Bebek ziyaretine gidecek gücüm yok 😢

Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Geçmiş olsun. Başınız sağolsun. Çok üzüldüm size. Düşünceleriniz karışmış. Toparlar kendini gidersin. Allah sana da nasip etsin en kısa zamanda :dua:
 
Eşiniz abartmış. Ağır bir grip geçiriyor olabilrisniz. Görmek zorudnadeğilsiniz. Niyetiniz kötü değil. Hisleriniz haklı bence.
 
Uzman yardımı almalı mıyım sizce ? Ben bunu yakınlarımla paylaşamam.Gerçekten fesat bir insan değilim, çoğu zaman kendimden çok karşımdakini düşünen biriyim eminim ki birine anlatsam fesat diyecek bana çünkü etrafımda bebeğini kaybeden kimse hiç olmadı.İçimi döksem anlayacak kimsem yok kıskanıyor, fesat Allah alır işte öyle diyivereceklermiş gibi geliyor.Ben bu duyguyu istemiyorum zaten başkasının mutluluğu kendime dönüp baktığımda hüzün olsun istemiyorum herkes mutlu olsun istiyorum
Seninle aynı duyguları yaşadım. Eltim benden sonra evlendi hemen çocuğu oldu ama ailede benim yanımda bu konu hiç konuşulmadı üzülürüm diye... Bende bu süre zarfında hiç görüşmedim çünkü çok üzülüyordum hayırlı olsun derken bile sesim titredi... Hastaneye gittim ama ne duygularla içimde yaşadım hepsini hiç belli etmedim... Arkadaşların çok düşüncesiz, senin yaşadığın duygular normal... Rabbim en kısa zamanda sağlıklı ve hayırlı evlatlar nasip etsin inşallah...
 
Üzüntüden böyle hissediyorsun , bence hemen gitmek zorunda değilsiniz zaten. Eşin hediyeyi seçsin alsın kendini biraz daha iyi hissettiğinde beraber uğrayın. Yani ne bileyim insanlar da düşüncesiz, karşıdaki yeni bebeğini kaybetmiş beşik montajına çağırıyorsun. Benim yakınımın bebeği olmuyordu onun yanında hamilelik konuşmazdık , benim çocuğumu hiç öyle abartılı şekilde sevmezlerdi o varken.
 
evliliğimde 7. yılı devirdik çok şükür, gel gör ki bir kere bile hamile kalamadım. bu 7 yılda birçok hamilelik, doğum haberi aldım, aldık, en yakınımızdan en uzaklarımıza kadar. hepsine o kadar çok sevindim ki, neden? çünkü her hamilelik haberi bana da umut oluyordu, anlatabildim mi.. eşinizin en yakın arkadaşıymış üzüntüsü kadar, sevinçleri de paylaşılmalı.. tutum ve davranışınızı yanlış buluyorum daha doğrusu çok yanlış düşünüyorsunuz. hem kendinize hem eşinize hemde arkadaşlığınıza haksızlık bu.
Hamile kalamamak başka da kadının bebeği ölmüş beşik montajına kocasını çağırıyorlar normal mi yani bu ? Ben de bir süre bebek sahibi olamadım ama bebek kaybetmek başka bir şey. 9 ay kaybetme korkusuyla yaşamış biri olarak söylüyorum ki bebek sahibi olamamak ile karnında kaybetmek çok başka
 
Canim insanlar gencecik yaşta evlatlarini vatan topragii icin sehit verip topraga koyuyorlar.Herkes senin gibi dusunse hayal edebiliyomusun nasil olurdu dunya.Kesinlikle acini kucumsemiyorum ama guclu olmalisin.Her serde bir hayir her hayirda bir ser vardir.Allah verdi allah aldi diye dusun lutfen.Bebegin belki sağlıksız bir bebekti ve sonlandi.Yasinin kucuk oldugunu dusunerek onundeki zamanlarda sağlıklı busuru evlatlarin olur insallah.Lutfen kendinide esinide daha fazla yıpratma guclu ol ve dua et...saglicakla...
 
Her duyguyu böyle uçlarda mı yaşarsınız? Her şeyde hüngür hüngür ağlamalar falan. Eşiniz için hiç kolay değil böyle biriyle yaşamak..

Ne olmuş bebek odası için yardım ettiyse? Erkekler kadınlar kadar abartmaz yaşananları..

Her 3 ilk gebelikten 1 i sonlanır. Bunu bana doktor söylemişti yüzüme karşı duygusuzca "yarın sabah gel alalım" derken. Kürtaja oraya gitmedim mesela..

Benim de ilk gebeliğim sağlıksız olduğu için gelişmedi ve kürtajla sonlandı. Eşimin yanında ağladığım tek an anestezinin etkisindeyken ameliyathaneden çıkarken ağladığım andır. Şimdi bir çocuğum var..

Herşeyin yeri ve zamanı var. Allah en hayırlı zamanı biliyor deyip geçmeniz lazım. Keşke biraz arabesklikten sıyrılıp bu şekilde baksanız..
 
Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin

Bnm bebeğim 8 aylıkken karnımda öldü. Ben 40liyken halamın pislik kızı benimle olmayacak şeyler yüzünden kavga etti acımı umursamadı. Onun hamile olduğunu duyunca Allahım ettiğini bulsun! dedim. 2 hamileliğinde de kalbi durdu bebeklerinin.
Bana değil kendisine yaptı yapacağını.. Sizde lütfen İçinizi temiz tutun. Tedavinizi olun. Kimse çocuğuyla kimseye nispet yapmaz... Yapıyorsa da er yada geç çıkar karşısına. Ama şunuda söyleyim ben bebeğim ölünce yeğenimi bağrıma bastım onunla ilgilenmek bana cok iyi gelirdi terapi gibi.. Belki onlarda yenidogan bir bebekle ilgilenecek olmanın sizede iyi geleceğini düşünüyorlardir...
 
Yaşadığınız şey kıskançlık değilde kendini yetersiz görme olabilir mi? Sanki herkes doguracakta bir tek siz beceremeyecekmis gibi mi hissediyorsunuz? Rabbim kara toprağa attığın tohum bile yeşeriyor ben neden çorak kaldım mı diye düşünüyorsunuz? Ben kıskandığına inanmıyorum. Benim başımdan da geçti 2 düşük.
 
Birincisi arkadaşınızın yaptığı çok düşüncesizce. Daha yeni bebeğini kaybetmiş birine, beşik monte ettirmek aşmış bir durum. Ama kötü niyetli olduklarını zannetmiyorum. Düşüncesizler işte.

ikincisi, şu anda hassas bir psikolojidesiniz. Neye alınacağınız belli olmaz, o yüzden kendinizi çok ciddiye almamanızı öneririm :)

şu anda sizi hep dahil ettiklerinden Şikayetçisiniz ama tam tersi durumda yine alınırdınız. Mesela Sizi hiç çağırmasalardı, yanınızda hiç konuşmasalardı, ya da iki de bir Allah sana da versin deselerdi gibi...

Üçüncüsü sizi anlıyorum, yaşadığınız anormal değil, çok doğal. Benim bir oğlum var ama yıllardır tedavi gördüğüm halde ikinci çocuğum olmuyor. Ben de çok sevinirken arkadaşlarıma, kimseye belli etmediğim bir burukluk oluyor içimde. Üzülüyorum yani ama kendi içimden bile devamlı maşallah diyorum nazar değmesin diye.

dördüncüsü, biraz fazla abartıyorsunuz durumunuzu. Bu kadar abartmamayı deneyin. Bir bebeğiniz olmuş, kaybetmişsiniz. Gebeliklerin özellikle ilk haftalarında düşükler çok olağandır. Şükredin doğal bir şekilde hamile kalabiliyorsunuz.

Ben 6 senedir uğraştığım ve tüp bebek tedavisiyle olan bebeğimde düşük yaptım. üzülmeyeyim, yine olur da diyemiyorum, çünkü olmuyor. Hiç çocuksuz yıllarca bekleyenler, tedavi sonucu olup da kaybedenler var.

evet, bir acınız var ama bunu çok abartıyorsunuz. Biraz kendinize zaman tanıyın, biraz zihniniz ve bedeniniz rahatlasın. Ondan sonra gerekli tedaviyi olur, yine bebek düşünürsünüz. Yani düşük yapsanız da şükredin ki, bebeğiniz oluyor.

arkadaşınızın bebeğine de gidin. Hiç de üzülmeyin. Sevinin onlar için, bebeklerini sevin. İleride sizin de olunca onlar sa sizinkini severler.

emin olun, milletin düşüncesizce de olsa sizinle Konuşması, konuşmamasından iyidir. Benim bir birkaç senedir tedavi gördüğümü bilen arkadaşlarım beni mevlütlerine çağırmadılar, gittiğimde bebeklerini göstermemeye çalıştılar, İçeride ağlayan bebeği uyuyor dediler, ben de gittiğimde bebekle yine hiç ilgilenmedim ki nazarı değdi demesinler.


şükredin, abartmayın. Sizin durumlarınızı ve fazlasını yaşamış biri olarak, durumunuz hiç de acınası ya da çok kötü değil.

eat, pray and love şimdiki mottonuz olsun. Bebeğiniz olduğunda da Allah güle güle büyütmeyi nasip etsin.
 
Yaşadım biliyorum.
Kıskançlık değil o.
Neden ben diyosun.
Merak etme ben üst üste iki defa yaşadım.
Ben doğurana kadar bütün arkadaşlarım 2.yi yaptılar.
İsyanlar ağlamalar gırlaydı.
Ama sabır.
Seninde olacak vakti geldiğinde.
 
Acınız çok taze, böyle hissetmeniz de çok normal. Yas sürecindesiniz siz daha. Herkes acısını farklı yaşar. Kıskanabilirsiniz de, nefret de hissedebilirsiniz. İnsanız ve hislerden oluşuyoruz. Zaten zamanı geldiğinde siz gidip görmek istersiniz. Kimse sizden ve acınızdan önemli değil şu an.
 
Ben bebek isterken kuzenimin bebeği olmuştu. Onda bazı problemler olduğu için onun adına sevinmekle beraber, içimde bir burukluk oluştu ister istemez. Hatta bebek diye delirdiğim zamanlarda beni arayıp bebeğinin sesini dinletirdi. Yani niyet çok önemli. O psikolojideyken biz çok hassas düşünüyoruz ama onlar düşünmüyor ne yapacaksınız.

Aşırı batıl bişey anlatıcam. Sonra bebeği görmeye gittim. Yengem dedi ki, yeni doğan bebeğin avucunu aç Dilek dileyip avucunu öpünce dileğin kesin gerçekleşirmiş. Ya ben bunu nasıl yaptım😄 evet tabi ki yaptım. 6 ay sonra hamile kalınca, annesi torunundan bildi bunu. Yani kendime ne desem boş..

bence görmeye gitmelisiniz, sandığınız kadar kötü geçmeyecek. Gitmezseniz Kıskanıyormuşsunuz gibi olur. Az oturur dönersiniz. Allah size de yakın zamanda nurtopu gibi bir bebek verir inşallah.
 
bebeklerını kaybetmıs bır ınsana gel bebegımızın besıgını kur denır mı bu bıldıgınız terbıyesızlık
arkadassanız bu arkadaslık ıkı taraflı

sımdı allah var durust olayım ben cocuk ısteyen bekleme surecınde olanların habıre hamıle gorunce yenı bebek gorunce histerık krızlerıne gırmesını abartılı bulurum . kımsenın sucu yok herkesın ıstedıgı seye sahıp olması ıcın bır zamanı var cunku . ama tutup da yenı bebegını kaybetmıs bırıne besık monte ettırenıde cok terbıyesız bulurum. ınsan dusunur öküz degılse tabı. sıze karsı ıyı arkadas olduklarını dusunmuyorum . bu konuda sızın ıyı nıyetınızı hıssettım genelde bebek bekleyen bazı konularda kıskanclıklar vardı ama sızınkı tamamen haklı gecerlı ben samımıyetınızı hıssettım ve o arkadas dedıklerınıze burdan sinir oldum

ben olsam arar hayırlı olsun der gecerım o sıze gecmıs olsuna eve geldı mı arkadassanız kotu gununuzde yanınızda olmalı havanız degıssın dıye eglencelı sohbete davet etmelı yapmadıysa sızde yapmayın arkadaslıklar karsılıklıdır
Atalarımız ne güzel demiş değil mi
"Sofrayı aça kurdurma,yatağı uykusuza serdirme" atasözüyle?
Çocukken öğrenmiştim,kulağıma küpe oldu adeta.
Çocugu olmayan arkadaşlarımın yanına çocugumu alarak bile gitmedim,amaan anneme bıraktım sizle rahat konuşabilmek için dedim.
Biraz ince düşünmek lazım.
 
yani hormonlardan dolayı hassassınız kaybınız var evet ama bu dünyada sahip olduklarımızda olamadıklarımızda imtihan belki böyle bakarsanız daha kolay atlatırsınız süreci
Allah hayırlı zamanda hayırlısıyla size de nasip etsin
 
Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Sızı o kadar çok ıyı anlıyorum ki..
Ben ıkı bebegımı kaybettım bırı 19 hafta dıgerı 10 hafta ve yıne hamıleyım allah nasıp ederse.
Ilk bebegımı kaybettıgımde aynı ay hamıle kaldıgım arkadasım doğum yaptı, kuzenım doğum yaptı.
Acım daha cok tazeydi ve gıtmezsem bununla basa çıkmam dıye üzerine gıdıp hayırlı olsuna gıttım.gıttım gıttımde bırde bana sorun.
Gıtmeden 2 gün önce evde aglamaya başladım.oraya gıttım sıktım sıktım kendımı ama en sonunda evden aglayarak çıkmak zorunda kaldım.
Sonra karar aldım kımse benim sağlığımdan onemlı degıl varsın bunalımda desınler kıskanc desınler cok abartıyor desınler ama yasadıgım acıyı ben bılırım.hamıle olmama ragmen hala hamıle ve bebek görmeye dayanamıyorum.kıskandıgımdan degıl toprağa koyduğum bebegımı koklayamadıgımdan.
Bu acı tarıfsız.yasamayan yorum yapmasın lütfen.

Allah sağlıklı bır hamılelık yasamamızı nasıp etsın canım ınsallah bızde alırız yavrularımızı kucağımıza.🙏senın ıcın dua edecegım
 
Back
X