Bebek sahibi olmak için tüm çarelerin tükenmesi

EltDmt

Üye
Kayıtlı Üye
21 Eylül 2022
8
5
Hanımlar, 26 yaşında evlendim 2 yıl çocuk istemedim.28 yaşımda denediğimiz ay hamile kaldım, 9 haftalıkken kalbi durdu. Kürtaj oldum. Sonrasında 3 düşük,1 kimyasal gebelik geçirdim. Artık son çare tüp bebeğe başladık.İlçede yaşadığımız için 3,5 saat uzaklıktaki bir merkeze gidip geldik 1 yıl boyunca.Bilenler bilir çok yorucu ve yıpratıcı bir süreç. Sürecin zorluklarını anlatmayacağım, az çok herkes tahmin ediyordur zaten. Ama tüm o çabaya rağmen sonuç negatif oldu. Paramparça oldum. Hayal kırıklığı, emeklerin boşa gitmesi,çevremdekilere açıklama yapma gereği... İnanın o an neye ağlayacağıma şaşırmıştım. Doktorumuz bir kez de normal yoldan denemeyi önerdi. Soğan kürleri yaptım, çok iyi beslendim herşeye dikkat ettim. Nihayet adet günüm geldi ama adet olmadım içim kıpır kıpır, kasıklarımda batmalar var, hah dedim şimdi artık oldu, bütün belirtileri hissettim. Ama test yapmadım, tam bir hafta geçsin dedim ama belirtilere göre emin gibiydim. Yarın sabah tam bir hafta olacaktı ve test günüydü.Bugünse lekelenmeler başladı bile. Test yapma heyecanını bile yaşayamadan yine yerle bir oldu dünyam. Etrafıma bakıyorum herkes normal çoluk çocuk sahibi, arkadaşlarımın yarısının çocuğu var, yarısı hamile, hep bir bebek muhabbeti bende hep bir eksiklik duygusu... Artık tükendim gerçekten, kalbim o kadar acıyor ki bazen nefes bile alamıyorum. Bununla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Benimle aynı şeyleri yaşayanlar varsa bu durumu nasıl aşabildiniz, nasıl kabullendiniz, yardıma çok ihtiyacım var.
 
5sene önceki ben geldi gözümün önüne. O duygular berbat biliyorum ama kabullenmeniz gereken bi durum yok çünkü Allah hiç beklemediğiniz anda veriyor o mucizeyi gerçekten emin olun.

Şuan 2 çocuğum var ve bazen geçmişe bakınca gülümsüyorum ne günlerdi diye.

Bu forumda da bi arkadaşım var sayısız tüp bebek sayısız aşılama denedi sanırım 7 yıl sonra ikizleri oldu.

Allahtan ümidinizi kesmeyin inanın vakti saati belli. Rabbim gönlünüze göre versin 🤗🙏
 
Hanımlar, 26 yaşında evlendim 2 yıl çocuk istemedim.28 yaşımda denediğimiz ay hamile kaldım, 9 haftalıkken kalbi durdu. Kürtaj oldum. Sonrasında 3 düşük,1 kimyasal gebelik geçirdim. Artık son çare tüp bebeğe başladık.İlçede yaşadığımız için 3,5 saat uzaklıktaki bir merkeze gidip geldik 1 yıl boyunca.Bilenler bilir çok yorucu ve yıpratıcı bir süreç. Sürecin zorluklarını anlatmayacağım, az çok herkes tahmin ediyordur zaten. Ama tüm o çabaya rağmen sonuç negatif oldu. Paramparça oldum. Hayal kırıklığı, emeklerin boşa gitmesi,çevremdekilere açıklama yapma gereği... İnanın o an neye ağlayacağıma şaşırmıştım. Doktorumuz bir kez de normal yoldan denemeyi önerdi. Soğan kürleri yaptım, çok iyi beslendim herşeye dikkat ettim. Nihayet adet günüm geldi ama adet olmadım içim kıpır kıpır, kasıklarımda batmalar var, hah dedim şimdi artık oldu, bütün belirtileri hissettim. Ama test yapmadım, tam bir hafta geçsin dedim ama belirtilere göre emin gibiydim. Yarın sabah tam bir hafta olacaktı ve test günüydü.Bugünse lekelenmeler başladı bile. Test yapma heyecanını bile yaşayamadan yine yerle bir oldu dünyam. Etrafıma bakıyorum herkes normal çoluk çocuk sahibi, arkadaşlarımın yarısının çocuğu var, yarısı hamile, hep bir bebek muhabbeti bende hep bir eksiklik duygusu... Artık tükendim gerçekten, kalbim o kadar acıyor ki bazen nefes bile alamıyorum. Bununla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Benimle aynı şeyleri yaşayanlar varsa bu durumu nasıl aşabildiniz, nasıl kabullendiniz, yardıma çok ihtiyacım var.
Ben 8 defa tüp bebek denedim bir tanesi hariç diğerlerinde 3 tane kimyasal 3 düşük bir sağlıklı doğum yaşadım.
Rabbim nasip etmişse vakti saati gelmişse olacak inşallah bende tüm çareleri sebebleri aramak istedim alternatif tedaviler , modern tıp vs birçok şeyi denedim ama sonuç normal ilaçlı tüp bebek dondurulmus embriyomla doğum yaptım ikiz. 8 sene sonra oldu inşallah sizinde yakındır dualarimda bekleyen isteyen herkes tez vakitte mucizenize kavuşun inşallah.
 
Hanımlar, 26 yaşında evlendim 2 yıl çocuk istemedim.28 yaşımda denediğimiz ay hamile kaldım, 9 haftalıkken kalbi durdu. Kürtaj oldum. Sonrasında 3 düşük,1 kimyasal gebelik geçirdim. Artık son çare tüp bebeğe başladık.İlçede yaşadığımız için 3,5 saat uzaklıktaki bir merkeze gidip geldik 1 yıl boyunca.Bilenler bilir çok yorucu ve yıpratıcı bir süreç. Sürecin zorluklarını anlatmayacağım, az çok herkes tahmin ediyordur zaten. Ama tüm o çabaya rağmen sonuç negatif oldu. Paramparça oldum. Hayal kırıklığı, emeklerin boşa gitmesi,çevremdekilere açıklama yapma gereği... İnanın o an neye ağlayacağıma şaşırmıştım. Doktorumuz bir kez de normal yoldan denemeyi önerdi. Soğan kürleri yaptım, çok iyi beslendim herşeye dikkat ettim. Nihayet adet günüm geldi ama adet olmadım içim kıpır kıpır, kasıklarımda batmalar var, hah dedim şimdi artık oldu, bütün belirtileri hissettim. Ama test yapmadım, tam bir hafta geçsin dedim ama belirtilere göre emin gibiydim. Yarın sabah tam bir hafta olacaktı ve test günüydü.Bugünse lekelenmeler başladı bile. Test yapma heyecanını bile yaşayamadan yine yerle bir oldu dünyam. Etrafıma bakıyorum herkes normal çoluk çocuk sahibi, arkadaşlarımın yarısının çocuğu var, yarısı hamile, hep bir bebek muhabbeti bende hep bir eksiklik duygusu... Artık tükendim gerçekten, kalbim o kadar acıyor ki bazen nefes bile alamıyorum. Bununla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Benimle aynı şeyleri yaşayanlar varsa bu durumu nasıl aşabildiniz, nasıl kabullendiniz, yardıma çok ihtiyacım var

Hanımlar, 26 yaşında evlendim 2 yıl çocuk istemedim.28 yaşımda denediğimiz ay hamile kaldım, 9 haftalıkken kalbi durdu. Kürtaj oldum. Sonrasında 3 düşük,1 kimyasal gebelik geçirdim. Artık son çare tüp bebeğe başladık.İlçede yaşadığımız için 3,5 saat uzaklıktaki bir merkeze gidip geldik 1 yıl boyunca.Bilenler bilir çok yorucu ve yıpratıcı bir süreç. Sürecin zorluklarını anlatmayacağım, az çok herkes tahmin ediyordur zaten. Ama tüm o çabaya rağmen sonuç negatif oldu. Paramparça oldum. Hayal kırıklığı, emeklerin boşa gitmesi,çevremdekilere açıklama yapma gereği... İnanın o an neye ağlayacağıma şaşırmıştım. Doktorumuz bir kez de normal yoldan denemeyi önerdi. Soğan kürleri yaptım, çok iyi beslendim herşeye dikkat ettim. Nihayet adet günüm geldi ama adet olmadım içim kıpır kıpır, kasıklarımda batmalar var, hah dedim şimdi artık oldu, bütün belirtileri hissettim. Ama test yapmadım, tam bir hafta geçsin dedim ama belirtilere göre emin gibiydim. Yarın sabah tam bir hafta olacaktı ve test günüydü.Bugünse lekelenmeler başladı bile. Test yapma heyecanını bile yaşayamadan yine yerle bir oldu dünyam. Etrafıma bakıyorum herkes normal çoluk çocuk sahibi, arkadaşlarımın yarısının çocuğu var, yarısı hamile, hep bir bebek muhabbeti bende hep bir eksiklik duygusu... Artık tükendim gerçekten, kalbim o kadar acıyor ki bazen nefes bile alamıyorum. Bununla nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Benimle aynı şeyleri yaşayanlar varsa bu durumu nasıl aşabildiniz, nasıl kabullendiniz, yardıma çok ihtiyacım var.
Hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız ya resmen kendimi okudum canım bende 26 yaşında evlendim şuan 29 yaşımdayım bende tüp bebek denedim kimyasal ile sonuçlandı bir yıl boyunca git gel hastaneye ve hala daha gidiyorum benimde çok uzak trenle gidiyorum yaptığımız masraflarda çabası maalesef ki tüp bebek hem maddi hemde manevi olarak insanı yıpratıyor ama artık yavaş yavaş kabullendim galiba artık eskisi gibi takmıyorum kafama Allah'ımin dediği olur ne zaman nasip ederse o zaman anne olacağız benimde etrafımda herkes ya çocuklu yada hamile sanki bı ben annelikten yoksun kalmışım gibi ama dediğim gibi Allah en kısa zamanda yüzümüze güler inşallah 🙏🙏🙏
 
5sene önceki ben geldi gözümün önüne. O duygular berbat biliyorum ama kabullenmeniz gereken bi durum yok çünkü Allah hiç beklemediğiniz anda veriyor o mucizeyi gerçekten emin olun.

Şuan 2 çocuğum var ve bazen geçmişe bakınca gülümsüyorum ne günlerdi diye.

Bu forumda da bi arkadaşım var sayısız tüp bebek sayısız aşılama denedi sanırım 7 yıl sonra ikizleri oldu.

Allahtan ümidinizi kesmeyin inanın vakti saati belli. Rabbim gönlünüze göre versin 🤗🙏
Desteğiniz için çok teşekkür ederim Allah bağışlasın inşallah,peki bir şey merak ediyorum belki size saçma gelebilir ama bebeğiniz olduktan, belki biraz zaman geçtikten sonra iyi ki o zaman olmamış beklememin bir sebebi varmış gibi bir düşünceniz oldu mu? Bir de o kadar yıl uğraştıktan sonra sonuç aldığınızda sevinebildiniz mi? Şu an içimde hiç heves kalmamış gibi hissediyorum😔
 
Ben 8 defa tüp bebek denedim bir tanesi hariç diğerlerinde 3 tane kimyasal 3 düşük bir sağlıklı doğum yaşadım.
Rabbim nasip etmişse vakti saati gelmişse olacak inşallah bende tüm çareleri sebebleri aramak istedim alternatif tedaviler , modern tıp vs birçok şeyi denedim ama sonuç normal ilaçlı tüp bebek dondurulmus embriyomla doğum yaptım ikiz. 8 sene sonra oldu inşallah sizinde yakındır dualarimda bekleyen isteyen herkes tez vakitte mucizenize kavuşun inşallah.
Desteğiniz için çok teşekkür ederim,Allah bağışlasın inşallah,benim kalan embriyolarım da kalitesiz olduğu düşüncesiyle atıldı maalesef, elde var sıfır yani😔 başladığımız yere geri döndük.
 
Hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız ya resmen kendimi okudum canım bende 26 yaşında evlendim şuan 29 yaşımdayım bende tüp bebek denedim kimyasal ile sonuçlandı bir yıl boyunca git gel hastaneye ve hala daha gidiyorum benimde çok uzak trenle gidiyorum yaptığımız masraflarda çabası maalesef ki tüp bebek hem maddi hemde manevi olarak insanı yıpratıyor ama artık yavaş yavaş kabullendim galiba artık eskisi gibi takmıyorum kafama Allah'ımin dediği olur ne zaman nasip ederse o zaman anne olacağız benimde etrafımda herkes ya çocuklu yada hamile sanki bı ben annelikten yoksun kalmışım gibi ama dediğim gibi Allah en kısa zamanda yüzümüze güler inşallah 🙏🙏🙏
Gerçekten çok zor bi süreçmiş, insan bir de neden ben diyor hep. Etrafımdaki arkadaşlarım hep bebek düşünmeye başladıkları an hamile kaldı, bir de arkadaş grubu gibi olunca bütün görüşmelerin konusu bu. Belli etmemeye çalışıyorum ama o kadar zor ki normal olmak. Bugün yeni doğum yapan arkadaşın bebek görmesi için takım almaya çıkmam lazım.Kendimi çok suçluyorum ama bazen kıskançlık duygusu yaşıyorum. Çoğu zaman da öfke. İnanın bu süreç imanımı bile bir miktar zayıflatmış olabilir. Unutulmuşum gibi hissediyorum 😔
 
Gerçekten çok zor bi süreçmiş, insan bir de neden ben diyor hep. Etrafımdaki arkadaşlarım hep bebek düşünmeye başladıkları an hamile kaldı, bir de arkadaş grubu gibi olunca bütün görüşmelerin konusu bu. Belli etmemeye çalışıyorum ama o kadar zor ki normal olmak. Bugün yeni doğum yapan arkadaşın bebek görmesi için takım almaya çıkmam lazım.Kendimi çok suçluyorum ama bazen kıskançlık duygusu yaşıyorum. Çoğu zaman da öfke. İnanın bu süreç imanımı bile bir miktar zayıflatmış olabilir. Unutulmuşum gibi hissediyorum 😔
Ne diyim canım ya kelin ilacı olsa başına calarmis arkadaşım 3.denemesini yaptı tüp bebekte tutmuş galina test yapmış evde bana attı ne kdr sevindim yarın kan vericekmis valla onun adına sevindim yalan yok çünkü oda yıllardir uğraşıyor yazık günah iyki tutmuş yoksa baya kötü olurdu ama kendim icn tabiki üzüldüm Allah yar ve yardimcimiz olur inşallah. 🤲
 
Desteğiniz için çok teşekkür ederim Allah bağışlasın inşallah,peki bir şey merak ediyorum belki size saçma gelebilir ama bebeğiniz olduktan, belki biraz zaman geçtikten sonra iyi ki o zaman olmamış beklememin bir sebebi varmış gibi bir düşünceniz oldu mu? Bir de o kadar yıl uğraştıktan sonra sonuç aldığınızda sevinebildiniz mi? Şu an içimde hiç heves kalmamış gibi hissediyorum😔
Bu duyguyu bende hissediyorum herşey vaktinde güzel diyorum. 5.5 yıl evlilik 4 yıla yakın özlem uğraş. Transferin 7. Günü belirti yok olmamış gibi hissediyorum. 2 opu geçirdim 3.ye gücüm yok ama vakitte yok çünkü yaşım ileri. Tanıdığım kuzen çevre 2.ler doğdu. Neler yaşadığımı uzunca konu açıp anlattım burda. Seni anlamaktan öte seninle aynı duyguları yaşıyorum. Kendiliğinden olan gebeliklerin olmuş bu bile olumlu birşey. Çünkü ben onu da 1 kimyasal dışında çok bekledim göremedim. Yani normal olma ihtimali de var her zaman senin için. Tek dayanağım bunun bir imtihan olduğuna iman etmek ve mükafatını Allah tan beklemek. Yoksa insan başka teselli bulamıyor. Sana üzülme demiyorum ama sakın isyan etme neden ben deme ve tekrar tekrar çabala.
 
Gerçekten çok zor bi süreçmiş, insan bir de neden ben diyor hep. Etrafımdaki arkadaşlarım hep bebek düşünmeye başladıkları an hamile kaldı, bir de arkadaş grubu gibi olunca bütün görüşmelerin konusu bu. Belli etmemeye çalışıyorum ama o kadar zor ki normal olmak. Bugün yeni doğum yapan arkadaşın bebek görmesi için takım almaya çıkmam lazım.Kendimi çok suçluyorum ama bazen kıskançlık duygusu yaşıyorum. Çoğu zaman da öfke. İnanın bu süreç imanımı bile bir miktar zayıflatmış olabilir. Unutulmuşum gibi hissediyorum 😔
Bu yanlış bir düşünce bunun için tövbe istiğfar et. Çünkü Allah karanlıkta bir karıncayı unutmuyor seni unutacak?! Bu Allah ın en sevdiği peygamberlerinin de başına gelmiş onları düşün. Zekeriya a.s dua etmiş kaç yaşında artık mucize olarak Yahya a.s ile müjdeleniyor. Sare annemiz var aynı şekilde bunları oku araştır kendine teselli yap. Allah ın dostlarına geliyor onları unutmuş demek mi? Yoksa bir hikmeti mi var böyle olmasının? Toplumda yaşadığın duyguların ağrılarını yaşayan hisseden biri olarak söylüyorum bunları. Heves heyacan kalmıyor öyle olunca da sürekli bir endişe ile mutlu olamıyorsun. Ama şükretmelisin yaşın daha genç. Senin yaşında olsam bu kadar takıp üzülmeyeceğim belki ben. Allah en hayırlısını kolayca versin hepimize.
 
3 yıl oldu neler yaşadım bir ben bir Allah bilir gerçekten çok zor kabullenmesi yeniden denemesi acaba bu ay oldu mu diye merak edip her ay o adeti görüp yerle bir olması ne demek çok iyi bilirim negatif aşılama histeroskopi ardından doğal yolla oluşan dış gebelik ve şimdi nerdeyse 6 ay oldu yeniden hamile kalamadim artık inancımı kaybediyorum yazın tekrar aşılama yaptırmak istiyorum. Bazen de hiçbir şey istemiyorum çok yorgunum herkesin patır patır bir ikiyi doğurması beni inanılmaz yetersiz hissettiriyor hep bı eksiklik hep bı umutsuzluk artık bebeğimin olması asla elde edemeyeceğim ulaşamayacağım bir şey gibi geliyor ben üstesinden gelemedim her ay düzenli olarak ağlıyorum :KK43:
 
“Nasıl hamile kaldım” buyrun okuyun
Diye bir yazım var. Orayı okuyun hepinize faydası olabilir.
 
Gerçekten çok zor bi süreçmiş, insan bir de neden ben diyor hep. Etrafımdaki arkadaşlarım hep bebek düşünmeye başladıkları an hamile kaldı, bir de arkadaş grubu gibi olunca bütün görüşmelerin konusu bu. Belli etmemeye çalışıyorum ama o kadar zor ki normal olmak. Bugün yeni doğum yapan arkadaşın bebek görmesi için takım almaya çıkmam lazım.Kendimi çok suçluyorum ama bazen kıskançlık duygusu yaşıyorum. Çoğu zaman da öfke. İnanın bu süreç imanımı bile bir miktar zayıflatmış olabilir. Unutulmuşum gibi hissediyorum 😔
Bu konuda böyle yaklaşırsan Allah nasıl verebılır sana verırsede en büyük ımtıhanın olmaz mı ? Böyle hiç düşünmedın mı bu arada ağlamak ağlamayı getirir biraz rahat ol ve anne olmuş adaylardan da dua al hamılelerden dua al onların duaları tutar çünkü bellıkı Allahın merhametını kazanmışlar Allah ta vermiş onlara sen hamilelikten önce lütfen biraz kendini keşfet imanını tart bu konuda sınanıyor olabilirdin belki tövbe bile gerekir kıskanç haset insan hep eksik kalır bu kafada olma kendını ruhunu iyileştır kendıne bol bol dua et anne olamayan kullara da dua et kendini değiştir bu düşüncelerle olursan sınanmaların ağır olabılır Allah yardımcın olsun
 
3 yıl oldu neler yaşadım bir ben bir Allah bilir gerçekten çok zor kabullenmesi yeniden denemesi acaba bu ay oldu mu diye merak edip her ay o adeti görüp yerle bir olması ne demek çok iyi bilirim negatif aşılama histeroskopi ardından doğal yolla oluşan dış gebelik ve şimdi nerdeyse 6 ay oldu yeniden hamile kalamadim artık inancımı kaybediyorum yazın tekrar aşılama yaptırmak istiyorum. Bazen de hiçbir şey istemiyorum çok yorgunum herkesin patır patır bir ikiyi doğurması beni inanılmaz yetersiz hissettiriyor hep bı eksiklik hep bı umutsuzluk artık bebeğimin olması asla elde edemeyeceğim ulaşamayacağım bir şey gibi geliyor ben üstesinden gelemedim her ay düzenli olarak ağlıyorum :KK43:
Ağlamak ağlamayı getırır sen aynı sekılde devam ettıgın sürece bu döngü değişmeyecek bunu unutma değişmek için birilerınden yardım almalısın dr ya da eş yada bir büyüğünden bence stresi bıkere bırakacaksın onunla başa cıkacaksın kendını meşgul edeceksin bırseylerle bu kadar karamsar bırı karşında olsa sen onun çocuğu olmak istermıydın ? Lütfen bedenını ve ruhunu iyileştir kendine iyi gelmeye çalış ki sonra evladına da iyi gelesin inşallah Allah yardımcın olsun
 
Bu arkadaşın yazısınıda okuyun lütfen
 

Eklentiler

  • IMG_0780.png
    IMG_0780.png
    219,5 KB · Görüntüleme: 54
X