- 2 Nisan 2014
- 887
- 588
- 133
- 38
- Konu Sahibi mihribanbalik
- #1
merhaba kızlar,
beni tanıyanlar bilir.
neler yaşadım neler :)
ama şuan çok şükür bin şükür, tünelin ucundaki aydınlığa çıktım.
o meseleler de kapandı hamdolsun.
şimdiki sorunum şu:
iki yaşında oğlum var.
ailemle yaşıyorum biliyorsunuz.
maalesef aileyle yaşamanın çok avantajı olduğu gibi dezavantajı da var.
avantajları saymakla bitmez fakat dezavantajı maalesef çoğu avantajını siliyor gibi.
o dezavataj ise; ne yazık ki oğlumu istediğim gibi yetiştirememem.
kamuda mimarım. sabah 9-akşam 5 çalışıyorum.
oğluma annem bakıyor.
babam saat 10 gibi çıkıp işine gidiyor.
akşam herkes evde.
oğluma tek başıma müdehale ettrmiyolar.
2 aylıktan beri ellerinde olduğu için "bizim oğlumuz" diyorlar ve oğlum için tek başıma karar almakta cidden çok güçlük çekiyorum.
mesela en basitinden uykusu.
2 yaşındaki çocuk 12'de uyur mu? işte maalesef bizim evde uyuyor.
niye? oğlumu yatağa götürsem hemen "dedeeee" diye ağladığı ve sonra dedesi gelip onu "kurtardığı" için. neymiş çocuk robotmuymuş? " 10 diyince hemen yatarmıymış?
işten gelip azıcık dinlenmek için elime telefon alsam.
hooop elimden telefonu oğlum yine "ağlayarak" çekip aldığı ve en az 1 saat youtube'da kepçe kamyon videoları izliyor.
aslında çok çok mesele var ama yazımı uzatmak istemiyorum.
sizce ne yapayım?
kreş demeyin, oğlumun kesinlikle psikolojisi buna hazır değil.
sevgiler :)
beni tanıyanlar bilir.
neler yaşadım neler :)
ama şuan çok şükür bin şükür, tünelin ucundaki aydınlığa çıktım.
o meseleler de kapandı hamdolsun.
şimdiki sorunum şu:
iki yaşında oğlum var.
ailemle yaşıyorum biliyorsunuz.
maalesef aileyle yaşamanın çok avantajı olduğu gibi dezavantajı da var.
avantajları saymakla bitmez fakat dezavantajı maalesef çoğu avantajını siliyor gibi.
o dezavataj ise; ne yazık ki oğlumu istediğim gibi yetiştirememem.
kamuda mimarım. sabah 9-akşam 5 çalışıyorum.
oğluma annem bakıyor.
babam saat 10 gibi çıkıp işine gidiyor.
akşam herkes evde.
oğluma tek başıma müdehale ettrmiyolar.
2 aylıktan beri ellerinde olduğu için "bizim oğlumuz" diyorlar ve oğlum için tek başıma karar almakta cidden çok güçlük çekiyorum.
mesela en basitinden uykusu.
2 yaşındaki çocuk 12'de uyur mu? işte maalesef bizim evde uyuyor.
niye? oğlumu yatağa götürsem hemen "dedeeee" diye ağladığı ve sonra dedesi gelip onu "kurtardığı" için. neymiş çocuk robotmuymuş? " 10 diyince hemen yatarmıymış?
işten gelip azıcık dinlenmek için elime telefon alsam.
hooop elimden telefonu oğlum yine "ağlayarak" çekip aldığı ve en az 1 saat youtube'da kepçe kamyon videoları izliyor.
aslında çok çok mesele var ama yazımı uzatmak istemiyorum.
sizce ne yapayım?
kreş demeyin, oğlumun kesinlikle psikolojisi buna hazır değil.
sevgiler :)