Hamileligimle birlikte hayatim değişti. Ilk 3.5 ay midem bulandı hiçbirşey yiyemedim.
Hamileligim boyunca her gece 01.00 da uyanır sabah 05.00 a kAdar uyuyamazdim doğuma yakın da mide yanmalari başladı.
Tüm bunlara artı olarak hamileligimin 3. Ayından doğuma kadar sirt üstü yatamadim nefes alamiyordum.
Gün geldi dogum yaptım rahatladım derken başladı uykusuz geceler. (Dogumdan sonraki ağrılar falan onları geçiyorum gebelikte alıştık zaten fiziksel aciya )
Vee 6 aydır deliksiz hic uyumadim gece de en az beş kere uyanıyorum. Sabah ise gidiyorum.buna da sukur diyorum en azından ilk 40 Gün çektiğimiz gaz işkencesi yok.
Rahat rahat alışveriş yapamıyorum, sosyal hayat neredeyse sıfır, eşimle arkadaş gibi olduk. Bu arada bugün evdeyim sabah 5 te uyandık uykukumu kaçırdı döndü kendi uyudu. Sonra azıcık ben de uyuyayim dedim tekrar beni uyandırıp uykumu kaçırdı ve yine döndü kicini uyudu sipa ben ortada kaldım
anlayacagin perişanlık.
Ama o gülüşü o sirinlikleri o bakışı yok mu sipanin on canim olsa onunuda veririm onun bir gulusune.
Ona bakınca düşündüğüm tek bisey var keşke hic b eklemeseydim. Keske evliligimin ilk yılı yapsaymisim Ah keske
kacta yatarsa yatsinlar saat 7 fiks. Isin sakasi bi yana bi baskasini kosulsuzca her zaman sevecegin hissi hayat ne kadar berbatlassada onun kokusunu cekincedeki o bir anlik huzur hissi anlatilamaz. Valium muamelesi yapiom cocuklara iyi mi
benim çocuğum gibi olursa 8 9 gibi yatar 8 9 gibi kalkar sonraları. Ki bu da beni rahat ettiriyor tabi aralarda yine meme meme diye kedi gibi miyavlaniyo o ayrı.
ama muhtesem bi duygu hemen dogurun 
