Bebek düşünüyorum ama kafamda soru işaretleri var

Hiç takıntı yapma ben 5 sene olsun diye bekledim sonra oldu acaba dedim şimdi koynumda uyutuyorum... Herkes herşeyi der sen annesin son söz senin ağızlarını öyle bir kapatırsın ki biri bişey dediğinde ben annesiyim ben biliyorum diyorum
 
Her bireyin içinde kötülük ve iyilik mevcuttur bize düşen görev çocuklarımızı yetiştirirken iyiliği ortaya çıkarmaktır.
Bir çocuğun ilk öğretmeni, eğitmeni anne ve babadır.
geriye kalan insanlar sizden sonra gelecektir.
O yüzden siz ilk neyi işlerseniz her zaman baskın olan yönü öyle olacaktır.
Evet çevre önemli ama siz sağlam temellerle sevgiyle büyütürseniz çevresinden minimum etkilenecek ve biraz daha aklı başına geldiğinde iyiyi kötüyü ayırt edebilecektir.

Siz de sizi yetiştiren ailenin için kendi anlatımınıza göre daha farklı yetişebilmişsiniz..
 
Bir arkadaşım da sizin kadar pimpirikliydi. Çocuk olduktan sonra çocuğu korumak adına pek kimseyle görüşmedi. Markete bile çıkmazdı, sürekli çocuğun başında beklerdi. Halbuki elinden tutup beraber gidebilir, çocuk da biraz dış dünyayı görmüş olurdu. Son 1 yıldır Çocuk kreşe gidiyor ve ciddi bir adaptasyon sorunu yaşıyor. Arkadaşlarını dövüyormuş, kimse onunla oturmak, oynamak istemiyormuş. Annesi ise hala çevreyi suçluyor. Öğretmeni, velileri vs. Biraz doğal akışına bırakmak lazım bence. Çoğumuz sokaklarda oynayarak büyüdük, nice şiddete tanık olduk, belki maruz da kaldık. Simdi bizim nesil hastalıklı mi? O kadar abartmamak lazım.
 
Yani bunun 2 yaş sendromu var 3 yaş sendromu var herşeyi atma sendromu var
Bunlar çoğu çocuğun doğasında olan şeyler büyüdükçe düzeliyorlar
İlk 3 4 sene kitaplardaki gibi şöyle davranınlarla olmayacak
Sabrınızı zorlayabilir sinirinizi bozabilir
3 yaştan sonra evet doğru sonuç alırsınız fakat 3 yaşa kadar gerekli sabrı ve özeni gösterebilecekmisiniz
Eşinizle kafanıza göre takılamayacaksınız
Bazen cinsel hayat olmayacak
Kıskanç bir çocuksa konuşmanıza dahi müsade etmeyebilir
Benimkiler küçükken öyleydi
Gerçekler kitaplardaki gibi olmuyor sabır gerekiyor en başta
Annelerin en çok ihtiyacı olan şey
 
Gerçekten bu saç çekme atma.donemi ne zaman bitecek
Kafamda sac kalmayacak yakında.
 
Çocuktan önceki halim geldi gözüme güldüm
Ah ben de neler okudum neler araştırdım. Çocuğu emzirip uyutmak tembel işiydi. Uyutup yatağına koyacaktım kendi kendine uyuyacaktı kayınvalidem e uyursa napcaksın demişti. Ayağını fln öperek uyandırırım demiştim uyuyan çocuk uyandırılır mı demişti bi de dudak bükmüştüm
İlkokula kadar tv tablet çikolata vermeyecektim. İki yaşına kadar başardım da. Blw yapacağım diyip yapmıştım.
Yemek seçemeyecekti artı yemek yapmayacaktım mesela.
Sonra ne oldu derseniz çocukların dünyaya gelirken bir karakteri huyu suyu olduğunu gördüm. Yani biz elbette elimizden geleni yapıyoruz ama onun da bir yolu tercihleri olacak.
Hele okula başladıktan sonra arkadaşlıklardan gelen kötü huylar başlıyor. Üç yaşından sonra yemek seçmeye başladı mesel. Blw ile iki yaşına kadar yiyen çocuk sen yedir yoruldum demeye başladı. Kilosu iyice düşünce yeterki yesin diye sürekli mantı pilav köfte döngüsünde pişirmeye başladım mesela
Özetle içime girmeden yaşananla hayal edilen çok farklı. Uzaktan bakınca yapmam diyip yapılanları kınadıklarınızı yaşıyorsunuz sokakta ağlayan bebeklere tiksinerek bakan oflayan bendim. Şimdi oğlum bazen ciddi anlamda gittiğimiz yerde terör estiriyor ve ben sakin kalmaya çalışıyorum artık ağlama sesine bağışıklık kazandım
anne olma hevesiyle araştırmalarla anne olduktan sonra yaşananlar çok farklı.
 
Zaten önemli olan da ne biliyorum musunuz? Çocuğunuza dışardan ne görürse görsün, ne yaşarsa yaşasın asıl dogrularinin aileniz içinde.olan ve kendi doğrulari olduğunuzu asilayabilmek.
He yok yapamam derseniz fanus ta buyutmeniz gerekecek, çünkü asla başka türlü uzak tutamazsiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…