Bebek isteği ve kariyer

tulumbachen .!.:

Benimkide tüp bebek. Yani bile isteye atildim bu işe. Olsun diye şekilden şekile girdim. Anne olmak cok cok güzel ama bebekli hayat hic güzel değil.

Kişin, eksi 5 derecede, oyun parkinda dikilmek hic benlik değilmiş. Birde şunu unutmamak gerek. Bizim bebeksiz hayatimiz cok rahat ve güzeldi. Eşimle kafamiza esince yurtdişi tatiller, restoranlar, sinemalar. Full geziyorduk. Şimdi hala geziyoruz ama cocuğun ritmini uydurarak.

Genişletmek için tıkla...

Öylemi sizde baya savaş vermişsiniz ozaman tüp bebek te kolay değil maddi manevi insan yıpranıyor .. herşeyin ayrı tadı var bu gerçek tabi bizde şuan öyleyiz eşimle istediğimiz gibi hareket ediyoruz çocuklu olunca biraz farklı olabilir. benim biraz da başka duygularım ön ayak oluyor anne olmaya aslında ..bide çok çevre baskısına maruz kaldım üstüne pco olayı var eşimde de sıkıntı var bilmiyorum nasıl olucak herşeyin hayırlısı herkes aile planlamasını hazır olduğunda yapmalı elbette

Tek cocuk yeter dersen bir sene daha erteleyebilirsin ama birden fazla düsüncesi varsa bir an önce harekete gecmelisin yaşın var,hatta geç kalmak üzeresin.ilk gebeliğim 28 yaşında ikinci gebeliğim 35 yaşında idi, bedenen ve ruhen arada dağlar kadar fark var. İlki çok rahat geçti ama 35 yaşında çok zorlandım ikisinide çok net kıyas edebilirim.Oyun oynayacak peşine koşturacak sabrın olmayabilir belli bir yaştan sonra.şimdi denemeye başlasan bile zaten hemen olmuyor beklemeniz gerekebilir. Ama arkadaşlarında dediği gibi buna ruhen hazır olmak lazım , gerçekten bazı bebek çok zor ve hayat bir anda değişiyor

Bercem_3434 .!.:

Öylemi sizde baya savaş vermişsiniz ozaman tüp bebek te kolay değil maddi manevi insan yıpranıyor .. herşeyin ayrı tadı var bu gerçek tabi bizde şuan öyleyiz eşimle istediğimiz gibi hareket ediyoruz çocuklu olunca biraz farklı olabilir. benim biraz da başka duygularım ön ayak oluyor anne olmaya aslında ..bide çok çevre baskısına maruz kaldım üstüne pco olayı var eşimde de sıkıntı var bilmiyorum nasıl olucak herşeyin hayırlısı herkes aile planlamasını hazır olduğunda yapmalı elbette

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle öyle.
Cevre baskisini cikart aklindan. Kimse sizin hayatinizi yaşamiyor. Önemli olan senin kendini hazir hissetmen.
Cocuklu hayat hic kolay değil. Helede calişan bir kadin icin.
Bebekle evde olduğun sürece hic sorun olmuyor. Bebek sakin bir yapiya sahipse rahat geciyor zaman ama işyerinde 100% verip ayni performansi evdede göstermek olmuyor. Ister istemez hayat 180 derece değisiyor.

tulumbachen .!.:

Kesinlikle öyle.
Cevre baskisini cikart aklindan. Kimse sizin hayatinizi yaşamiyor. Önemli olan senin kendini hazir hissetmen.
Cocuklu hayat hic kolay değil. Helede calişan bir kadin icin.
Bebekle evde olduğun sürece hic sorun olmuyor. Bebek sakin bir yapiya sahipse rahat geciyor zaman ama işyerinde 100% verip ayni performansi evdede göstermek olmuyor. Ister istemez hayat 180 derece değisiyor.

Genişletmek için tıkla...

Haklısın aslında ben hazır hissediyorum kendimi sadece sağlık sorunlardan dolayı gebelik elde edemedik 5 yıldır. Çocuk olsa da çalışmayı düşünüyorum açıkçası annem bana büyük örnekti herzaman.. Allah bağışlasın bu arada mutluluğunuz daim olsun sevdiklerine Allah can sağlığı versin

Yıllardır çalışan bir kadınım kariyer olarak da iyi bir yerdeyim
Ben de iş bagimlisi olduğum için erteledikce erteledim ve sonuç erken menapoz riskiniz var bu yumurtalar ile çocuğunuz olmaz yumurtaniz yok denecek kadar az
Neden böyle oldu stresli bir işte mi çalışıyorsunuz deyince bana dank etti
Ne için bu stres diye düşündüm ve hemen çalışmalara başladım Cat ilk aydan hamileyim
Önümde bir sürü kişi emekli oldu yanlarına kalan hicbirsey. Günün sonunda bence önemli olan aile.
Bu arada benim üçüncü çocuk ara vere vere yapıyorum hicbiseyi de etkilemedi

Bende tecrubelerimi aktarmak istiyorum 46 yaşındayım ilk gebeliğim 25 yaşındayken oldu sonra 28 yasinda tekrar gebe kaldım derken 3. Kizimi 35 yasinda dunyay getirdim söylemek istediğim şu ki 35 gerçekten bunun için geç bir yaş zaten doktor da 35 e kadar bebek işini halledip bitirmek gerek demişti
Benim hamileliklerim hep kolay geçti çoğu gelgelelim 3. Kizimin büyümesi ilk ikisinden zor oldu desem inanır mısınız oncelikle ablaları akrandi ve bir arkadaşa bile ihtiyaç duymadan büyüyüp gittiler ama ablalariyla arada yaş farkı çok olduğu için bu defa arkadaşlık pek olmadı dolayısıyla yalnız kaldı ev hanımı olmama rağmen sosyalleşmesi açısından kresle erken tanıştı
Sonrasında benimde yaşımın ilerlemesi eski enerjimin kalmayisi sebebiyle inanın çok zorlandım bir anne olarak çocuğumun hakkına girmemek için elimden geleni yaptım Ayrıca kendimi çok zorladım ama ilk 2 kızım da her şey kendiliğinden gelişiyordu asla bu kadar yorulmuyordum uzun lafın kısası yaş çok ama çok önemli

VuslataDair .!.:

Bende tecrubelerimi aktarmak istiyorum 46 yaşındayım ilk gebeliğim 25 yaşındayken oldu sonra 28 yasinda tekrar gebe kaldım derken 3. Kizimi 35 yasinda dunyay getirdim söylemek istediğim şu ki 35 gerçekten bunun için geç bir yaş zaten doktor da 35 e kadar bebek işini halledip bitirmek gerek demişti
Benim hamileliklerim hep kolay geçti çoğu gelgelelim 3. Kizimin büyümesi ilk ikisinden zor oldu desem inanır mısınız oncelikle ablaları akrandi ve bir arkadaşa bile ihtiyaç duymadan büyüyüp gittiler ama ablalariyla arada yaş farkı çok olduğu için bu defa arkadaşlık pek olmadı dolayısıyla yalnız kaldı ev hanımı olmama rağmen sosyalleşmesi açısından kresle erken tanıştı
Sonrasında benimde yaşımın ilerlemesi eski enerjimin kalmayisi sebebiyle inanın çok zorlandım bir anne olarak çocuğumun hakkına girmemek için elimden geleni yaptım Ayrıca kendimi çok zorladım ama ilk 2 kızım da her şey kendiliğinden gelişiyordu asla bu kadar yorulmuyordum uzun lafın kısası yaş çok ama çok önemli

Genişletmek için tıkla...

Benim de kardeşimle aramda epey fark var, annem 38 yaşında hamileydi kardeşime. Onun için tek artısı ben küçük annecik gibi oldum zamanla, nasıl kafası kaldırdı o yaştan sonra valla şimdi düşünüyorum da helal olsun.

Sanırım biraz gerçekten ne istediğime karar vermem lazım çünkü ikisinin arasına çok ara da vermem mümkün olmayacak, art arda gibi olacak biraz ve bir daha dönemezsem bu aradan sonra diye endişeliyim galiba.

Bizim de yaş oldu 34 , kariyer dedik zaman yok dedik zart dedik zurt dedik yapmadık , şimdi de deniyoruz 7-8 ay olacak bakalım... Bu arada eve temizlik için bile birini bulamıyoruz, çocuk olsa bakacak birini nasıl buluruz o da ayrı... neyse uzun lafın kısası kervan yolda duzulur dedik bıraktık bazi seyleri de çok düşünmüyoruz

Caglisko .!.:

Merhabalar,

3,5 yıllık evliyim, eşim sürekli şaka yollu başlayan ama yavaştan ciddileşen şekilde bebek istediğini söylemeye başladı. Hiçbir sorunumuz yok, ben de istiyorum tabi ki bir çocuğumuz olsun ama kariyerimin en başarılı yıllarındayım ve gerçekten önemli bir pozisyonda çalışıyorum şirketim için. Bir yandan da hayatım boyunca hep başarı odaklı oldum, okullarım, iş hayatım vs hep en önceliğimdi, bu ne kadar devam edecek bilmiyorum. Bebişi olan ve kariyeri olan hanımlar, özellikle sorum size: siz bu kararı nasıl aldınız, kariyerinizin hangi döneminde aldınız, ne kadar sürede geri dönebildiniz (gerçek anlamda)? Kafamda pek çok soru var, bir yanda hormonlarım bir yanda rasyonelliğim

Genişletmek için tıkla...

Çocuğa bakacak birisi varsa hemen dönersiniz ama yoksa sorun

Bir noktada anne olmak istiyorsanız bence zamanı gelmiştir. Emin değilseniz bekleyin tabi ki. Benim arkadaş çevrem 30-31-32 yaşlarında anne oldu hep. Ben de 31 yaşında anne oldum. Güzel bir zamanlama idi. Kariyer açısından bir özel sektör çalışanı kadar düşünmem gerekmedi elbette ama almam gereken bir terfi vardı tez yazma, yeterlilik sınavı gibi süreçleri içeren. Onu halletmiştim. Borcumuz yoktu, kafamiz rahattı vs.

Annelikle ilgili beni en çok zorlayan şey eve kapanmak ve kendime vakit ayıramamak oldu. Eve kapandim çünkü pandemi dönemi idi. Normal bir zamanda olsaydı belki o konuda daha rahat olurdum. Ama pandemi olmasa bile akşamları oturup sessizce kitap okuyamamak, bir şeyler izleyememek, konser, tiyatro gibi etkinlikleri askıya almak zorunda kalmak beni çok zorlamıştı. Kaldı ki sürekli gezmeyi seven biri de değilim ama ev içinde kendime vakit ayirabilmek, sabah kalkıp işe gitmek benim için önemli.
Oğlum uykusu çok sıkıntılı olan bir bebekti. Hala da uykuyu sevmez. İlk iki yıldan sonra yavaş yavaş rayına oturdu her şey. Ben işe döndüm, oğlum kreşe başladı. Tabi ki çocuksuz insan rahatlığında değiliz. Bu mümkün değil. Ama daha iyiyiz.

VuslataDair .!.:

Bende tecrubelerimi aktarmak istiyorum 46 yaşındayım ilk gebeliğim 25 yaşındayken oldu sonra 28 yasinda tekrar gebe kaldım derken 3. Kizimi 35 yasinda dunyay getirdim söylemek istediğim şu ki 35 gerçekten bunun için geç bir yaş zaten doktor da 35 e kadar bebek işini halledip bitirmek gerek demişti
Benim hamileliklerim hep kolay geçti çoğu gelgelelim 3. Kizimin büyümesi ilk ikisinden zor oldu desem inanır mısınız oncelikle ablaları akrandi ve bir arkadaşa bile ihtiyaç duymadan büyüyüp gittiler ama ablalariyla arada yaş farkı çok olduğu için bu defa arkadaşlık pek olmadı dolayısıyla yalnız kaldı ev hanımı olmama rağmen sosyalleşmesi açısından kresle erken tanıştı
Sonrasında benimde yaşımın ilerlemesi eski enerjimin kalmayisi sebebiyle inanın çok zorlandım bir anne olarak çocuğumun hakkına girmemek için elimden geleni yaptım Ayrıca kendimi çok zorladım ama ilk 2 kızım da her şey kendiliğinden gelişiyordu asla bu kadar yorulmuyordum uzun lafın kısası yaş çok ama çok önemli

Genişletmek için tıkla...

Çok genç yaşta çocuk doğurmak isteyen doğurmak isteyen doğurabilir tabi ama 35 yaşın annelik için geç bir yaş olduğunu düşünüyorum. Ablam 40 yaşında 2 ay önce ikinci çocuğunu doğurdu. " Annelik hiç bu kadar keyifli gelmemişti" diyor.

Blanc12 .!.:

Çok genç yaşta çocuk doğurmak isteyen doğurmak isteyen doğurabilir tabi ama 35 yaşın annelik için geç bir yaş olduğunu düşünüyorum. Ablam 40 yaşında 2 ay önce ikinci çocuğunu doğurdu. " Annelik hiç bu kadar keyifli gelmemişti" diyor.

Genişletmek için tıkla...

Ben de ilkini 27de ikinciyi 35te doğurdum. İkinci bebeğimi büyütmek daha kolaydı aslında bebeğim kolay değildi uykusuzluk kolik vs. Ama ben daha rahattım o yüzden ablanız haklı bence de

Caglisko .!.:

Yani açıkçası şu an evet ne olursa olsun çok rahatlıkla iş bulabilirim seviyesindeyim, sorun biraz daha sanırım yaptığım iş dolayısıyla biraz hızlı yükselmiş olmam ve dolayısıyla da şirkette bel bağlanan bir konumda olmam. Burdan sonra gitsem ennnn iyi ihtimalle bir şekilde parasal anlamda paralel ama unvansal anlamda muhtemelen geri düşeceğim bir duruma girerim diye korkuyorum, buna hazır mıyım bilmiyorum. Erkek için böyle bir durum söz konusu olmadığı için tabi kolay, istek olarak istiyorum ama aynı zamanda çok hırslı da bi tip olduğum için ne yazık ki, bölünmüş durumdayım biraz belki dedim başarı hikayeleri duyarım da kafam biraz netleşir :)

Genişletmek için tıkla...

İş hayatında karşılaştım üst düzey pozisyonda olup, bebek sahibi olup aynen devam edenleri. Hatta geri döndüğünde pozisyonu yükselenler de oldu. Şirket için önemli biriyseniz en azından 6 ay idare edilir diye düşünüyorum. Sonrasında bebek bakımı için destek alarak devam edersiniz. Mümkünse evden çalışırsınız arada. Kendi dünyamda iş için bebek fikrim/isteğim varsa ben ertelemeyi düşünmezdim. Çok önemli olduğumuz kurumsal şirketlerde ufak bir değişimle bile önemimiz ya da bizim motivasyonumuz değişebiliyor.

Caglisko .!.:

33 yaşıma gireceğim 4 ay kadar sonra. Eşimle yaşıtız, 3,5 yıldır evliyiz ve nazar boncuğu da koyayım ama 1 gün kavgayı geçtim tartışmamız olmadı
Çok şükür her şeyimiz düzgün gitti, tabii ki bu da şansa bala değil ikimiz de gece gündüz çalıştık yeri geldi. Ben ondan bir tık daha hırslı ve başarı odaklıyım sadece.
Kayınvalidemle yakın oturuyoruz 3 dk falan yakınlık, anca ona emanet edebilirim bakıcıya hiç güvenemem kedimi bile evde bırakamayan bir insan olarak. Ama tabii bilemiyorum bakmam falan derse -zannetmiyorum ama hiç de ciddi ciddi konuşmadık bu konuyu- o zaman nanay zaten :)

Genişletmek için tıkla...

Bakıcı bulup, kv gözetimi bence en ideali. Yas alinca zorlaniyor buyukler. Daha bebek yok ortada ama fikrimi paylasmak istedim

joynss .!.:

Bakıcı bulup, kv gözetimi bence en ideali. Yas alinca zorlaniyor buyukler. Daha bebek yok ortada ama fikrimi paylasmak istedim

Genişletmek için tıkla...

Kv öğretmen, biraz ona güveniyorum açıkçası :) kendi annem ben bakmam dedi mesela direkt daha hiiiç evlilik işi bile yokken baştan net çizdi kadın yolunu

joynss .!.:

İş hayatında karşılaştım üst düzey pozisyonda olup, bebek sahibi olup aynen devam edenleri. Hatta geri döndüğünde pozisyonu yükselenler de oldu. Şirket için önemli biriyseniz en azından 6 ay idare edilir diye düşünüyorum. Sonrasında bebek bakımı için destek alarak devam edersiniz. Mümkünse evden çalışırsınız arada. Kendi dünyamda iş için bebek fikrim/isteğim varsa ben ertelemeyi düşünmezdim. Çok önemli olduğumuz kurumsal şirketlerde ufak bir değişimle bile önemimiz ya da bizim motivasyonumuz değişebiliyor.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız, var örnekler tabii ki, benim içinde bulunduğum şirkette de tek bir çocuklu insan var bu arada, inanılmaz zor koşturmacası olan bir işteyim, yurtdışı seyahatim de bol, kimsenin çocuklu olmayışı da bir tesadüf olamaz zira kendime zaman ayırma konusunda bile zorlanıyorum şu an çocuğum olmamasına rağmen. Beni biraz o ürkütüyor sanırım daha ziyade.

31 yaşında özel sektör çalışanıyken çocuk sahibi oldum. 3,5 sene ara verip kendim baktım. Sonra üst düzey yönetici olarak başka bir yerle anlaşarak işe geri döndüm. Yeterli donanımınız varsa kaldığınız yerden hatta daha da üstlerden işe geri dönebiliyorsunuz

Ben mesleğimde 10 yılıma yaklaşmıştım neredeyse çocuk fikrine karar verdiğimde. Artık yorulmuştum ve biraz işe ara vermek istiyordum. İş değiştirmek istiyordum gücüm yoktu. Böyle işten bıktığım zamanlardı. Hadi dedim bir doğum izni beni paklar.
Bizim plan başından beri bakıcılıydı. Ben evdeyken bakıcı ile başladık bana yardımcı oldu ev işlerinde ve bağımsızlaşmamda.
7. Ayımda işe döndüm. Döner dönmez iş değiştirdim. Şu an oğlum 3 yaşına geliyor ikinci çocuk perileri geldi.
Bakıcı’ya güvenemem bana biraz tuhaf geliyor o sebeple. Babaanne/anneanneden daha güvenilir kesinlikle. Yemesi içmesi gün içindeki akışı benim istediğim gibi oldu bakıcı ile. Her gün parka götürdü. Çocuğu olan komşularla sosyalleşti. Oyun gruplarına jimnastiğe götürdü bakıcı oğlumu. Anneme bunları yaptırtamazdım. Muhtemelen ekran bağımlısı olurdu. Etrafta anneannenin baktığı çocuklar gördüğüm kadarıyla bu modda. Annemin bakması gerektiği zamanlarda da annem aşırı yorulup sürekli söylendi kolay bir şey değil. Zaten bu yaşta insanlara yüklenmek de doğru değil.
Önce onun teyidini alın. Bebeği bırakıp işe gitmek psikolojik olarak da yıpratıcı.
Şöyle olabilir babaanne gözetiminde bakıcıya baktırılabilir. Benim içimin en rahat edeceği düzen bu olurdu.

Blanc12 .!.:

Çok genç yaşta çocuk doğurmak isteyen doğurmak isteyen doğurabilir tabi ama 35 yaşın annelik için geç bir yaş olduğunu düşünüyorum. Ablam 40 yaşında 2 ay önce ikinci çocuğunu doğurdu. " Annelik hiç bu kadar keyifli gelmemişti" diyor.

Genişletmek için tıkla...

Bence o biraz ikinci çocuk olması ile alakalı
İlk çocukta biraz evham vs fazla oluyor herşey endiselendiriyor işte ne zaman yurucek ne zaman konusacak
Ikinci çocukta anneliğin keyfi anlaşılıyor herşeyin tadını çıkarıyorsum
ben şuan 38 yaşındayım sanki ilk bebeğim gibi heyecanlıyım