31 yaşındayım, 2 buçuk yıllık evliyim. Mutlu olduğum bir evliliğim var. Ancak bu ara çocuk mevzusu çok aklımı kurcalıyor. Her gördüğü çocuğu seven anaç yapılı o kadınlardan hiç olmadım. Biraz sorumsuz ve üşengeç bir yapım var. Arkamı hep eşim toplar, beni her konuda idare eder. Hiç çocuk demeyen eşim seneye bebeğimiz olursa şunu yapamayız, böyle olur demeye başladı. O bunları söyledikçe korku kaplıyor içimi. Özgürlüğüm kısıtlanacak, şu anda imkanım olan hiçbir şeyi yapamıycam gibi geliyor. Bakımını yeterli yapamayacağım diye korkuyorum. Şımarık zor çocuk olur hep uykusuz kalırım diye endişe ediyorum. Bazen de burada bebekle ilgili şeyleri okuyunca da gözlerim doluyor. Ben bile anlamıyorum hislerimi, neyi istediğimi. Hiç çocuk yapmazsam pişman olurum diye korkuyorum. Öncesinde böyle çocuğa hazır hissetmeyip sonrasında çocuk sahibi olan var mı? Öncesinde ve sonrasında neler hissettiniz?