Bu anlattıklarınız BANA GÖRE çok kötü şeyler değil biliyo musunuz... Şİmdi bu çocuk (yanlış anladıysam beni düzeltin) babadan ayrı büyüyor anladığım kadarıyla. Ki erkek çocuk.. Bırakın sevdiği, güvendiği başka insanlar da olsun hayatında. Ve dede ile anneanne bu konuda en güvenilir insanlar. Torunlarını en az senin kadar sevip düşünebilecekleri konusunda şüphem yok. Böyle olması onu dışa dönük, kendine güvenen bi çocuk yapacaktır. Annesiyle babasının ayrı olmasının verdiği ezikliği tolere edecektir diye düşünüyorum. Bırakın 12 de uyusun bırakın ne zaman uykusu gelirse uyusun. Saatlere bağlamayın. Yeter ki mutlu olsun..
Diğer konuya gelince ben de aşırı yorulduğum için kızımla fazla vakit geçiremediğim zamanlar verdim eline telefonumu yalan söyleyecek değilim. En dinlenebildiğim anlardı ve buna ihtiyacım vardı. İnternetin, o videoların ben zararını görmedim. Aksine.. Şu an 4 yaşında ingilizceyi baya ilerletti. Renkler,sayılar, oldukça gelişmiş kelime dağarcığı... Ve ingilizce şarkı repertuarı çok geniş. Evet 2,5 yaşından beri kreşe gidiyor ama bunları hep o internetteki videolardan öğrendi. Ve günlük dili gibi oldu. Örneğin.. Dün akşam '' Anne bana blue kazak alırmısın ya da dark blue olsun'' dedi.
Ve inanılmaz dışa dönük, sosyal ve kendini çok iyi ifade ediyor. Aynı şekilde kas hastası olduğu için yani yürüyemediğinden dolayı bütün zamanını ne yazık ki internet önünde geçirmek zorunda kalan kuzenim 12 yaşında ve ana dili gibi ingilizcesi var. Hatta internette inanılmaz takipçisi var ve bizden iyi kazanıyor.
Evet bunları anneler tasvip etmeyebilirler ama ben hem çalışıp hem annemin hastalığıyla ilgilindeğim için hem de eşime zaman ayırdığım için gerçekten çok yoruluyorum. Kendim de şeker hastasıyım zaten. Şöyle bi kahve içimlik zamanlara öyle ihtiyaç duyuyorum ki. Mecbur kalıyordum ama pişman değilim.
*