- 4 Ağustos 2017
- 2.796
- 10.034
- 208
- 27
- Konu Sahibi dilaradiyebirii
-
- #21
Tek kelime ile görgüsüzler.
Git bişey olmaz.Söyledim bu böyle olmuyor biz gidelim biraz dedim sesini çıkarmadı
Susmadım alttan da almadım sadece benim ailem çok sık gelip gider annem hamileliğimin yarısında bizim evdeydi . Aynı şekilde eşimin ailesine de saygı duyduğumu göstermem lazımdı eşime . Tamam ben ve kişisel haklarım biliyorum en hassas dönemimde burda olmamaları lazım onu da biliyorum ama eşime insan ayırdığım gibi bir algı kurmak istemedim üstelik çok özlüyor ailesini .Haksız olduğun nokta her şeye susup alttan alman. Gelmeyecekler, kayınpeder akıl etmiyosa suratına söyleyeceksin, kırılan kırılsın küsen küssün. Kocan da çok özlediyse anasının memesine dönsün
Annemler kardeşimle uğraşıyordu yoksa çoktan giderdim kardeşim kaza geçirmişti .Ben olsam doğumdan sonra annemlere tasinirdim. Bu ne cümbür cemaaat düğün gibi doğum yapan birinin her an enfeksiyona açık yenidoganin yanına gidilir mi? Düşüncesiz aile ve eş. Aynı tavrı bende takinirdim .
Ee şimdi daha mı iyi oldu, gördü mü senin duruşunuSusmadım alttan da almadım sadece benim ailem çok sık gelip gider annem hamileliğimin yarısında bizim evdeydi . Aynı şekilde eşimin ailesine de saygı duyduğumu göstermem lazımdı eşime . Tamam ben ve kişisel haklarım biliyorum en hassas dönemimde burda olmamaları lazım onu da biliyorum ama eşime insan ayırdığım gibi bir algı kurmak istemedim üstelik çok özlüyor ailesini .
Valla bu kadar yorumu okuduktan sonra aradım annemleri abim almaya geldi sabah . Eşim yine işte biz hala yoldayız gidiyoruz. Dün gece tekrar söyledim ben anneme gideceğim düşünüp toparlanmam lazım dedim sen bilirsin dedi döndü yattı . Bilmiyor şu an gittiğimizi. Muhtemelen gidemem ya da blöf yapıyorum sanıyordu. Bakalım nolucak bizi evde göremeyince. Kıyafetlerimin çoğunu aldım dolabı açtığında bi miktar panik olur diye düşünüyorumValla cok sabirlisiniz. Sizin yeriniz de olsam 14 gün max dayanırım bu şekilde.
Annenize gidin..ama gitmeden bir konuşma yapın. Empati yapmasını sağlayın. Annen sağlıklı olsaydı ve sadece annen kalsaydı bu kadar kalması problem olmayabilirdi.
Ama kime sorarsan sor hamileliğin son zamanları ve lohusalik dönemi zordur. Bana yardım edilmesi gereken zamanda( yardım etmek zorunlu değil tabi) köstek oldular. Ben bu şekilde iyi bile durdum. Sen bunun üzerine bana trip atıyorsan, beraber olmamızın bir anlami kalmadı ben de. Geri döndüğümde eski günlerimize dönmek istiyorum.
Yani insanlar bir seylerlere tepki verebilir ama abartmamali.
Haklıyken haksız duruma düşürmüşler sizi..
Canım hıc takma ya eşın senı sessızlıgı ıle bastırmaya pısman etmeye calısıyorsa sende ona göre davran kendını suçlu gıbı hıssetme . Çünkü suçlu degılsın . 40 günden sonra benımde annem gelmek ıstıyor demen bana göre asla sorun degıl . Onların evladıysa senınde annenin evladı torunu . Zaten bunu kendılerının dusunmesı lazım . Lohusa donemınde yaptıklarına bak . Eşın bıraz empatı yapsın bakalım onların akrabalarının doluştuğu kuşu sayısı kadar Senın akraban gelse o kadar yatılı kalsa ne hısseder .biz eşimin işi gereği memleketten uzağız bir süredir . Eşimin ailesi çok kalabalık 6 kardeşler ve eltilerim nerdeyse kaynanamın ağzına düşecek. Köyde yaşıyorlar ilçe merkezinde evleri var maddi durumları da iyi ama nedense bi kıç kıça yaşama merakı var bunlarda . Sanki kayınvalideyi biri kaçıracakmış gibi cuma akşamı okuldan çıkana çocukları kaptıkları gibi kendilerini köye atıyorlar elti kişileri . Orda da bi iş yapma yarışı bi yaranma çabaları çözemedim gitti . Neyse hepsi gözünün önünde tabi kaynana ve kayınpederin ama eşim uzakta . Haliyle eşime bi düşkünlükleri var bunların. Evlendiğimizden beri her ay biz geleceğiz muhabbeti var ama bir şekilde gelemiyorlar . Hamileliğimi bir süre sakladık 12. Haftada cinsiyetle beraber öğrendiler haliyle bi dargınlık durumu oldu . Eşim de aramadı onlar da aramadı . Bayramda da gidemedik sadece telefonla eşimle görüştüler buz gibi bir konuşma oldu kapandı. Neyse 34-35 haftalıkken durduk yere abisi aradı . Annemle babam gelmek istiyor hep seni anıyorlar dedi eşime . Üstelik doğumdan sonra da kalacaklarmış kayınvalide bebeğe bakarmış sanki benim annem yokmuş gibi.Ben asla istemedim zaten kendimi zor taşıyorum dakika başı tuvalete gidiyorum terliyorum sürekli duş alıyorum eşim vardiyalı çalışıyor ben kayınpederle nasıl yaşayayım? Ama eşim aylar sonra ailesiyle ilgili böyle bi durum yaşanınca çok mutlu oldu yaşama sevinci geldi resmen adamın . Gelmesinler diyemedim ama bişey olsa da gelmeseler diye bekliyorum tabi . Nasıl içten dua ettiysem kayınvalidem büyük eltimin evinde merdiven boşluğuna düşmüş. Bir hafta kadar hastanede yattı sağ bacağı kırılmış. Gelmezler diye ümit ettim tabi ama o vaziyette gelmeye karar vermişler. Yatarak bakarmış bebeğe ben dinlenirmişim . Eltimi aradım . Dedim böyle böyle eşim vardiyalı kayınvalidem de ayağa kalkamıyor kayınpederle ben napiyim evde tek başıma . Gücendirmek de istemiyorum dedim sen usulünce söylesen gitmeyin desen falan dedim merak etme ben halledicem dedi. Üç dört gün ses çıkmadı bi akşam eşim eve geldi bi dünya şey almış . Benim de gebelik şekerim var şaşırdım o kadar lokum şeker et görünce falan . Dedi babamlar geliyor. Beynimden vurulmuşa döndüm . Arkadaşlar aradığım eltim iki küçük çocuğu büyük eltimin üniversiteli kızı kayınvalide kayınpeder ma aile toplanıp gelmişler. Neymiş eltim bana destek olmak için yalnız kalmak zorunda kalmayayım kayınpederle diye gelmiş esil de ( eltinin kızı) temizliğe ev işlerine yardım edecekmiş.
Bebeğim 40 günlük olana kadar bu insanlarla yaşadım sıfır şaka . Kırk uçunca gidicez demişlerdi 43 günlük olduk ne giden var ne toplanan .sadece esil ve eltim gitmişti. Her gün eşimle birbirimize giriyorduk çocuğun başında . Emzirmek için bile dikişli halimde salondan kalkıp yatak odasına gidip salona geri döndüm kayınpederim gamsızın teki almış eline bi telefon sabah akşam tiktok . Bi çarşıya pazara da mı gitmezsin mübarek. Kayınvalidem günlerce yerinden kalkmadı. Günlerce duş bile almadı ve çocuğuma dokundu gerçekten travma ya . Eltimle eşim kalk seni biz banyoya götürürüz diyor esil yıkarım ben seni babanne diyor. Hemen ağrısı tutuyor yok belim yok bacağım leş gibi günlerce takıldı evimde böyle. Eltinin çocukları her boşlukta bebeğin beşiğinin başında .Artık canıma tak etti eşime güzellikle söyle gönder dememe rağmen ağzını açmadı. Ben de eşimin işe gittiği bir akşam annemler de gelmek istiyor kalmak istiyor ama yer sorunu var biliyorsunuz dedim kayınvalideye . Sabah eşim vardiyadan geldi uyudu uyandı gezmeye götürdü bizi . Kayınvalide kayınpeder gelmedi . Eve bir döndük ikisi de yok . Ortanca kaynı çağırmışlar gitmişler . Güya gelin bizi kovdu . Eşim aradı arkalarından falan gitti ama afyona varmışlar biz eve gidene kadar. Eşim eve döndü buz gibi birbirimize baktık ve o gün bugündür aramızda bir soğukluk var. Anlatıyorum kendimi dinlemiyor bu konuyu kapatalım diyor konuşmuyor. Normal günlük işlerden bebekten konuşuyoruz ama eski iletişimimiz yok eşimle . Dün annemlere gitmek istiyoruz bir süre dedim gitmeyin etmeyin demedi hiç
Şimdi size soruyorum benim ne tür bir yol izlemem lazım? Eşim dünyanın en anlayışlı insanıydı hamilelik boyunca evi bile hep o temizledi. Neden böyle oldu nasıl bu duruma geldi bilmiyorum konuşmuyor bebeği sevip yatıyor zaten ayda bir hafta geceleri evde gece çalıştığında da gündüz gelip geceye kadar uyuyor . Moralim çok bozuk yanlış bişey yaptığımı da düşünmüyorum ama kendimi ifade edemiyorum
Çok da uzatma annen de kalmayı canım . Eşın arar yazar yada gelırse cevap ver . Güzelce konuşun anlaşın ama tabı bu konuda hala senı suçlu görmeyecekse . Lıhusalıktan yenı çıktın esınle bırbırınıze zaman ayıramadınız süre daha da uzamasın . Insallah burda en kısa sürede herseyın duzeldıgı haberını verırsın bızeValla bu kadar yorumu okuduktan sonra aradım annemleri abim almaya geldi sabah . Eşim yine işte biz hala yoldayız gidiyoruz. Dün gece tekrar söyledim ben anneme gideceğim düşünüp toparlanmam lazım dedim sen bilirsin dedi döndü yattı . Bilmiyor şu an gittiğimizi. Muhtemelen gidemem ya da blöf yapıyorum sanıyordu. Bakalım nolucak bizi evde göremeyince. Kıyafetlerimin çoğunu aldım dolabı açtığında bi miktar panik olur diye düşünüyorum
Iyi yapmissin. Yani sen haklısın. Esin hiç anlayışlı olmamış. Ben de gelene git diyemem ama burda mecbur demek gerekiyor. İnsanları bu duruma düşürmemek gerekiyor.Valla bu kadar yorumu okuduktan sonra aradım annemleri abim almaya geldi sabah . Eşim yine işte biz hala yoldayız gidiyoruz. Dün gece tekrar söyledim ben anneme gideceğim düşünüp toparlanmam lazım dedim sen bilirsin dedi döndü yattı . Bilmiyor şu an gittiğimizi. Muhtemelen gidemem ya da blöf yapıyorum sanıyordu. Bakalım nolucak bizi evde göremeyince. Kıyafetlerimin çoğunu aldım dolabı açtığında bi miktar panik olur diye düşünüyorum
Eşim ben istemediğim için çalışacağı şehri bile bana göre ayarladı sırf onlarla iç içe olmak istemediğim için burda yaşıyoruz hep bana saygı duydu bu konuda . İki yıldır bayramlarda bile gitmiyoruz bu yıl hamilelik geçen yıl da sadece istemediğim için. Her konuda bana çok saygı duydu eşim bugüne kadar. Ama bu hamileliği söylememizden kaynaklı küslük onu çok etkiledi nihayetinde annesi ve babası . Aylar sonra onlarla görüşmeye başlayınca bide ben ailesinin gitmesine sebep olunca bu soğukluk oluştu işte aramızdakiYani ben de bebeğe bakarım olayına takıldım. Pardon ne alaka? Bebeğe sen bakacaksın, illa yardım için gelecekse eve yardım edecek gelen kişi, veya bi duş alman gerekir baksın o zaman bebeğe. Benim annem/babam hayatta değil, ablamlar var iki tane ama onlarında kendi hayatı ve çocukları var. Ben kimseden bişey talep etmedim, kvden bile. Benim talepte bulunduğum tek kişi eşimdi, sonuçta babamın evinden getirmedim bu bebeği. Hatta kv 40 gün falan dediği zaman 40 gün olmaz çok fazla bu şekilde alışamayız biz yeni hayatımıza, eşim de rahata alışır falan dedim istemedim. Geldi 20 gün civarı sağolsun evi topladı bizimle ilgilendi, ben bebeği kucağına verdiğim zaman aldı öncesinde kendi istemedi. Yine de abuk sabuk bir kaç lafı oldu (ağzından kaçtığını düşünüyorum) üzerine ben konuşamadım, gidince buna içerleyip telefonla arayıp konuştum, bana oturup trip attı o günden sonra benim için bitti. Lohusalık böyle bişey, sadece lohusalıkta değil aslında ‘ben artık anneyim bu tarz abuk sabuk lafları benim çocuğumun yanında da ederse benim çocuğum beni nasıl görür’ kafası oldu bende.
Ve biz bu yüzden de eşimle birbirimize girdik. Çünkü eşim herşeyde annem gelsin demeye başladı bende istemedim, istemediğimi bildiğinden daha çok istedi, inatla yine istemedim ve huzurumuz kalmadı. Tabi burada tek problem o laf değil kendilerini her biri bebek geldikten sonra hayatımıza evimize dahil etmeye çalıştı (kv, kp, kaynım). Her birine birer birer sınır çizmek zorunda kaldım, eşim beceremediği için.
Bebek olunca herkes doğuran kişiden daha çok lohusa oluyor onu farkettim. Biraz daha sınırlarını bilmeselerdi biz boşanırdık eşimle net söylüyorum. Maalesef sınır çok önemli ama kimse sınırı göremiyor torundan sonra.
Öncelikle sakin olunEşim ben istemediğim için çalışacağı şehri bile bana göre ayarladı sırf onlarla iç içe olmak istemediğim için burda yaşıyoruz hep bana saygı duydu bu konuda . İki yıldır bayramlarda bile gitmiyoruz bu yıl hamilelik geçen yıl da sadece istemediğim için. Her konuda bana çok saygı duydu eşim bugüne kadar. Ama bu hamileliği söylememizden kaynaklı küslük onu çok etkiledi nihayetinde annesi ve babası . Aylar sonra onlarla görüşmeye başlayınca bide ben ailesinin gitmesine sebep olunca bu soğukluk oluştu işte aramızdaki
Sebep ne olursa olsun en mahrem ve özel zamanlarımda zor durumda bırakıldığımı düşünüyorum. Eşimin haklı yönleri olsa da ailesiyle hasret gidereceği zaman ben doğum sürecim değildi. Biraz daha bekleyebilirdi. Ailesi gelmek isteyince bebek biraz büyüsün ele gelsin biz geliriz sizi görürüz biraz kalır döneriz diyebilirdi anne babasına . Bu şekilde beni de zor duruma düşürdü annemlere döndüm ve babam bir terslik olduğunu anladı biraz yol stresini atsın konuşalım dilarayla demiş ve ben ona ne anlatacağımı bilmiyorum canım çok sıkkın elimde iki aylık bebekle annemin evine döndüm resmen
Babamla eşimin arası çok iyi yüksek ihtimalle onu da arayacak umarım anlatmaz çünkü ben de kendi cephemden anlatırsam iyice karışır ortalıkÖncelikle sakin olun
Bakın siz yarın unutur dönersiniz ama babanız unutmaz
Biraz kafa dinlemek istediğinizi yorulduğunuzu onları özlediğinizi filan söyleyin
Ben nerdeyse 18 yıllık evliyim ve hiçbir tartışmamızı kavgamızı ailem bilmez
Anne babamla olan kavgaları da eşim bilmez
Ben biraz sizi de haksız buldum açıkçası.. lohusasiniz diye size saygı duyup yardım edecek insanlar değiller belli ki ama eşiniz onlar gibi değilmiş... hep sizi düşünmüş ne deseniz yapmış... arkanızda olmuş.. Bu konuşmayı siz değil eşiniz yapmalıydı.. yapmıyorsa da araya annemle konuştum haftaya gelecekler diye olta atsaydinjz keşke.. bence de biraz kovulmuş gibi olmuşlar..Babamla eşimin arası çok iyi yüksek ihtimalle onu da arayacak umarım anlatmaz çünkü ben de kendi cephemden anlatırsam iyice karışır ortalık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?