- 7 Eylül 2019
- 428
- 968
Merhabalar,
3,5 yıllık evliyim, eşim sürekli şaka yollu başlayan ama yavaştan ciddileşen şekilde bebek istediğini söylemeye başladı. Hiçbir sorunumuz yok, ben de istiyorum tabi ki bir çocuğumuz olsun ama kariyerimin en başarılı yıllarındayım ve gerçekten önemli bir pozisyonda çalışıyorum şirketim için. Bir yandan da hayatım boyunca hep başarı odaklı oldum, okullarım, iş hayatım vs hep en önceliğimdi, bu ne kadar devam edecek bilmiyorum. Bebişi olan ve kariyeri olan hanımlar, özellikle sorum size: siz bu kararı nasıl aldınız, kariyerinizin hangi döneminde aldınız, ne kadar sürede geri dönebildiniz (gerçek anlamda)? Kafamda pek çok soru var, bir yanda hormonlarım bir yanda rasyonelliğim
3,5 yıllık evliyim, eşim sürekli şaka yollu başlayan ama yavaştan ciddileşen şekilde bebek istediğini söylemeye başladı. Hiçbir sorunumuz yok, ben de istiyorum tabi ki bir çocuğumuz olsun ama kariyerimin en başarılı yıllarındayım ve gerçekten önemli bir pozisyonda çalışıyorum şirketim için. Bir yandan da hayatım boyunca hep başarı odaklı oldum, okullarım, iş hayatım vs hep en önceliğimdi, bu ne kadar devam edecek bilmiyorum. Bebişi olan ve kariyeri olan hanımlar, özellikle sorum size: siz bu kararı nasıl aldınız, kariyerinizin hangi döneminde aldınız, ne kadar sürede geri dönebildiniz (gerçek anlamda)? Kafamda pek çok soru var, bir yanda hormonlarım bir yanda rasyonelliğim
Baba olmayı anne olmayı isteyen herkese nasip olsun inşallah siz zaten güçlü bir kadınsınız evlilikten 3-4 sene sonra da ideal bence çocuk sahibi olmaya ayrıca işinizi çocuk varken de bir şekilde devam ettirebilceğinize inanıyorum ,Ben annemden örnek vereyim :) annem beni dünyaya getirdikten sonra çalışmaya hiç ara vermemiş ve ben kendimi bildim bileli annem hep çalıştı hala çalışıyor şuan 60 küsür yaşında , beni kreşe birakır çalışırdı sonra gelir alırdı dün gibi hatırlıyorum verdiği emeği herşeyi .. Anne olmak kolay değil böyle düşününce sorumluluklar artıyor fakat eminim dünyanın en güzle hissidir.. ben baya hasret çekiyorum bir evlat için gerçekten ..düşünüyorsanız olsun birtane be ya :))
niyetine girdiğimden emin olduğum an ben de ilk işim olacak, her şeyim düzenli falan ama tabii bu iş karşılıklı, kimi afedersiniz dokunmayla ürüyor kimi de ne yapsa olmuyor, hiç bilmiyorum o kısmını bakalım niyetine girmeye bir cesaret etsem adım atacağım da şu an duygularım ve mantığım arasında savruluyorum daha ziyade…
Anneye felan kayınvalideye söyleseniz ayy kızım yapın da sevelim der heveslenir 
sizi gerçekten anlayacak ve mantıklı bir yol gösterecek birine danışın 
bu arada gaz vermek için değil ama çocuklu kadınlarda çalışabilir yapanlar da var en büyük örnek de benim koltuğumun altında şükür annem 
