benim çocuğum yok ama bebekleri az çok bilirim ilk zamanlar böyle sürekli uyanmaları normal fakat henüz alışamadın ama direk bebeğe yoğunlaştığın için sana öyle geliyo çok fazla aşırı derecede süslenmene gerek yok ama en azından üzerindeki kıyafeti değiştir saçlarını tara ve en azından bi ruj sür eşin eve geldiğinde bebek uyumuyosa eşine ver biraz onunla ilgilensin buarada sende güzel bi sofra hazırla her zaman olmasa bile arasıra sofrayı sadece topla makineye dizmekle ya da yıkamakla zaman harcama bırak ertesi sabah yaparsın biraz eşine ilgi göster zamanla herşey düzelir merak etme
canım benim inan ne diceğimi bilemiyorumm ..
tecrübem olsa belki yardımcı olabilirim ama o da yokkii,,
bebek bir evi ev yapan, aile kavramını oluşturan en değerli varlık bence .. aşkınızın en güzel göstergesi ..
onunla yaşamaya alışmak ve onun doğrultusunda hayata yön vermek ise en önemlisidir diye düşünüyorum ..
konunu okurken aslında şaşırmadım desem yalan olur
çevremden duyduğum ve okuduğum kadarıyla bebek doğduktan sonra ilk 1 yıl böyle şeylerin olması muhtemel şeylermiş ..
sen sen ol canım sakın olumsuz düşünme yine eskisi gibi olmaya çalış yine güzel yemekler yap 4 çeşit olmazda 2 çeşit olur önemli olman hazırlaman sonuçta yine güzel güzel eşine sun yemeklerini .. eminimki kendine ayıracak 5 dakikan vardı istersen yaratırsın eşin gelmeden 5 dakika önce git odana üzerini değiştir bir kalem bir ruj birde parfümm ilk adım için yeter .. hatta eşin gelmeden önce kızınıda bi güzel giydir süsle iki şık hatun olarak karşıyalın bakalım o akşam ne olacak 1 sefer olsun dene bakalım ..
takipteeyim konunu canım benimm kızını ve seni çokk öpüyorumm canımm
aynı durumu tam 1 yıl yaşadık,
artık ev arkadaşı gibi olmuştuk, ben zaten insanlıktan çıkmıştım çünkü kızımın en uzun uykusu 45 dk sürüyordu...
sana tiyo veremeyeceğim çünkü biz kızım düzelmeden düzelemedik, ne zaman ki o uyumaya, beslenmeye başladı, biz de yeniden aşık olduk
yani hiçbir şey yapmasan da bu süreç geçecek, mükemmel olmaya çalışma, her şey olduğu kadar olsun, çok strese sokma kendini. her dakikayı değerlendirin eşinle, elini tut, sarıl, uyurken sarıl en azında, ve unutma hepsi geçecek...
Canım bebek olduktan sonra çoğumuz bu dönemlerden geçtik. Hele ilk bebek acemilikte daha zor. Bebeğin düzeni oturduğunda vücudun o rutine alışıyor ben 3 buçuk yıldır uyumuyorum diyebilirim . Çok koyuyodu bana uykusuzluk yorgunluk. Bi süre sonra düzen oturuyor . Gece eşinle birlikte olmak içinde zaman oluyor merak etme. Tek sorum bu konuda eşinin anlayışlı ve yardımcı olmadı. Eğer o konuda eşinden yana problem yoksa diğer herşey düzelicek zamanla. Eğer ilişkide erkek eşini anne olarak görür uzaklaşırsa yeni bebeğin düzenine alışmakda zorluk çekerse dahar zor dönemlerden geçiliyor. Kadın hem bebekle hem evin işleriyle hemde eşinin duygusal yakınlık eksikliğiyle kendini yalnız hissediyor ve anneliğin tadını çıkaramıyoreğer eşinden kaynaklı hissettiğin bir uzaklık yoksa herşey daha hızlı ve kolay düzene girecektir.
Allah analı babalı büyütsün bebeğinizi..
Sizi her öz verili anne gibi bende çok iyi anlıyorum.
Benimde küçük bir bebeğim var hamd olsun,ve Allah tüm isteyenlere nasip eğlesin.
Fakat siz çok dört dörtlük olma yolundasınız,yazdıklarınızı okurken taktir ettim.
Her zorluğa rağmen,hala evinizdeki eski düzeni arıyorsunuz.
Fakat bunu çocuğunuzun düzeni gelmeden yapamazsınız arkadaşım.
Şahsen bende yapamadım,ve kendimi ayrı,evi ayrı saldım.
Bizde bebeğimiz uyusunda dinlenelim modundaydık.Hatta ben o kadar çok yorgundum ki,(doğumun verdiği yorgunluk,temizlik vs değil)
resmen eşimin cebine girmeyi hayal ettim,orada yaşayım bi müddet..imkansız ve komik değil mi?
Bi kaç ay ne temizliğe,ne yemeğe elimi sürdüm..Annem arada geldi,yardım etti ama inanın yapılan temizlik 2 gün gidiyor..gerisi gene bizde.
O yüzden kimseye güvenmeden ben çareyi salmakta buldum..
Eşimle kalplerimiz hep bir,o zor dönemlerdede sevgimiz,aşkımız tam gazdı her zaman olduğu gibi..hediyesi,gülü,makyajı,temizliği ve yemeği...Bu detayları hiç düşünmedik bile..Zaten Allah bize büyük bir hediye nasip etmişti.
Bi müddet dünyada ki her lüks olan şeyi dondurmak zorundasınız..Yani yapabilene helal olsun diyorum elbet..ama benim gibi pili bitenlerdenseniz,buna mecburuz
Bana en basit yemeği bile yapmak çok zor geliyordu ...Fakat son olarak söyleyebilirim ki;
Şimdi 5 tane halıyı yıkamaya gücüm var,ve bebeğim yeni doğandan çıkalı çok fazla olmadı:)
Allah yardımcınız olsun ve sabırlar versin,çok zor doğum sonrası..
zamanla herşey eskı duzenıne dönuyor benım oğlum 1 yasında tabıkı daha hala eskı duzenımıze dönmedik ama buyudukçe uyku düzeni yemek düzeni oluyor çizelgene baktımda artık ek gıdalara başlıyabılırsın tabı emzırmeyıde ıhmal etme ama gunde ıkı öğün çorba yoğurt şeklinde başlayabılırsın karnı doyunca çok sık uyanmaz sızede zaman kalır
ben de 6 aylık iki bebek sahibi olarak ilk 3 ay nasıl zorlu dönemlerden geçtiğimi hatırlamak istemesem de yazayım. ikizlerim prematüre doğdular ne eşimin ne benim annelerimiz hayatta değil kızkardeşlerimiz desen keyilerine dülşkünler doğumdan itibaren hep eşimle ikimizdik yalnızdık. bebeklerimiz prematüre doğduğundan onlara kilo aldırmak için süt olması için insanüstü çaba harcadık. bu 3 ay evde yemek yapamadım vakit olmuyordu doğumdan önce ceylan gibi seke seke seve seve temizlik yapan ben değil evde temizlik yapmaya saçımı taramaya vakit bulamıyordum. eşim 3 saat uykuyla işe gidiyordu akşam geliyordu daha üstünü başını çıkarır çıkarmaz bebeklerden birinin başına geçiyordu. bir de gazlı bebeklerdi benim civcivler. hayatımız resmen bebekleri doyurmak ve kilo aldırmaya endeksli sürüyordu tüm derdimiz bebekleri doyurmaktı :S arada özel şeyler yaşamaya yine de fırsat yaratıyorduk ama tabii özel anların eskiye oranla azaldığı bir gerçekti. 3. ay bittikten sonra bir baktık bebeklerimiz büyüyor kendi kendilerine düzenlerini bile oluşturmuşlar. bir de uyku düzeni oluşturduk böylece birbirimize daha çok vakit ayırmaya başladık. koca bir kışı hiçbir yere gidemeden evde geçirsek de bebişlerimizin sıkıntılı zamanları azaldı keyifli zamanları bize kaldı.
yani az biraz daha sabır bebeğiniz kaç aylık bilmiyorum ama iki bebeğimden de gördüğüm kadarıyla bebekler büyüdükçe kendi düzenlerini oluşturmaya hatta ufak tefek bazı konularda kendilerine yetmeye başlıyorlar.
kızım 3 aylık olana kadar bizde öyleydik
gazlı bi bebekti uyumazdı
eşim gecede çalışıyordu o ara işten gelirdi kızımı alırdı
ben uyurdum kalkardım yatardı sabah 7 ye kadar kızımla otururduk
sonra tekrar eşim bakar ben yatardım
sonra eşim işe giderdi gene aynısını
kızım 3 aylık olduktan herşey düzeldi
artık rahat rahat dışarı çıkmaya alışverişe yemege gitmeye başladık
kızım 13,5 aylık oldu aynı şekile yemek avm halende gezeriz
her bebegin bi dönemi oluyor işte biraz sabır biraz zaman gerek
soru sormuşsun ve yazdıklarınla cevabını vermişsin aslında.. anladığım kadarıyla bebek ev işi yemek herşey senin üzerine.. hal böyleyken nasıl yolunda olabilir ki herşey.. burda senin bi hatan yok bence.. gece gündüz yorulan sensin.. eşin senin yükünü hafifletmeli yardımcı olmalı yükü paylaşmalısınız.. benimde 3 aylık bebeğim var bizde sıkıntılı geçirdik günleri ama güzelliğini de sıkıntısını da birlikte paylaştık. dolayısıyla özel hayatta sorun yaşamadık.. ama eşin hiç bir şekilde sana yardım edemeyecek karakterde yada şartlardaysa bırak temizliği yemeği bi kenara.. gerekirse ev pis olsun gerekirse hazır şeyler yiyin ama aranıza soğukluk girmesine müsade etmeyin çünkü telafisi olmayan kayıplar yaşayabilirsiniz duygusal anlamda..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?