Bekarlar istediğiniz gibi biriyle evlenemeyeceğinizi düşündüğünüz oluyor mu ?

Neden öyle dediniz ?
Çünkü gerçekten sevip sahiplenen kıymet bilen birini bulmak çok zorlaştı. Artık kimsenin kimseye tahamilu kalmadı. Erkeklerde azıcık bı sana ters gelen konuda dik durdun mu ben yapamıyorum diyip kaçıyor. Hepsi bana başka kız mı yok kafasında. Hal böyle olunca da evliliğe kadar sağlıklı bı şekilde yurumuo
 
SiZe sonuna dek katılıyorum bana da hep yiyici erkekler geldi gerçek sevgi var mı onu sorguluyorum...
Öyle bir sevgi varsa da çok uzaklarda galiba henüz kendisiyle denk gelemedik. Oysa hep bı gun beyaz atlı prensimle çarpışıp yerden kitaplarımi toplayacağını düşünürdüm
 
Aynen oyle altina imzami atarim Dogru duzgununu bulucaz da, adam gibi davramasini bekleyecegiz de, evlenecegiz de. Neyse umudumuzu kaybetmeyelim gene de :)
 

Evet yaaa benim de hevesim kırılıyor. Bazen arkadaşlarla muhabbet arasinda konu evlilige geliyor daha istedigimiz birisi cikmaz karsimiza diyolar, dort dortluk olmayacak mutlaka eksikleri olacak diyolar. Ya dort dortluk beklemiyoruz ama bazi kafamizdaki şemalara da uysun yani diyoruz yine de olmuyor olmuyor
 
Aynen öyle 4-4lük biri yok zaten bence genel koşullara uysun yeter diyorum bende ama dediğiniz gibi o bile olmuyor
 
Aynen öyle 4-4lük biri yok zaten bence genel koşullara uysun yeter diyorum bende ama dediğiniz gibi o bile olmuyor

Olmuyor diyince de amaaan cok incelemeyin diyolar bide sinir oluyorum.nasil incelemiyim yahu evlilik bu. Icim aksin bi hosuma gitsin bi cezbetsin istiyorum en sen de cok bakma he de birine diyolar öff
 
Olmuyor diyince de amaaan cok incelemeyin diyolar bide sinir oluyorum.nasil incelemiyim yahu evlilik bu. Icim aksin bi hosuma gitsin bi cezbetsin istiyorum en sen de cok bakma he de birine diyolar öff
Sonra bosanmalar niye artıyor diyorlar. Başta incelemezsen n'olacak baska
 
Evlenmemekten daha kötüsü bı yasta sonra bekar olup aileyle yaşamak zorunda kalmak. 26 yaşımdayım bana sorsaniz 30 a kadar yolu var bu isin ama yasitlarimin cogu evlendiği için evde kalmış gibi oldum şu an. Bide ailemle kalıyorum. Bu yaşta dışarı çıkarken ayrı hesap ver girerken hesap ver. Geç saate kalmadigim halde donus yolunda o telefon hep çalar nerdesin diye. Kız arkadaşlarımla gezdiğimi söylememe rağmen her defasında sanki sevgilim varmış da gizli gizli onla buluşuyormusum gibi düşünmeleri. Ne kadar direk söylemeselerde içlerinden ne zaman evlenecek diye düşünüyorlar ve bu düşünceyi bana hissettiriyorlar. Normalde hiç evlilik takıntım yoktur karşıma evlenmeye layık biri çıkarsa evlenirim yoksa millet evleniyor diye evlilik düşünen bı insan değilim degilimmm ama onların bu düşünceleri bana yansıyor bazen gerçekten kendimi evde fazlalık gibi hissetmeme neden oluyor. Annem uyarmaya başladı bide uzak durma insanlardan konuş yaşın geldi diyo sanki ortada konuşacak adam var. O kadar kötü hissediyorum ki neden bu evlilik görev gibi algılanıyor bizim toplumumuzda . Bı yasa yaşa gelince yapmak zorundayımisin gibi yapamayınca sanki sende bı eksiklik var gibi.herkesin karşısına sevgiyle baglanabilecegi biri cikmayabiliyor.
 
Resmen benim yaşadıklarımı anlatmışsınız.Ortada konuşacak adam yok olanlarda adam değil zaten bence
 
Olmuyor diyince de amaaan cok incelemeyin diyolar bide sinir oluyorum.nasil incelemiyim yahu evlilik bu. Icim aksin bi hosuma gitsin bi cezbetsin istiyorum en sen de cok bakma he de birine diyolar öff
Evleneceğimiz kişiyi de incelemeyeceksek neyi inceleyecekmişiz
 
Bilemiyorum sadece bol bol dua etmeye çalışıyorum. Umut ediyorum, hayal ediyorum ve Allahtan bekliyorum. Gerisini Allahtan bekliyorum..
 
Ben de cok dua ediyorum acaba nasibimde biri yok mu diye düşüncelere dalıyorum ve arkadaşlarımın evlenme tekliflerini gorunce ister istemez imreniyorum gönlümden acaba ben ne zaman böyle mutluluklar yaşayacağım diyorum insallah allah en dogru zamansa en dogru kisiyle yasamayi nasip eder, tabi oyle birisi nasibimde varsa.
 
Ben nişanlımla lisede tanıştım o yüzden böyle bir şey hiç düşünmedim. Sanırım nişanlı olmasam da düşünmezdim her şeyi akışına bırakmak gerekir. Hayat üzerinde kafa yormak için çok kısa
 
37 yaşındayım benim için sevdiğim adamla evlendim ama berbattı.. ondan sonra da hoşuma giden kim olursa olsun uyuşamadım hep karaktersiz çıktılar. Şimdi ise görsel olarak beğenmediğim ama bana aşkı gerçekten yaşatacak biri var hayatımda ama bu da biraz cimri gibi sanki. Tutumlu olsa anlarım ama eğer cimriyse bu da olmayacak. Zaten senelerdir umutsuzdum istediğim gibi birini bulabileceğim konusunda bu da olmazsa şansımı denememeye karar verdim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…