kuruntu yapıyor olabilirsin, çünkü biz kadınlar eve kapandığımız dönemlerde kafamızda olmayan şeyler kuranbiliyoruz, objektif bakamıyoruz. Bence senin eve kapanmaktan kendine güveninin azalmış biraz, kendini çirkin hissetiğin için ilgiye layık görmediğin için eşinde öyle düşünüyor sanıyorsun(!)
bence çok bakımlı olmak 16 aylık bi bebekle çok zor, kendini kasma, kastıkça beklentiye girecek, karşılığını göremeeyince iyice üzüleceksin, tabii bakımlı olayım derken harcadığın zamanı bebeğine ayırman gereken zamandan kısmış olacaksın, bu defa da ben iyi anne değilim sendromu başlıcak
bence rahat olman, kendine güvenli olman yetecektir,
zaten bu bi dönem bebişin 2-2,5 yaşına gelince biraz daha rahatlayacaksın zaten 3 yaşındada anaokuluna başlıcak, o zaman kendine vakit ayırmak için bol bol vaktin olacak
 
Son düzenleme:
Chess e katılıyorum.
Sen kendince kuruntu yapıyor olabilirsin.
Bizde durum kızımızın doğması ile daha farklılaştı.Artık anne ve baba olmanın ağırlığı ile hareket ediyoruz.
Bende akşamları giyinip kuşanıp karşılayamıyorum ama kıyafetime kokuma dikkat ediyorum.Güler yüz bile yetiyor sanırım.
Geldiğinde kurulu masamızı,yapılmış yemeklerimizi,kızımın kendine olan sevincini benimde güleryüzümü görünce başka birşey istemiyor eşim.En büyük huzur bu diyor hep..
Sende bu konuda kurma kafanda derim.Bak o zaman herşey daha güzel oluyor..
 

bende senin gibi hissediyorum çocuk olunca mutluluğumuz kat kat artar zannediyodum ama azalma var gibi geliyo eşimle oğlum yüzünden çok sık tartışıyoruz bana kaynanalık yapıyo resmen kendimi değersiz hissediyorum
 
herşeyine karışıyor değil mi "ne yedi bugün?" "üstünü giydir" "üstünü çıkar" "onun içinde ne var?".....
 
herşeyine karışıyor değil mi "ne yedi bugün?" "üstünü giydir" "üstünü çıkar" "onun içinde ne var?".....

aynı aynı oğlum 13 aylık yeni yeni yürüyo asu tut,asu kalk,asu çocuğa,bak aman düşmesin. pekmez veririm verme süt veririm ona karışır. çocuğu giydirmeme uyutmamdan tut aklına gelebilecek herşeyine..oğlum huysuzlanır, şımarır fırçasını ben yerim sanki ben yap dedim. banyo yaptırırken bile keseyi çok bastırma dien bi kocam var . oğlum değil ama eşim çok bunaltıyo beni.
 
bencede sen kendince kuruntu yapiyo olabilirsin..
bizdede kötü yönde bi degisim olmadi aksine eskiden daha neseli ve mutlu oldugumuz evliligimiz dahada saglamlasdi.esim bana cok yardimci oluyo her konuda
ben esime hep güler yüzlü davraniyorum bi tartisma yasiyosak uzatmiyrm oda aynen öyle yapiyo
sariböcekiminde dedigi gibi evde huzur cok önemli huzur varsa zaten hersey hallolur
bende herzamn esimin karsisinda makyajli veya fönlü gezmiyorum ama kiyafetlerimin temizligine ve kendime dikat ediyorum
bence sende kafandaki kuruntulari unut ve ddahada güzellesir hersey inan bana canim
 
Aslında onlarda çocuklarını düşünüyorlar ve belki de ilk defa baba oldukları için bocalıyorlar
Siz o bebeği içinizde büyüttüğünüz için biraz daha içgüdüleriniz sağlam
Ama onlar bebekle yeni tanışıyorlar
Tatlı dille sevgilim bende onun annesiyim
Merak etme elimden geldiği kadar iyi bakıyorum şeklinde bi konuşmayla
Eşleri rahatlatmak işe yarayabilir mi acaba
 

söylemez olurmuyum kaçkere konuştum ben onun annesiyim bana resmen üvey anne muamelesi yapıyosun dediğimde ben oğlumu çok seviyorum kıyamıyorum ona diyor ama bana kıydığının farkında değil. başkası dese inanmazdım çocuğumuz olunca böle olucağını eşimin bukadar değişiceğini
 

Ah canıım kıyamam sana
Kızma ama seninki resmen görmemişin oğlu olmuş hesabı olmuş
Oğluna kıyamadığın için beni harcıyorsun be adam deseydin ya
 
İnşallah kocanın kafasına bi saksı falan düşer
Yada rüyasında ak sakallı bi dede dürterde klava:
Seni ne kadar üzdüğünü görür
Dilerim herşey gönlünce olur
Sevgiyle kal
 
bende yaşamıştım o durumu 7 8 ay öncesine kadar bebeğin bakımına kadar herşeye karışırdsı en son patladım bana çocuğun bakıcısı mualemelesi yapma diye allahtan yok şimdi.. baktı ki zor iş arada üstüne yıktım bazı şeyleri çünkü, şimdi sesi çıkmıyor :)
 
işteee benim konumm ahhh yaaa ....

bizde 7 sene sonra tüp bebekle bebek sahibi olduk üstelik biz ikiz bebeklere sahibiz şuan 8 ayımızı bitirdik....
bebekten önce sosyal çalışan kokoş bir kadındım....
ama bebek sevdası düşünce yüreğime
tırnağımla geldiğim konumumdan istafa ettim
sebep işim çok strese sokuyordu beni
sonra olumsuzluklar ve olumlu sonuç
sonra sorunlu ve hasatanede geçen gebelik
sonra mutlu son ...artık herşey çok güsel olacak dedim
ama gel görki ilk önce değersizmişim gibi davranan ailesi oldu eşimin
ve ...bu sorunlar karışında eşimin ailesini özellikle annesini koruması
sonra eşimin tavırları...
şuan eşimle bazı şeyler koptu.....neden ben tek başıma bakıyorum çocuklarıma
hiçkimseden destek almıyroum zor dönemlerimde ya ben anneme gidiyorum yada annem gelior ama sonrası tek bakıyorum 38 günlüktü annem bizi bıraktığında....
eşimde hep şu tavır en ufak ağlamalarında çocukları kucağımdan alma
yada şiddetle biberonu çekme.....işe gittiğinde direk çocuklara vitamini verdinmi ...su içirdinmi...kan ilacını verdinmi....uyudularmı...kahvaltı yedilermi...mamalarını bırakıyormu bak bırakıyorsa sabırla yedir...

bu böyle sürüyor.....
tabi ben çok geriliyorum...bana bu davranışları ve artı çocukların yükü ...evin yükü beni tüketiyor geriyor
bu gerginliği çocuklarıma yansıtmadan bütün gün sabırla bakıyorum....
aksam oluncada eşime devrediyorum....
bazı gece kalk desem ters davranıyor gerilip ona patlıyorum....oda ...bana ama çok kırıyor beni ve şikayet ediyor .....çok bunalıyorum 8 senelik evliliğimde duymadığım lafları duyuyorum....
nereye kadar gidecek bimiyorum bazen susup bazen patlıyorum.....ama şu bi gerçek ki çocuklarım olmasa iki kelimeyi bir araya getirmesine izin vermem...

7 senedir dişii tırnağında çalışırken ...ben çok iyiydim....onu mal sahibi yaparken işte çok yoruluyordum
kayınvalidem için çalışıyorsam herşeyi hak ediyordum ...
çocuk doğurunca evdesinnnn nedennn yorulacaksınnn olmuyormuuuu ölüyorumm...

sesizliği seçtim çocuklarım büyüsünn bekliyorum.....kendimi bakıma alacağım eski işimi yapamam belki ama ...eşim bilmeden evde iş yapacammm......evde olacağım ama evde oturarakta olan işleri değerlendireceğimm
 
Son düzenleme:

benim eşim de kızımız bebekken bana üvey anne muamelesi yapardı. gece emzirme sırasında uyur da kızımızı ezerim diye, adam başımda nöbet tutuyordu. bu halde 18 ay emzirdim. düşünün artık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…